เด็กของเฮดว๊าก

ตอนที่9 แฟนในความลับ#7

เมื่อพี่ปี2ตามรุ่นน้องมาครบกันหมดแล้ว พี่ว๊ากจึงดำเนินกิจกรรมต่อ

"วันนี้พวกผมมีกิจกรรมหนึ่งอย่างให้พวกคุณทำ ปี2แจกสมุด" เชนพูดขึ้น

"แลคมึงแจ้งรายละเอียดน้องซิ" เชนหันหน้าไปบอกแลคพร้อมถอยหลังไปหนึ่งก้าวเพื่อให้แลคขึ้นมายืนตำแหน่งด้านหน้า

"ปี1ได้สมุดกันครบทุกคนยังครับ " แลคถามรุ่นน้องด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงไปด้วยความเยือกเย็น

"ครบค่ะ ครบครับ" น้องปีหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน

"สมุดที่พวกคุณได้ไป จะอยู่กับพวกคุณหนึ่งอาทิตย์ หลังจากนั้นพวกคุณต้องนำสมุดเล่มนี้มาส่งคืนรุ่นพี่พวกคุณ"

"หนึ่งอาทิตย์ที่พวกคุณใช้ชีวิตอยู่กับสมุดเล่มนี้ จงใช้มันให้คุ้มค่าเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่จะพาพวกคุณไปรู้จักกับรุ่นพี่พวกคุณทุกคน"

"ตั้งใจฟังสิ่งที่ผมจะบอกพวกคุณต่อไปนี้ให้ดีๆ "

"จงนำสมุดเล่มนี้ไปล่าลายเซ็นของรุ่นพี่ปี2และปี3มาให้ได้อย่างน้อย150คน และที่สำคัญต้องได้ลายเซ็นพี่ว๊ากทุกคน ถ้าภายใน1สัปดาห์ ใครได้ไม่ครบตามจำนวนที่ผมแจ้งไป คนนั้นจะโดนลงโทษเป็นเวลา1สัปดาห์ เพราะผมจะถือว่าพวกคุณไม่อยากเป็นรุ่นน้องของพวกผม ไม่อยากเป็นนิสิตคณะวิศวกรรมศาสตร์แห่งนี้ ทราบ" แลคบอกรุ่นน้องด้วยสายตาจริงจังเพื่อสื่อให้น้องๆ เห็นความสำคัญ ในการทำความรู้จักรุ่นพี่ เคารพและให้เกียรติรุ่นพี่

"ทราบค่ะ ทราบครับ"

"งั้นวันนี้เลิกกิจกรรมแค่นี้ แยกย้ายกลับบ้านได้ เดินทางปลอดภัยครับ"

"สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ"

ผ่านไป3วัน ณ โรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์

"แกนั่นกลุ่มพี่ว๊ากนี่ เราเข้าไปขอลายเซ็นพวกพี่เขากัน " นักศึกษากลุ่มหนึ่งพูดขึ้น

"พวกพี่เขาจะให้เหรอแก ได้ข่าวว่ามีคนเข้าไปขอตั้งหลายคนแล้วแต่ไม่มีใครได้สักคนนะแก"

ระหว่างนั้นกลุ่มของหญ้าเดินเข้ามาที่โรงอาหารหลังจากเรียนเสร็จ เพื่อทานอาหารในช่วงเที่ยง สายตาของฟ่างเหลือบไปเห็นกลุ่มของพี่ว๊ากพอดี

"ทุกคนนั่นกลุ่มพี่ว๊ากนี่ เราเข้าไปขอลายเซ็นพวกพี่เขากัน นานๆ ถึงจะเจอพวกพี่เขาที ปะเร็วสิทุกคน ปะหญ้า" ฟ่างเรียกเพื่อนๆ ในกลุ่มพร้อมกับดึงแขนหญ้าให้เดินตามไป เมื่อสองสาวเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้ากลุ่มพี่ว๊าก ทุกคนต่างเงยหน้าขึ้นมาให้ความสนใจกับบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้า แม้กระทั่งเฮดว๊ากก็ต้องหยุดทานข้าวและวางช้อนลง

"น้องหญ้ามีอะไรหรือเปล่าครับ" บีมเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มไปให้คนน้องอย่างเปิดเผย

หญ้าหันหน้าไปสบตากับเชนแป๊บเดียวแล้วหันกลับมาตอบคำถามบีม

"คือพวกหนูมาขอลายเซ็นพวกพี่ๆ ค่ะ ช่วยเซ็นให้หน่อยได้ไหมคะ" หญ้าบอกออกไปด้วยน้ำเสียงหวานๆ พร้อมยื่นสมุดให้รุ่นพี่

"พวกพี่เซ็นให้ได้ครับ แต่!! ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนครับ" บีมเอ่ยบอกรุ่นน้องออกไป

"ข้อแลกเปลี่ยนอะไรเหรอคะ" ฟ่างถามอย่างสงสัย

"ก็ตอบคำถามพวกพี่มาหนึ่งคำถามเพื่อแลกกับลายเซ็นพวกพี่หนึ่งคนคนครับ ห้าคำถามห้าลายเซ็น ว่าไงครับตกลงไหม" บีมยื่นข้อเสนอให้รุ่นน้อง

"มึงเล่นอะไรของมึงบีม" เชนว่าให้บีมขึ้น

"เงียบเลยไอ้คุณชาย กูคุยกับน้องหญ้าอยู่" บีมตอกกลับเพื่อน

"ได้ค่ะ " หญ้าตอบบีมเสียงดังฟังชัด

บีมยิ้มอย่างมีเลศนัย

"งั้นเริ่มที่คำถามแรก คำถามนี้แลกกับลายเซ็นเฮดว๊ากสุดหล่อ พ่อรวย ของเราคนนี้เลยครับ พี่เชน คำถามมีอยู่ว่า..น้องหญ้ามีแฟนยังครับ" บีมยิงคำถามใส่รุ่นน้องพร้อมรอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ และมีอีกสองคน ที่ลุ้นมากว่าน้องจะตอบว่ายังไง เมื่อฟังสิ่งที่บีมถามจบ เชนถึงกลับเผลอยิ้มออกมา

"เอ่อ..คำถามนี้หนูขอผ่านได้ไหมคะ ลายเซ็นนี้ไม่เอาก็ได้ค่ะ" หญ้าตอบรุ่นพี่ไป

"ไม่ได้ครับ ถ้าไม่ตอบคำถามนี้ ก็ไม่มีสิทธิ์สำหรับคำถามต่อไปครับ และห้ามโกหกด้วยครับ" บีมบอกออกไป

หญ้าคิดหนักว่าจะตอบคำถามดีหรือไม่ ถ้าตอบแล้วจะตอบว่าอะไรดีละ ระหว่างคิดอยู่นั้นฟ่างก็สะกิดแขนหญ้า

"ตอบพี่เขาไปเถอะหญ้า เพื่อลายเซ็นเดี๋ยวเราโดนทำโทษนะ ตั้งหนึ่งอาทิตย์แหนะและไม่รู้ว่าจะโดนอะไรด้วย ตอบๆ พี่เขาไปเถอะนะ นะ นะ" ฟ่างพูดอ้อนวอนหญ้าให้ตอบคำถามพี่เขาไป

หญ้าคิดหนัก แค่ลำพังตัวเขาเองไม่เท่าไหร่หรอก แค่เขาเอ่ยปากพูดแลคกับเชนก็รีบเซ็นให้เขาแล้ว แต่เพื่อนเขานี่สิ หญ้าจึงตัดสินใจที่จะตอบคำถามรุ่นพี่

"มีแล้วค่ะ "

"จริงเหรอครับ ไม่โกหกแน่นะ เรียนที่ไหน คณะอะไร"บีมรัวคำถามใส่หญ้าเป็นชุดเพราะต้องการความชัดเจนว่าน้องมีแฟนจริงๆ หรือเปล่า

"เอ่อ..คำถามนี้แลกกับลายเซ็นพี่ๆ สี่คนที่เหลือเลยใช่ไหมคะ" ฟ่างยังตอบคำถามบีม แต่เลือกถามกลับอย่างชาญฉลาด

"ฮ่ะ ทั้งสี่คนเลยเหรอ พี่พึ่งถามแค่สองคำถามเองนะ"บีมพูดขึ้น

"ไม่ใช่แค่สองค่ะ ประโยคเมื่อกี้มีทั้งหมดสี่คำถาม" ฟ่างตอบออกไปทันที

"หึ555" ทุกคนต่างพากันหลุดขำที่บีมเสียรู้ให้กับรุ่นน้องสาวสวย

"ครับ ทั้งหมดก็ทั้งหมด"บีมจำเป็นต้องยอมให้กับความฉลาดของหญ้า

"เรียนอยู่ที่นี่ค่ะ เรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปีที่3ค่ะ" หญ้าตอบบีมออกไปพร้อมมองไปยังหน้าของเชนที่ยิ้มอย่างมีความสุข

"เก็บอาการหน่อย" เสียงแลคพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเพื่อนดีใจจนเก็บอาการแทบไม่อยู่

เชนเตะไปที่ขาของแลคหนึ่งที อย่างหมั่นไส้กับคำพูดที่เอ่ยว่าเขาเมื่อสักครู่

"โธ่ๆๆๆๆน้องหญ้ามีแฟนแล้ว อย่างนี้พี่บีมก็อกหักสิครับ คนสวยมีแฟนแล้ว เสียใจจัง" บีมว่าพร้อมหันหน้าไปซบกับอกฟาน

"พี่นะอยากรู้จังเลยว่าใครเป็นผู้โชคดีคนนั้น แต่คงไม่หล่อเท่าพวกพี่หรอกเพราะหนุ่มวิศวะปี3พวกพี่หล่อสุดครับ" บีมพูดต่ออย่างไม่จริงจังนัก

"หึ! มั่นหน้า อาจจะเป็นพ่อมึงก็ได้" แลคพูดขึ้นลอยๆ

"มึงไม่เข้าใจกูหรอกแลค อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มจีบเลยมันเป็นยังไง มันเจ็บแค่ไหน ฮือๆๆๆๆ" บีมทำท่าร้องไห้และหันไปกอดฟาน

"กูเคยเตือนมึงแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าริอ่านไปเล่นกับของสูง แต่มึงก็ไม่ฟัง นั่นมันของต้องห้ามเลยนะมึง เจ้าของเขาหวงไม่ให้ใครเข้าใกล้ มึงถอยออกมารักษาชีวิตตัวเองไว้นะดีแล้ว" แลคบอกบีม

ผั๊ว เสียงฟานตบหัวแลคหนึ่งที

"จะเลิกเล่นได้ยัง" ฟานพูดขึ้น

"เอ่อ พี่ๆ คะ หญ้าก็ตอบคำถามพวกพี่ๆ แล้ว งั้นช่วยเซ็นสมุดให้พวกหนูหน่อยค่ะ" ฟ่างเอ่ยบอกพวกพี่ๆ

"เอามาครับเดี๋ยวพวกพี่เซ็นให้หมดทุกคนนี่แหละครับ จะได้รีบไปทานข้าวกัน เดี๋ยวขึ้นเรียนไม่ทันคาบบ่าย" เชนพูดขึ้นอย่างตัดบท คำพูดของเฮดว๊ากถือเป็นที่สิ้นสุด ต้องปฏิบัติตาม

หลังจากได้ลายเซ็นพี่ว๊ากครบแล้ว

ติ๊ดๆ เสียงเตือนข้อความโทรศัพท์หญ้าดังขึ้น หญ้าหยิบขึ้นมาอ่าน

"ขอบคุณสำหรับคำตอบวันนี้นะครับ รักนะครับ จุ๊บ" ขึ้นชื่อผู้ส่ง เชน

หลังจากอ่านข้อความเสร็จ หญ้าหันไปสบตากับผู้เชนที่มองอยู่ก่อนแล้ว เชนส่งยิ้มมาให้ บ่งบอกถึงอาการดีใจจนเก็บแทบไม่อยู่ (ดีใจมากแหละดูออก หญ้าพูดออกมาซะขนาดนั้น ดีนะไม่กระโดดกอดน้องตอนนั้น หลงน้องจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว)

"อะไรแก ทำไมพวกพี่เขาถึงเซ็นให้พวกนั้นง่ายจัง ไม่เห็นยากเหมือนที่เขาพูดกันเลย" เด็กสาวกลุ่มหนึ่งพูดขึ้น

"งั้นเราเข้าไปขอลายเซ็นพวกพี่ๆ เขากันเถอะแก อยากคุยกับพี่เชนแบบใกล้ๆ มากเลย" หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น

"พี่ๆ ค่ะ พวกหนูขอลายเซ็นหน่อยค่ะ" หนึ่งในกลุ่มเอ่ยขึ้นเสียงหวาน

"พวกพี่ไม่ว่างครับกำลังทานข้าวอยู่ กรุณาอย่ารบกวนเวลาทานข้าวนะครับ เชิญกลับไปได้แล้วครับ" ริทพูดขึ้นหลังจากเงียบอยู่นาน

(เหมือนพี่ริทของเราจะหยั่งรู้ใจเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ ว่าเพื่อนคิดอะไรอยู่ รำคาญแหละดูออก)

"อะไรอะแก ทีพวกนั้นยังเซ็นให้ได้เลย ทีพวกเราบอกอย่ารบกวนเวลาทานข้าว เซ็ง นี่ยังไม่มีใครได้ลายเซ็นพี่ว๊ากกันสักคนเลย พวกนั้นได้คนแรกเลยอะแก