Baş Belası ♧
1210 Words
Poyraz
Tek istediğim bir viski alıp eve geçip sızana dek içmek... Bir büfenin önünde daha ne kadar bekleyebilirim acaba?
" Daha çok bekleyecek miyiz?"
Üstümde askeri üniforma ve elimde 5 viski şişesi, ne kadar abes görünüyorumdur tanrı bilir.
" Komtanım hırsız yakaladık, polis bekliyoruz"
Şansımı sikeyim, hep beni bulur zaten... iyi bari bende bir iki atıştırmalık bakayım diye düşünüp atıştırmalıkların olduğu kısıma yöneldim...
Bu gün benim en mutlu günüm çırak, kınarcasına bakma! Bu gün aşık olduğum kızın en yakın dostum ile, can borcum olan kardeşim dediğim adam ile düğün davetiyesi ulaştı elime!
Bundan ala kutlama sebebi mi olur?
Atıştırmalıkların önünde gelip kararsızca göz gezdirdim.
Tatlı mı tuzlu mu Poyraz, o piti piti mi yapsam?
İçeriden gelen seslere istemeden de olsa kulak kesildim.
" Ya dediğimi yaparsın ya da polise teslim ederim seni, bir kere dokunayım"
" Bırakkkk! " diye ağlayarak karşılık veren bir kız...
Büfede çalışan genç çocukla göz göze geldiğimizde bakışını kaçırdı utanarak...
" Aç şurayı" deyip kapalı alanı açmasını işaret ettim
" komutanım yapmayın"
İçeriden gelen sesler daha da yükselmişti. Bir kızın acı dolu uğultuları yükseliyordu
" Aç dedim lan! "
Olacak gibi değil, hala açmıyor... viskileri masanın üstüne koyup derme çatma bir kapıya omzumla hafif yüklenmem yetmişti.
60 yaşlarında bir şerefsiz, küçücük pis bir odada yere atışmış pis bir yatağın içine genç bir kızın üstüne kapanmış!
Ensesinden tuttuğum gibi kaldırdım kızın üstünden.
" Ne oluyor lan?" diye efelenirken beni görmesi ile çenesi kapandı...
Leş gibi alkol, pis teri, ağzı kokuyordu.
Beyazlamış bıyıkları sigaradan sararmış!
Gözüm kıza döndü. Üstünü kapatıp ağlıyordu... elbisesini yırtmış!
" Sen ne bok yediğini sanıyorsun cibilliyetini siktiğim?"
" Komtanım hırsızlık yaptı"
Kıza döndüm, bakamıyordu... yere düşmüş 2 parça gofret gördüm, bir de tuzlu atıştırmalık, ezilmiş...
" Sen de iki parça şey için kızın ırzına mı geçecektin?"
" Siz bilmezsiniz, bunlar böyle! bakmayın naz yaptığına"
Bir daha dönüp kıza baktım, yaprak gibi titriyor, ard arda gözlerinden döküyordu
" Doğru mu söylüyor, çaldın mı?"
Kafasını salladı... Sıkıntı ile nefes verdim. Yakasını kavradığım kansız zafer kazanmış gibi devam etti zırvalamaya
" Dedim size, poşetini doldurması karşılığında anlaşıyorduk" dediğinde tekrar kıza döndüm..
Pek de öyle poşet doldurmak için anlaşır bir hali yoktu
" Doğru mu?"
" Yeminle doğru"
"Sen kes sesini, sana sormadım " deyip susturdum. " Sana soruyorum doğru mu? pazarlık mı yapıyordunuz?"
" Ben ' öderim' dedim, çalışırım öderim dedim, ' söz getiririm ' dedim" hıçkırıklar içinde boğularak konuşuyordu.
" Her söz verene güvensek..."
Başımı yakasını tuttuğum şerefsize çevirip sert bir bakış atmam susmasına yetti..
" Niye çaldın?"
Başı yerden kalkmıyor, belli ki utanıyor...
" Açtım"
Açtım... Bir süre bakışım üstünde gezdi. Anlamaya çalıştım. Üstündeki kıyafetlerin birileri tarafından verildiği belli, ya da çok kilo vermiş.. iki, üç gofret çalacak kadar aç olmak...
" Bakmayın siz bunlara, acındırmaya çalışıyorlar komutan bey, namuslu kızın bu saatte dışarıda işi ne?"
Saat gecenin üçü. Yakasını tuttuğum piçi bırakıp sordum
" Ne kadar borcu?" Anlamayan gözlerle süzüyordu..
Üstüne 200 lira attım " Yeter mi?"
" Aman komtanım, naptınız, oğlum üstünü ver paranın komtana"
" İstemez"
Dönüp kızın elinden tuttum... neden bu kadar titiryor. Bırak dön işte Poyraz, bir belayı da üstüne alma be oğlum, yok illa alacağım.
Üstümdeki kamuflajı çıkartıp kızın üstüne verdim. " Sen de düş önüme"
Gözü halen yerdeki çikolatada... " Al, parasını ödedik" dememle eğilip çikolata ve tuzlu krakeri aldı...
Kraker nerede ise un ufak olmuş ama sanki hiç umrumda değildi.
Kızı önüme katıp çıktım. Bir taraftan sımsıkı kavramış kamuflajımı yırtık elbisesinin açıklığından teninin görünmesini engelliyor, bir taraftan da dişi ile çikolatayı açmaya çalışıyordu.
Soğuktan nefesi buğu çıkartırken üstündeki kıyafetlerin sonbahar için fazla ince olduğunu da fark etmiştim.
" Nerede oturuyorsun?"
Yüzüme baktı boş boş... yüzündekiler kömür izi mi onun?
Etrafa bakındı bir müddet... " Oturduğun bir yer var değil mi? evin , ailen?"
Oğlum Poyraz aldın başına belayı..
Ağzına soktuğu çikolatayı vahşice yerken kafa salladı...
" Var tabi, giderim şimdi ben eve"
Bir müddet baktım, yalan söylediği her halinden belli ama bana ne? zaten içkileri de büfede bıraktım bunun yüzünden.
İki gram keyif yapacaktım içine etti.
" İyi " deyip aracıma yöneldim. Arabaya bindiğimde etrafa tuhaf tuhaf bakışlar atarak ilerlediğini gördüm.
Çalıştır arabayı, git Poyraz, seni ilgilendirmez Poyraz... senin ben aklını sikeyim Poyraz!
Tabi ki mantığımı yine dinlemedim. Rahat batıyor çünkü bendenize. Peşi sıra takip etmeye başladım.
Bir çıkmaz sokağa girdi. Üst üste yığılmış bir sürü çöpün arkasına geçtiğinde tekrar dönmediğini fark ettim.
" Öldü mü lan o?"
Al işte, bir bu eksikti...
Söylene söylene gittiğimde çöplerin arkasına saklanmış çikolata yemeye devam ettiğini gördüm.
" Evin de baya ferahmış"
Korku içinde sıçramıştı. Utana sıkıla kalktı..
" Senin ne işin var burada?"
Burnunu mu kaldırdı o, birbirine geçmiş kedi tüyünden bozma saçlarını mümkün olsa savururdu herhalde başını çevirip burnunu dikerken.
" Geberirsin burada" dediğimde ürkek bir bakış attı yine... " Kimin kimsen yok mu kızım senin?"
Bendeki de soru, olsa neden burda bu halde olsun
" Var, babam Avrupa gezisinde, annem de konken partisinde. Uşağımız kapıyı çaldım çaldım duymadı, ben de bari biraz çöp kenarında takılayım, gecenin bir yarısı da büfeden 2 gofret soyup bir şerefsizin tacizine uğrarım dedim" diyerek meydan okudu
Gülümsetti, " Şeker iyi gelmiş, gözünü de çeneni de açmış. Düş önüme"
Anlamayan gözlerle bakmaya devam etti
" Yürü dedim, bak bunu görüyor musun? buna asker denir, ülkeyi korur, ülkenin içindekileri de?" deyip kızı süzdüm " Hadi yürü adam gibi bir şey yerken anlatırsın yurt dışındaki babanla konkenci ananı" deyip yürümeye başladığımda hala arkamda dikilmesi ile şarteller attı
" Lan yürüsene, saat 4- 5 dedi mi kağıt, plastik toplayanlar dolar buraya! onlardan kim kurtaracak seni? "
Sanırım son sözlerim asker kimliğinden daha etkili oldu.
" Ya sen de kötüysen" dediğinde yanıma dek gelmiş, bana bakan kıza dönüp baktım.
1.70 var yok, incecik sıska, saçlar birbirine girmiş. Yüzü bile belli değil kir pas içinde, kaldı ki çöp kokuyor.
" Şu halinle sana dokunmaktansa damacanaya hallenirim" deyip yürümeye devam ettim.
Arabaya bindiğimde kapıyı açıp binmesini bekledim. Bir müddet etrafı süzdü. Harika, bir çöp güzelinin nazı kalmıştı! Sinirle kornaya basmamla iki defa sekti.
Kir içindeki yüzü öfke ile buruşunca nedensiz komiğime gitmişti.
" Çok mu komik"
Bir de kafa tutmuyor mu? İçeri girmesi ile arabayı korkunç bir koku kapladı. Pencereleri açtığımda hemen yine carladı çöplük kedisi gibi kokan kız
" Ya manyak mısın, soğuk zaten niye açıyorsun derdin beni dondurmak mi?"
Sinirlerime dokunmaya başladı, peşin peşin de konuşmuyor mu?
" Burnumun direği kırıldı, kes sesini otur yerine"
Aslında amacın onu bir lokantaya götürüp karnını doyurmaktı ama o kadar kokuyordu ki muhtemelen kapıdan kovulurduk
Bende ondan daha kötü kokan bir yere götürdüm...
Küçük taburenin üstünde oturmuş önündeki çorbayı inceliyordu kaşıkla altını üstüne getire getire
" Nimetle oynayamaz, zıkkımlan şunu" diye işaret ettim ..
" Çok kötü kokuyor bu"
Attığım kahkahaya herkesin dönüp bakması ile kısa süre utansam da durduramadım kendimi
" O koku senden geliyor çorbadan değil, paçadan daha kötü kokmayı nasıl başardın ?"
Suratı düştü, üzüldü mü o? Çaktırmadan sağını solunu koklamaya çalışmıyor mu bir de.
Çalışanlar masanın üstüne adeta ıslak mendil yağdırdı... Bir süre baktı, sonra tek tek almaya başladı
" İstediğin kadar al, çalıyor gibi tırtıklama şunu"
Çorbamı içerken başımı kaldırmadan söylemiştim. Dikkatime şaşırmış olacak ki kocaman açtı ağzını, yine bir laf edecek kesin ama sustu...
" Elimi silecektim, elim kirlendi" dediğinde tekrar gülmeye başladım bu defa ağzımdaki çorbayı etrafa saçarak!
" Aynen aynen, elin kirli"
Kendini görmüyor mu bu kız hiç, akli dengesinde sorun mu var?
- Writer
