เด็กของเฮดว๊าก

ตอนที่10 แสดงความเป็นเจ้าของ

เย็นวันศุกร์สุดสัปดาห์หลังเลิกเรียนทุกคนต่างพากันกลับบ้านหรือไม่ก็ไปเที่ยวเพื่อผ่อนคลายความเครียดหลังจากที่เรียนหนักมาตลอดทั้งสัปดาห์ แต่สำหรับชายหนุ่มซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบอันยิ่งใหญ่..นั่นก็คือการเตรียมการสำหรับกิจกรรมรับน้องซึ่งจะเกิดขึ้นในอีก1อาทิตย์ข้างหน้าเขาต้องเตรียมงานอย่างหนักเพื่อให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุดทั้งเรื่องกิจกรรมที่ต้องจัดเตรียมไว้สำหรับน้องๆ ปี1 และเรื่องงานมอบเกียร์และผูกข้อมือรวมทั้งสถานที่จัดงาน กลุ่มพี่ว๊ากจึงต้องทำงานอย่างหนักในช่วงนี้

ติ๊ดๆๆ เสียงเตือนข้อความโทรศัพท์เชนดังขึ้นพร้อมกับชื่อที่โชว์อยู่บนหน้าจอทำให้เจ้าของโทรศัพท์เผลอยิ้มออกมาทั้งที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนน้องส่งมาว่าอะไร บีมที่สังเกตเห็นพฤติกรรมของเพื่อนที่แปลกไปจึงแอบเสียมารยาทมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์เพื่อนที่วางอยู่ข้างๆ

1ข้อความใหม่ จาก… คนดี

จึงเข้าใจทันทีถึงสาเหตุที่ทำให้เพื่อนของพวกเขาอารมณ์ดีขึ้นภายในพริบตาทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังฟาดงวงฟาดงาพวกเขาอยู่เลย เชนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเปิดอ่านข้อความที่คนดีของเขาส่งมา

"ทำงานยังไม่เสร็จเหรอคะคนดีของหญ้าเหนื่อยไหมเอ่ย ทานข้าวเย็นหรือยังเอ่ย อย่าลืมหาอะไรทานรองท้องด้วยนะคะหญ้าเป็นห่วงนะคะ"

"ทานขนมรองท้องไปแล้วครับ แค่รู้ว่ามีคนคอยเป็นห่วงแค่นี้เชนก็หายเหนื่อยแล้วครับ" เชนตอบกลับข้อความน้องระหว่างนั้นอ่านข้อความไปอมยิ้มไปโดยไม่รู้เลยว่าเพื่อนทุกคนกำลังจ้องมองมาที่ตน

"เป็นเชี่ยอะไรไอ้คุณชาย ยิ้มให้โทรศัพท์อยู่นั่นแหละหรือมึงทำงานเยอะไปจนเกิดบ้าไปแล้ว" ริทถามขึ้น

"ก็กูอารมณ์ดีก็ต้องยิ้มสิ หรือมึงจะให้กูร้องไห้ " เชนตอบกลับเพื่อนไป

"อะไรที่ทำให้มึงอารมณ์ดีเมื่อกี้มึงยังจะงับหัวพวกกูอยู่เลย" ริทถามต่ออย่างหงุดหงิด

"จะไม่ให้มันอารมณ์ดีได้ยังไงมีสาวส่งข้อความมาจากคนดีด้วยนะมึง" บีมพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้เพื่อนของตน

"ดีนะเพื่อนกูไม่คบคนเลว" บีมพูดต่อด้วยน้ำเสียงประชด

"ห่าบีม ไม่มีมารยาทความเป็นผู้ดี" เชนว่าให้บีมอย่างไม่จริงจังนักไม่ถือสาเพื่อนหรอกเพราะตอนนี้เขากำลังอารมณ์ดี

"ถ้างั้นวันนี้แค่นี้ก่อนกลับไปพักเถอะพรุ่งนี้ค่อยทำต่อเจอกันที่คอนโดไอ้แลค10โมง"เชนรีบเก็บของและลุกขึ้นหยิบกระเป๋าสะพายเพื่อที่จะกลับห้อง

"อะไรของมึงได้คุณชายทีพวกกูชวนมึงกลับเป็นร้อยครั้งแต่แม่งตอบกลับด้วยความเงียบทำเหมือนคำพูดอ้อนวอนของพวกกูเป็นอากาศ

แต่นี่แค่ข้อความเดียวมึงถึงกับต้องเก็บของแล้วรีบกลับขนาดนั้นเลยเหรอวะ แม่งไม่ยุติธรรมสำหรับพวกกูเลยพวกกูเพื่อนมึงนะพวกกูไม่มีความสำคัญเลยเหรอ" บีมพูดขึ้นอย่างตัดพ้อดึงดราม่ามาเต็ม

"ไม่" เชนตอบกลับพร้อมวิ่งลงจากตึกและรีบสตาร์ตรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อกลับมาถึงคอนโดในเวลาเกือบตี2เปิดห้องนอนเข้าไปก็พบกับคนน้องนอนหลับอยู่บนที่นอนใส่ชุดนอนตัวบางสุดเซ็กซี่ที่เขาเป็นคนซื้อให้และบังคับให้คนน้องสวมใส่ โดยอ้างเหตุผลว่าใส่นอนไม่เป็นไรหรอกจะได้นอนหลับสบายไม่อึดอัดคนน้องก็ทำตามอย่างว่าง่ายเพราะไม่อยากขัดใจคนพี่หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นมานอนข้างๆ คนน้องโดยดึงคนน้องเข้ามากอดอย่างเช่นทุกคืน

"ฟอด ตัวหอมชะมัด" ปลายจมูกโด่งคลอเคลียบริเวณลำคอระหงเพื่อสูดดมความหอมจากคนน้องค่อยๆ ไล่ขบเม้มผิวอ่อนเลื่อนต่ำลองก่อนครอบริมฝีปากกับยอดปทุมถันดูดดุนจนมันแข็งเป็นไต ใช้มือขย้ำทั้ง2ข้างพร้อมสลับกับครอบริมฝีปากดูดสลับอยู่อย่างนั้นเหมือนเป็นสารเสพติด

"อื้อ คนน้องร้องขึ้นเหมือนมีใครกำลังรบกวนการนอนของเธอ

"ชู่ๆๆๆ นอนต่อนะครับเด็กดี " บอกคนน้องเบาพร้อมลูบหัวคนน้องเพื่อกล่อมไม่ให้ตื่นขึ้นมาเมื่อมั่นใจแล้วว่าคนน้องหลับสนิทก็ดำเนินกิจกรรมต่อทันที ค่อยๆ ดึงชุดนอนตัวบางเบาขึ้นไปเหนืออกเผยให้เห็นความสวยงามอย่างเด่นชัด จากนั้นค่อยๆ ซุกไซร้สูดดมความหอมต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงกลีบกุหลาบสีชมพู ปิดสนิทที่ไม่เคยมีใครได้เห็นหรือสัมผัส เชนก็มุ่งตรงเข้าโลมเลียกลีบอวบนูนสีสวยสลับกับดูดดุนชิมความหวานอยู่นานสองนาน

"อือ..อื้อ อ่า แบบนั้น อ่าส์..เชนทำอะไรนะ" คนน้องรู้สึกตัวตื่นด้วยความเสียว

คนพี่ก็ยังไม่หยุดช่วงชิงความหวานจากกลางกายสาว

"ดื่มน้ำก่อนนอนครับ รู้สึกว่าคอแห้ง" เชนตอบกลับคนน้องด้วยเสียงสั่นเทา

เชนเกี่ยวนิ้วยาวควานสัมผัสกับผนังนุ่มด้านใน ตวัดลิ้นชิมความหวานทุกซอกมุม

"อื้อ เช เชน เชน ยุ หยุดก่อน" หญ้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

คนพี่ไม่ฟังคำห้ามปรามของน้องและยังจงใจใช้ลิ้นหนาทรมานจุดกระสันด้วยการดูดเม้มแรงๆ สลับกับปาดเลีย

"อ๊า..พะ..พอได้แล้ว..อื้อ อ่าส์.." เสียงครวญครางดังลั่นออกมาสุดจะเก็บกั้นอีกต่อไปเชนดึงนิ้วยาวออกจากร่องที่เต็มไปด้วยน้ำรักที่คนน้องพึ่งปล่อยออกมา คนน้องนอนหายใจหอบเหนื่อยอยู่สักพัก

เชนลุกขึ้นเพื่อถอดเสื้อผ้าของตนออกจนหมดเผยให้เห็นความเป็นชายที่ใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยอย่างเด่นชัด ไม่ทันให้คนน้องได้พักหายใจก็ก้มลงประจูบปากบางละเมียดละไมชิมความหวานจากปากบาง

"อือ อือ เชนหยุดก่อน ฟังหญ้าก่อน หญ้ามีข้อเสนอ"

"ข้อเสนออะไรหืม..จ๊วบๆ " ถามคนน้องออกไปแต่ก็ยังไม่วายชิมความหวานจากริมฝีปากน้อง

"อือ หยุดก่อน อ๊า อ๊า ฟังข้อเสนอของหญ้าก่อน"

"ว่าข้อเสนอของหญ้ามาได้เลยครับเชนรอฟังอยู่" พูดทั้งๆ ที่ปลายลิ้นยังดูดชิมความหวานจากอกอวบอิ่ม เกินขนาดมาตรฐานของน้อง

"หญ้าขอเวลา ขอเวลาแค่ให้ผ่านช่วงกิจกรรมรับน้องไปก่อน อื้อ..อื้อ.."

"แล้ว" เชนเลิกคิ้วถามคนน้องอย่างกวนๆ

"แล้วหญ้าจะยอมเชนทุกอย่าง" หญ้าตอบคนพี่เสียงแผ่วพร้อมเอียงหน้าหลบสายตา

"อือ..อือ..น่าสนครับ ดิลครับคนสวย" เชนตอบคนน้องอย่างผู้ชนะแค่นึกถึงวันนั้นก็ทำให้แก่นกายเขาแข็งชูชันขึ้นมาอีกรอบ

"แต่ตอนนี้ช่วยพี่ก่อนพี่ปวดไม่ไหวแล้ว" เชนพูดขึ้นด้วยสีหน้าบ่งบอกว่าเขากำลังทรมาน

"ให้หญ้าช่วยยังไงหญ้าทำไม่เป็น" คนน้องตอบคนพี่ไปแบบกลัวๆ เพราะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องพวกนี้มาก่อน

"อมให้หน่อย"ใบหน้าสวยแดงระเรื่อกับคำขอร้องตรงๆ ของคนพี่

"เดี๋ยวพี่สอนไม่ยากครับลองสัมผัสมันสิครับอ๊า..อ่าส์แบบนั่นแหละครับ"เชนครางกระเส่าด้วยความเสียวเมื่อมือนุ่มๆ สัมผัสกับแก่นกายใหญ่โต

"ลองเอาลิ้นเลียตรงปลายสิครับทำเหมือนกินไอติม "

"อ่าส์…อ่าส์..แบบนั้นแหละครับ" เชนครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อลิ้นเล็กสัมผัสกับท่อนเนื้อแน่นของเขาแค่นี้ก็ทำให้เขาเกือบเสร็จ

"ลองอมมันเข้าไปสิครับระวังอย่าให้ฟันโดนนะครับ" คนน้องทำตามอย่างว่าง่าย

"อ่าส์..เสียวดูดแรงๆ"เขาหลับตาแน่นพลางเปล่งเสียงครางออกมาเสียงดังสื่อให้รู้ว่ากำลังเสียวแค่ไหน

"อ่าส์..แบบนั้นแหละครับ" มือหนาลูบศีรษะทุยเล็กโยกตามจังหวะที่น้องตวัดลิ้นดุนดันกับส่วนหัวสลับกับดูดท่อนเนื้อแน่นของเขาจนเกิดเสียงคละเคล้าน้ำลายกับผิวปากบาง

"อ่าส์..ดูดแรงๆ..อ่าส์..อ่าส์เชนจะแตกแล้วครับ..อ่าาาาาาาส์" ชายหนุ่มปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากคนน้อง

"คายออกมาครับพี่ขอโทษนะครับมันกลั้นไม่ไหวจริงๆ" บอกคนน้องด้วยหน้าสำนึกผิดแต่เต็มไปด้วยความสุข

"หึย คนอะไรหื่นชะมัด" น้องว่าทั้งอายทั้งโมโห

"หื่นกับแฟนไม่ผิดกฎหมายรัฐธรรมนูญข้อไหนนี่ครับจุ๊บพี่บอกไว้เผื่อคนสวยไม่รู้" ยังไม่วายแกล้งคนน้องให้อาย

"เรื่องแบบนี้ใครเขาเอาไปเขียนกฎหมายกันเล่า ไอ้พี่บ้า"