Mutfaktaki masayı toplarken, bulaşıkları makineye yerleştirirken, odaya çıkıp Fırat Bey’in takamadığı çarşafı düzgünce takıp banyodaki kusmuklu her şeyi yıkanması için çamaşır odasına giderken düşündüğüm tek Fırat Bey’in yanağımdan aldığı makas olmuştu. rahatsız da olmamıştım işin doğrusu. Aksine biraz da hoşuma gitmişti. Yıkamadan çıkan çamaşırları kurutmaya atıp odaya çıktığımda odanın her yerinde dün gece içtiğim şarabı aradım. Ama bulamadım. Bakmadığım dolap, açmadığım çekmece kalmamıştı. Büyük bazayı kaldırıp altına bile bakmıştım. Ama yoktu. Belli ki Fırat Bey atmıştı. Ama çöpler bomboştu.
“Hanım’ım…” aşağıdan gelen sesle etrafı izleyerek odadan çıktım ve geniş avludan bana bakan Bedir Abiye gülümsedim.
“Efendim abi?” dedim beni duysun diye sesimi birazcık yükselterek.
“Misafir
