อาชิ

1237 Words

“อาชิ ไอ้อาชิ” เสียงหมีแบม เพื่อนรักของอชิที่ก้มมองดูนาฬิกาแล้วเรียกเพื่อนออกมา เพราะใกล้จะได้เปลี่ยนวิชาที่จะเรียนแล้ว “อะไรของมึง” อาชิเงยหน้ามาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ถามหมีแบมขึ้น “ได้เวลาเปลี่ยนวิชาเรียนแล้ว” เพลิงเพื่อนรักอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น “อือ ไปดิ” อาชิพูดและเก็บหนังสือเรียนเข้ากระเป๋าทันที “อาชิ อาชิ” เสียงหวานของมายมิ้นเรียกเพื่อนชายออกมา “ว่า” อาชิหันไปหา มายมิ้นและถามพูดขึ้น “เราได้ยินมาว่า อาจารย์ดนัย เรียกทุกคนไปเจอที่ห้องปฏิบัติการ ไม่ต้องไปที่ห้องเรียน” มายมิ้นพูดขึ้น “อือ ก็แค่นั้น แล้วทำไมชอบวิ่งว่ะ”เพลิงถามขึ้น “ก็รีบไง กลัวมาไม่ทันพวกแก” “ทำไมจะมาไม่ทันว่ะ ยังไงๆ พวกกูก็ต้องรมึงอยู่แล้วป่าวว่ะ” เพลิงพูดขึ้น “อ่อๆ กูขอโทษ แมร่งบ่นเป็นพ่อเลย” มายมิ้นพูดขึ้นและเดินตามทุกคนออกไป ณ ห้องปฎิบัติการ “อือ อาชิ เพลิง หมีแบม วิน อีก 2 อาทิตย์มีการจัดงานแข่งขันทักษะวิชาการด้านวิศวกรรมศาสตร์ กลุ่ม 5 คน อาจารย์ อย่าให้พวกเธอหาทีมให้ครบและเข้าร่วมการแข่งขันนี้ “ อาจารย์ดนัยพูดขึ้น “ครบแล้วนิคับ ก็ มายมิ้นไง “ เพลิงพูดขึ้น “แน่ใจนะว่าจะเอามายมิ้น” อาจารย์ดนัยถามขึ้น “ใช่คับ ก็เอาตามที่ไอ้เพลิงว่าเลย มีผู้หญิงรอตรวจความเรียบร้อยก็จะดีมากเลยคับ” อาชิ ออกความเห็นบ้าง “งั้นก็ตามใจพวกเธอ แต่ครั้งนี้เราจะแพ้ไม่ได้” อาจารย์ดนัยพูดขึ้น “เราจะไปแข่งที่ใหนคับอาจารย์” หมีแบมถามขึ้น “ไปที่สถาบันหลัก เขามีตัวตึงเหมือนกัน ฉะนั้นพวกแกห้ามแพ้” อาจารย์ดนัยพูดขึ้น “ไปแข่งที่นู้นเหรอครับ ได้ครับ พวกผมจะทำให้สุดความสามารถครับ” อาชิพูดและเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง “พรุ่งนี้เที่ยง มาดูรายละเอียดและฝึกซ้อมกัน” อาจารย์ดนัยพูดและ สอนหนังสือต่อ เที่ยง “กินไรกันดีว่ะ” หมีแบมถามทุกคนขึ้น “เอาเหมือนเดิมก็ได้ว่ะ” เพลิงพูดและเดินไปที่ร้านน้ำทันที “งั้นเดี๋ยวเราไปซื้อข้าวให้” มายมิ้นพูดและเดินออกไปพร้อมวินทันที “ไปนั่งรอที่โต๊ะ เว้ย” หมีแบมหันไปบอก อาชิ “พี่อาชิค่ะ พี่อาชิ” เสียงหวานของดาวมหาลัยอย่าง ต้นว่าน เดินเข้ามาหาอาชิ “มีอะไรป่ะคับ น้องต้นว่าน” อาชิถามขึ้น “พอดีที่มันเต็มนะคะ ต้นว่านขอนั่งด้วยคนได้ใหมค่ะ” ต้นว่านถามพรางส่งสายตาอ้อนวอนให้อาชิ “นั่งเลยคับ พวกพี่ไปหาที่นั่งใหม่ได้ พอดี พวกพี่ไม่รีบ” อาชิพูดและเดินไปที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่ไกลหน่อย แต่เป็นส่วนตัวดี นิสัยส่วนตัว อาชิ เป็นคนขี้ลำคาน โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายด้วย ถ้าไม่ใช่เพื่อนจะไม่ค่อยคุยกับใครเป็นนิสัยทุนเดิมอยู่แล้ว “เห้ย ทำแบบนี้มันจะดีเหรอว่ะ ไม่สงสารน้องมันหรือไง” หมีแบมถามขึ้น “ไอ้เชี้ย ย้ายมานี้ก็ไม่บอกกู ไอ้เวร กูเดินตามหาอยู่” เพลิงที่เดินถือน้ำมาบ่นขึ้น “ลำคานว่ะ” อาชิพูดสวนขึ้นทันที “ไอ้สัส ลำคานดาวมหาลัย คนอื่นเขาวิ่งเข้าหา มึงวิ่งหนีไอ้เพื่อนเวร” หมีแบมสวนอาชิขึ้นทันที “กูว่าละ แมร่ง ลำคานอีน้องต้นว่านอีกอะดิ” มายมิ้นกับวินที่เดินถือจานข้าวมาหาทุกคน “อือ ทรงนั้น” อาชิพูดและนั่งลงทันที “เอาน่า ถือว่าบริหารเสน่ห์” มายมิ้นพูดและนั่งลงข้างๆเพลิงทันที “ มันจะดีกว่านี้ ถ้าไม่มาวยุ่งวุ่นวายกับกูมากเกินไป กูไม่ชอบ” อาชิที่ตั้งการ์ดป้องกันตนเองพูดออกมา “ทำไม มึงยังไม่ลืม เตยหอมหรือไง” มายมิ้นถามขึ้น “ลืมแล้ว ผู้หญิงเลวๆ แบบนั้นใครจะไปอยากจำ” อาชิที่ที่กำลังตักข้าวเข้าปากมาพูดขึ้น “ลืมแล้ว ทำไมยังไม่เปิดใจ คบใครสักทีว่ะ” วินถามต่อ “ กูยังไม่อยากมีแฟน อยู่แบบนี้กูก็มีความสุขดี รีบๆ แดก สัส” อาชิที่เริ่มอารมณ์ไม่ดีพูดขึ้น หลังทานอาหารเสร็จ ที่โต๊ะมาหินอ่อน “มึงคิดว่าการแข่ง จะเป็นยังไงว่ะ กูแมร่งอยากเห็นหน้าตัวตึงทางนั้นมากเลยว่ะ” หมีแบมพูดขึ้น “อย่างแรก เราต้องตั้งใจฝึก ตั้งใจดูรายละเอียดอย่างดี ไม่รู้ว่าฝั่งนู้นแม่ง เก่งขนาดใหน” อาชิที่ตั้งใจค้นคว้าหาข้อมูลในโทรศัพท์ตอบออกไป “นั้นแระ ปัญหาที่พวกเราจะต้องตั้งใจมากๆในการแข่งขันครั้งนี้” มายมิ้นพูดขึ้น “เพลิง บ้านมึงว่างป่าวว่ะ เสาร์อาทิตย์นี้ ไปบ้านมึงกัน” หมีแบมถามขึ้น “บ้านกูอ่ะว่างตลอด ไม่มีปัญหา ก็ดีจะได้ไปหาข้อมูลกันด้วย พรุ่งนี้แมร่งก็วันศุกร์ละ” เพลิงพูดขึ้น “โอเค งั้นตกลงตามนั้น” วินพูดและเดินไปร้านค้าทันที เพลิง: หนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย บ้านนี้ใหญ่เท่าวัง ลูกชายคนเดียวของบ้าน วิน: ลูกชายเจ้าพ่อของเมืองนี้ นิสัย ดุ เหี้ยม พูดน้อย เงียบๆ แต่เวลาโมโหขึ้นมา อะไรก็ฉุดไม่อยู่ หมีแบม : ชายหนุ่มรูปหล่อ คม เข็ม เฟรนลี่ ชอบคุ่ย ชอบถาม ชอบพูด เจ้าชู้ไปเรื่อย ไปทั่วสาวๆที่หมีแบมอยากได้ ไม่เคยพลาดเลยสักคน มายมิ้น: สาวสวยคนคนเดียวในกลุ่มที่คบกับกลุ่มนี้มาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น นิสัย ดุ ห้าว ลุยๆ ออกแนวสาวเท่ สาวหล่อก็ว่าได้ แต่นิสัยส่วนตัวมายมิ้นชอบผู้ชายนะค่ะ บอกไว้ก่อน “ใกล้หมดเวลาพักละ ไปเหอะ เดี๋ยวอาจารย์บ่น “ มายมิ้นสาวสวยคนเดียวในกลุ่มเตือนเพื่อนๆ “ไปดิ เดี๋ยวกูแวะ บริหารแปปนะ ค่อยตามไปทีหลัง “ หมีแบมพูดขึ้น “มึงจะไปหาใคร” วินถามต่อ “ไปหาน้องบีบีดิ ถามได้” หมีแบมตอบวินออกไป “ไอ้แบม กูได้ยินว่า พวกไอ้ซัน มันจีบน้องเขาอยู่ มึงจะไปทำไมก่อน” วินถามขึ้น “แต่น้องเขาไม่เล่นด้วยนี้หว่า” หมีแบมตอบออกไป “มึงรู้ได้ไง ว่าน้องเขาไม่เล่นด้วย แบม กูว่าอย่าไปยุ่งเลย” เพลิงเสริมด้วยอีกคน “ห้้ามไปก็เท่านั้นสายคลั่งรักอะ เอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่หรอก งั้นไปด้วยกันหมดนี้แระ” อาชิพูดและเดินนำหน้าทุกคนออกไป “ฮั่นแน่ อยากไปหาน้องต้นว่านอ่ะดิ” มายมิ้นแซวขึ้น “ไม่มีในหัวเว้ย รีบไปแมร่งเดี๋ยวเข้าเรียนสาย” อาชิพูดและเดินกลับมากอดคอหมีแบมเดินไปพร้อมกันทันที “ หึ แมร่งปากเเข็งฉิบหาย” มายมิ้นพึมพำออกมา “ทำไม หึงไอ้อาชิหรือไง” เพลิงหันมาถามมายมิ้น “หึงไร ประสาทป่าว” มายมิ้นหันมาตอบเพลิงและเดินตามทุกคนไป ตามด้วยวินและเพลิงที่เดินตบท้าย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more