รหัสลับนายวิศวะตัวร้าย (อาชิ+ใบบัว)

“ใบเอ้ย ใบ ใบ ไอ้ใบตื่นหรือยัง” เสียงบานเย็น ตะโกนเรียกหลานสุดที่รักเพียงคนเดียว “ตื่นแล้วคะป้า ตื่นแล้วค่ะ” เสียงใบบัว สาวน้อยที่มาในชุดนักศึกษาสวมเสื้อช๊อปวิศวะทับที่ด้านนอก รีบวิ่งลงบันใดมา “เบาๆ เดี๋ยวก็ตกบันใดคอหักตายหรอก” เสียงบานเย็นบอกหลานสาวสุดที่รัก “โห้ ป้าแค่นี้ไม่ตายหรอก” ใบบัวพูดขึ้นอีกครั้งพรางนั่งลงที่โต๊ะอาหารตัวไม่ใหญ่มากนัก ใบบัว: สถานการ์ณความเป็นอยู่ของฉันนะเหรอ บ้านไม้สองชั้นไม่เก่ามากไม่ใหม่มาก ฉันอาศัยอยู่กับป้าแค่ 2 คน พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปตั้งแต่ฉันอายุแค่ 1 ขวบเศษ ยังจำอะไรไม่ได้เลยมั่งตอนนั้น ป้าบานเย็นคือญาติผู้ใหญ่คนเดียวที่ฉันเหลืออยู่ แต่ก็ไม่ได้ยากจน ถึงขนาดขาดแคลน ป้าบานเย็นชอบรับเสื้อผ้า มาซักรีดที่บ้าน แค่พอมีกินมีใช้ไปวันๆ ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียน ส่วนมาก วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ฉันจะออกไปรับจ้างหางานพิเศษทำ ทำให้เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่กับฉันมากขนาดนั้น “เอ่อ ยัยใบแกมีเงินใช้ใหม” ป้าบานเย็นถามขึ้น “ป้าบอกหลายรอบแล้วให้เรียกเต็มๆ ใบบัว” ใบบัวพูดขึ้น “เอ่อ นั้นละ มีเงิน ใช้ป่าว” ป้ายานเย็นถามซ้ำอีกที “ป้าคะ นี้ใคร นี้อีใบบัว เรื่องเงินเรื่องเล็ก” ใบบัวพูดขึ้น “จ้า แม่คนเก่ง เอ่อ วันนี้ป้าจะไปตลาดจะเอาอะไรใหม จะได้แวะซื้อมาทีเดียว” “ไม่เอาคะป้า เดี๋ยวรอหนูเลิกเรียน ป้าค่อยเดินออกไปก็ได้ หนูจะได้ช่วยถือของเข้ามาไง” “อือ เย็นนี้อยากกินอะไร” ป้าบานเย็นถามขึ้นอีก “อะไรก็ได้คะ ไม่ซี” ใบบัวพูดขึ้นและทำท่าลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าพร้อมออกไปทันที “เดี๋ยวๆ อิ่มแล้วหรอ ใบบัว แกกินไปนิดเดียวเอง” “ไม่หิวอ่ะป้า กินได้แค่นี้ก็ดีแล้ว” “งั้นก็เดินทางดีๆนะ ระวังเรื่องรถเรื่องลา ดีๆ” “รับทราบค่ะ เดี๋ยวตอนเย็นจะรีบกลับมานะค่ะ” ใบบัวเดินไปหอมแก้มป้าทีหนึ่งและเดินออกไปทันที สถาบันการศึกษาที่ใบบัวเรียนอยู่ “ใบบัว ใบบัว ทางนี้” ต้นน้ำ เรียกใบบัวขึ้น ต้นน้ำ: ต้นน้ำ สาวสวย หมวย สาวสายหวานชอบการเล่นเกม เป็นคนหัวอ่อน สู้ใครไม่ค่อยเป็น ต้นน้ำสาวลูกครึ่ง จีน-ไทย ที่ขาว สวย หมวย แต่ดันตัวติดกับกับใบบัว สาวสายลุย เลยทำให้จากสายหวาน เรียบร้อย กลายเป็นสาวค่อนข้างสายลุยตามเพื่อนสาวไป “ว่าไงย๊ะ ยัยต้นน้ำ” ใบบัวที่เดินเข้ามาทักทายต้นน้ำขึ้น “อ้าว แล้วยัยนินิวไปใหน” ใบบัวถามขึ้น “ไปร้านค้าอ่ะ แกวันนี้มีเรียก เรื่องเครื่องจักรกลอีกแล้วอะ เซงเป็ด” ต้นน้ำพูดขึ้น “โห้ เซงอะไร ฉันจะบอกแกให้ เรียนเรื่องเครื่องจักรกลอ่ะ สบายใจกว่าที่แกมีแฟนอีก ฉันจะบอกแกให้” ใบบัวพูดขึ้น “จ้า แม่สาวคนโสด แม่สาวไม่สนใจใคร นี้ฉันแมร่งเริ่มสงสัยละ ว่าแกชอบผู้หญิงป่าวว่ะ” ต้นน้ำถามขึ้น “บ้าดิ ชอบผู้ชายแระ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้สนใจใครว่ะ” ใบบัวพูดขึ้น “ฉันไม่เห็นแกมีแฟนสักที นึกว่าแมร่งชอบผู้หญิง เห็นเป็นสายลุย ลุยแมร่งทุกอย่าง” “ฉันก็นิสัยแบบนี้แระ อย่ามาอะไรกับฉันมากเลย” ใบบัว “มาแล้วๆ ขนมแสนอร่อยกับนมกล่อง มาแล้ว” นินิวเดินเข้ามาหหาเพื่อนทั้งสองคนพูดขึ้น นินิว: สาวสวย วิศวะสายลุยไม่แพ้ ใบบัวเลย สองสาวที่นิสัยคล้ายๆกัน แต่งต่างกันตรงที่ นินิวไม่เป็นสาวห้าวมากเกินไป ออกแนวสาวสายลุย เรียบร้อย ขี้น้อยใจ ขี้งอล เอาแต่ใจเป็นที่สุด ในบรรดาทั้งสามสาว นินิวเป็นลูกที่พ่อกับแม่ รวยที่สุดในกลุ่มก็ว่าได้ “ไปซะนาน” ใบบัวพูดขึ้น “มานานแล้วเหรอแก” นินิวหันไปถามใบบัว “สักพักแล้ว” “อือ วันนี้มีวิชาที่แกชอบด้วย” นินิวพูดขึ้น “ยัยต้นน้ำย้ำฉันแล้วจ๊ะ แกก็ชอบนิ ไม่ใช่ไง” ใบบัวหันไปถามนินิว “หื้อ ฉันไม่ชอบเลย ชุดเปื้อนน้ำมัน กลิ่นนี้ติดทนนานมากอ่ะ” ต้นน้ำพูดขึ้น “เนี่ย สาวหวาน แสนสวย ห่วงสวย มาอยู่รวมกลุ่มกับสาวสายลุย ก็แบบเนี่ย” ใบบัวหันมามาพูดกับต้นน้ำ “โห้ ก็พวกแกจริงใจสุดละ ฉันไม่ชอบคนที่มาเส้แสร้งแกล้งปั้นหน้าให้กันนิหว่า” ต้นน้ำพูดขึ้น “ฉะนั้น แกก็ต้องทำใจนะจ๊ะ พวกฉันมันสายลุย” นินิวพูดขึ้น “รู้แล้วไง ฉันถึงได้มาอยู่กลุ่มกับพวกแกได้เป็นปีๆไง” ต้นน้ำพูดขึ้น “นั้นแระ ทำใจจ้า ยัยตุ๊กตาแสนสวย” ใบบัวพูดขึ้นและยิ้มให้ต้นน้ำ ที่นั่งน่ามุ้ยอยู่ กริ๊งงง กริ๊งงง กริ๊งงงง เสียงอ๊อดเข้าเรียนดังขึ้น “ไปดิรอไร อาจารย์ วิชานี้แมร่งยิ่งโหดๆอยู่” ใบบัวพูดขึ้น “รีบดิ รอไรว่ะ” ต้นน้ำพูดและรีบเก็บของเพื่อไปที่ห้องเรียนทันที ณ ห้องเรียน “สวัสดีครับ วันนี้อาจาร์ยมีข่าวดีมาแจ้งพวกเราทุกคน” อาจาร์ย พนิช อาจาร์ยประจำวิชาพูดขึ้น “อย่าบอกนะว่า แมร่งต้องสอบภาคปฏิบัติอีกแล้วอะ” ต้นน้ำหันไปหานินิวแล้วถามขึ้น “ไม่รู้ดิ รอฟังก่อน” นินิวกระซิบตอบต้นน้ำ “อีก 2 อาทิตย์ จะมีงานแข่งขันด้านวิศวกรรมศาตร์ โรงเรียนในเครือ ก็จะมาแข่งขัน ครั้งนี้ด้วย อาจารย์ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ใบบัว เธอต้องเป็นคนนำทีมเเข่งขันครั้งนี้ เลือกลูกทีมได้ 5 คน เธอเลือกมา แล้วมาแจ้งอาจารย์ด้วย เข้าใจนะ “ อาจารย์พนิชหันไปหาใบบัวและพูดขึ้น “หนูเหรอคะ” ใบบัวถามขึ้นอีกครั้ง “อือ ใช่ หรือเธอจะให้ ต้นน้ำทำละ” อาจารย์พนิช มองไปที่ต้นน้ำแล้วพูดขึ้น “โห้ อาจารย์ขาา ไม่เกี่ยวอะไรกับหนูเลยคะ” ต้นน้ำรีบพูดขึ้น “ประชดจ๊ะ ฉันประชด” อาจารย์พนิช พูดขึ้นอีกครั้งก่อนเดินไปที่โต๊ะเพื่อค้นหาเอกสารบางอย่าง “เชี้ย โป๊ะเช๊ะ สัส หวยมาออกมาออกที่กูอีกแล้วสินะ” ต้นน้ำพึมพำขึ้น “เหมือนรู้ชะตาอ่ะ” นินิวพูดขึ้นและยิ้มออกมา “ไม่รู้ ได้ป่าวละ พวกแกจะเปลี่ยนใจป่าวล่ะ” ต้นน้ำถามขึ้น “ไม่มีทางจ๊ะ แกเป็นคนที่เก็บงานละเอียดที่สุด แก ต้องเป็นคนที่มาคอยเก็บรายละเอียดเล็กๆ น้อย” ใบบัวพูดขึ้น “อีก 2 คน แกจะหาใครอ่ะ ในนี้มีผู้หญิง 6 คน 3 คนนู้นไม่เอาอะไรเลย” นินิวพูดขึ้น “พวกเรา สองคนช่วยได้นะ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาพูดขึ้น “ริค นิค” เสียงต้นน้ำ เรียกชื่อผู้ชายสองคนนั้นขึ้น “ก็ดีนะ มีผู้ชายเข้ามาช่วย โอเคดีออก” นินิวพูดขึ้น “อือ ก็ดีจริงแระ โอเคงั้น เอาตามนั้นนะ” ใบบัว พูดขึ้นและรีบ จดรายชื่อส่งอาจารย์ ทันที “โอเคนะ ตกลงตามนั้น” อาจารย์พนิชพูดขึ้น “แฮ่มๆ สาวๆเที่ยงนี้ไปทานข้าวที่ใหนกันอะ” ริค ถามสามสาวขึ้น “น่าจะโรงอาหารแถวนี้แระ ทำไมอ่ะ” นินิวถามขึ้น “ไปด้วยได้ป่าว เราสองคนไม่มีเพื่อน ถ้าได้ทำกิจกรรมร่วมกันแล้ว ก็อยู่กลุ่มเดียวกันไปเลยได้ป่าว” นิค ยังถามต่อ “อือ” “เอาดิ ไม่น่ามีไรหรอก ใหนๆก็ต้องทำงานร่วมกันแล้วอ่ะ พวกแกว่าไง” ต้นน้ำหันมาถามเพื่อนสาวทั้งสอง “ฉันยังไงก็ได้ ไม่มีปัญหา” ใบบัวพูดและก้มลงเก็บหนังสือใส่กระเป๋า “อือ งั้นไปหาไรกินกันเถอะ หิวอ่ะ” นินิวที่เงียบไปนานพูดขึ้น ณ โรงอาหาร “แก กินไรดีอ่ะ” “กะ” “กระเพราหมูกรอบ ไข่ดาว ใช่ไหม” ต้นน้ำถามใบบัวขึ้น “อือ ก็รู้อยู่แล้วนิ จะถามทำไมอีกอ่ะ” ใบบัวพูดและนั่งลงที่โต๊ะอาหาร “งั้น เดี๋ยวเราไปซื้อน้ำให้ เอาน้ำไรกันอะ” ริคหันมาถามทุกคน “น้ำเปล่า ก็ได้ ขอบใจนะ” ใบบัวหันมาบอกริค “งั้นข้าวอ่ะ เอาแบบเดียวกันหมดเลยป่ะ” นินิวถามขึ้นอีกครั้ง “อือ เอาแบบเดียวกันนั้นละ” นิค ตอบออกมา “โอเค งั้น ฉันสองคนไปซื้อข้าว ริค ไปซื้อน้ำนะ” นินิวสรุปให้และเดินออกไปพร้อมกับ ริค และ ต้นน้ำ “อือ ใบบัว เธอได้แผนการการแข่งขันมายัง” นิคยังถามต่อ “ยังเลยอ่ะ รอดูพรุ่งนี้ อาจารย์บอกจะเรียกทุกคนไปหาตอนพักเที่ยงอ่ะ” ใบบัว “อือ งั้นก็ดี มีอะไรแจงงานมาได้เลยนะ” นิค พูดและยิ้มให้ ใบบัว เบาๆ “อือ ว่าแต่นาย พึ่งย้ายมาเหรอ” ใบบัวถามขึ้น “ใช่ เรากับน้องชายฝาแฝดพึ่งย้ายมาอ่ะ” นิคตอบใบบัวออกไป “ไม่เป็นไรหรอก มีพวกเราอยู่ ไม่ต้องกลัวอะไรเลย” ใบบัว ที่เป็นคนอัธยาศัยดี น่ารัก เฟรนลี่กับเพื่อนๆ พูดและยิ้มให้กับ นิค “ขอบใจนะ” นิคพูดขึ้น “ไม่เป็นไร เพื่อนๆกัน” ใบบัวพูดจบ ไม่นานทั้งสามคนก็เดินมาทันที