Mete’den
Aniden suya düşünce birden ne oluyor dedim. Hani derler ya hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti diye. Aynen öyle oldu. En çokta dün sabah geldi. Lan iyileşiyor muyuz demeye kalmadı, düştük suya. Allah’ım alma canımı ben daha Enfal’i kendime aşık edecektim. Çırpınırken kurtarma halatı attı yakaladılar beni. Şükürler olsun yarabbi. Enfal, bekle beni iyileşene kadar sende bana aşık ol.
Beni bota çektiler.
“Beni duyuyor musun?”
Başımı salladım, “Evet iyiyim sadece bir anda olunca panikledim.”
“Tamam çok iyi.” beni varış noktasına götürdüler. En büyük avantajım bütün ekipmanlarım üstümdeyken düşmüş olmam. Beni karaya çıkardıklarında Enfal koşarak gelip sarıldı.
“çok korktum Mete.” O sarıldı ben sarıldım.
“Korkma sen, bak burdayım.”
“Ben sana dedim içimde kötü bir his
