ตอนที่ 12 เคยรักข้าบ้างหรือไม่
ไป๋อวี้ชิงเดินทางกลับมาถึงจวนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นางกำลังจะเดินเข้าไปข้างในทว่า ท่านแม่ของนางให้สาวใช้มาคอยนางตั้งนานแล้ว อวี้ชิงเห็นสาวใช้ของท่านแม่นางจึงสำรวมกิริยา จ้องเขม็งไปที่สาวใช้ สายตาจิกกัดนั่นบ่งบอกว่าหากคิดปากโป้งได้ถูกลงโทษเป็นแน่
สาวใช้ใบหน้าซีดเซียวไปทันทีเมื่อเห็นสายตาเช่นนั้น นางพยักหน้าน้อย ๆ เดินคอตกตามแผ่นหลังบอบบางของนายสาวไป สาวใช้ของฮูหยินเอกมิอยากจะพูดคุยกับคุณหนูรองผู้เอาแต่ใจ ยามนี้ใบหน้าอัปลักษณ์ยิ่งนัก
“คารวะท่านแม่” อวี้ชิงกว่าจะกลับจวนก็มืดค่ำแล้ว เลยมื้อค่ำไปนานก็ว่าได้ นางกล่าวทักทายและยอบกายลงอย่างดงาม ตามคำสอนสั่งที่ฮูหยินเอกหรือท่านแม่สอนสั่งนางอย่างดี
“ไปไหนมา” น้ำเสียงแข็ง ๆ พูดจากับอีกว่า ท่าทางของนางราวกับนางปีศาจจ้องจะกินหัวลูกสาวไม่ผิด อวี้ชิงมิกล้าบอกว่านางไปตามท่านแม่ทัพ “คำพูดของข้าคงไร้ความหมายกระมัง พ่อเจ้าบ
