Gecesinde ölü gibi uyuduğum güne Fırat Bey’in kapıyı tıklatmasıyla uyanmıştım. Yüzümü yıkamadan önce odayı toplamış, sırt kısmını parçaladığım gelinliği siyah kılıfa koyup divanın üzerine bırakmıştım. Çok ağır olduğu için Fırat Bey’e taşıtacaktım. Odanın kapısını araladığımda yine aynı yerinde otururken buldum onu. Yanında küçük bir çantayla oturmuş beni bekliyordu.
“Gelinlik çok ağır, sen taşır mısın?” dedim kol çantamı koluma takarken.
“Tamam, eşyalar bende. Sende elini yüzünü yıka.” Dedi. Kaldığım odaya girerken. Ben yüzümü yıkayıp saçlarımı bir kere daha açıp toplarken Fırat Bey bütün eşyaları arabaya taşımıştı bile. Son kez evi kontrol ettikten sonra kapıları kilitleyip arabaya geçtik.
“Haydi bismillah,” deyip arabayı çalıştırdığında sebepsiz yere gülümsedim. Gerçekten sebepsizd
