Yüzümde zafer kazanmış bir gülümsemeyle koltuklardan birine oturdum. Bana soru soran bakışlarla bakıyordu. “Bardakların olduğu dolapta,” dedim ne soracağını son anda anlayıp. Elindekileri orta sehpaya bırakıp dolaba uzandı. Şarabı dikkatli bir şekilde dolaptan çıkardı ve yanıma oturdu. Sebepsiz bir şekilde gerilmiştim. Mantar tıpayı şişeden çıkardığında göz göze geldik.
“Sadece bir kadeh…” diye tekrarladı. Kafamı salladım. Eline aldığı şarap kadehine çok az bir miktar koyup bana uzattı.
“Yok artık, bu ne?” derken şişeyi elinden alıp yarısına kadar doldurdum. Cevap vermek yerine arkasına yaslandı ve beni izlemeye başladı. “Sende içecek misin?” dediğimde ‘Hıı Hı’ dedi. İki kadehi de doldurup birini ona uzattığımda beni izlemeye devam ediyordu. Kadehi elimden aldı ve bana doğru uzattı.
