ได้โปรดมารัก

3

วิทยากรกิติมศักดิ์อยากมีรักกับสาวผมสั้น

หลังจากที่นุ่มนิ่มเดินเข้าไปพบอาจารย์เธอก็ออกมาตามเขา

"นุ่มนิ่มรอก่อนแป๊บนึง...ผมฝากของตรงนั้นก่อนนะ.." อันที่จริงเขาก็ปล่อยให้ของที่เขาเตรียมมาวางไว้ข้างนอกก็ได้... แต่เขาอยากคุยกับเธอนี่นา..

"อ๋อ... ค่ะ ได้ค่ะ" นุ่มนิ่มรับคำแบบงง..

"สวัสดีครับอาจารย์. .ผม ปภังกร หยาง ที่จะมาเป็นวิทยากรรับเชิญในวันนี้ครับ" โปรดแนะนำตัวกับอาจารย์เสร็จสรรพ เขาและอาจารย์ก็พากันเดินออกมา

'อ้าว! กิดากาณต์ เธอมายืนทำอะไรตรงนี้ !

" อ๋อ... ผมให้นุ่มนิ่มยืนเฝ้าของให้ผมหน่ะครับ"

'รู้จักกันหรอกเหรอ. . งั้นดีๆ กิดากาณต์ เธอช่วยคุณ ปภังกร เตรียมเกี่ยวกับอุปกรณ์ในการใช้พูดวิทยาทานหน่อยแล้วกัน อาจารย์กำลังหาคนช่วยอยู่พอดี.. '

" แต่อาจารย์ค่ะ... หนูนัดรมิตาเอาไว้อ่ะค่ะ" นุ่มนิ่มถึงกับบ่น เพราะเธอนัดยัยตุ๊กตาเอาไว้นะสิว่าจะนั่งด้วยกัน

'ออ.... ไม่อยากช่วยว่างั้น.... ไม่เป็นไร.... งั้นอาจารย์จะช่วยเอง... '

" โถ๊....อาจารย์ค่ะ... ถ้าพูดมาเสียขนาดนี้แล้ว... หนูคงปฏิเสธไม่ได้แล้วสินะคะ"

'ไม่เป็นไรๆ อาจารย์เห็นเธอกับรมิตาเป็นคนมีความรับผิดชอบหน่ะ... ถ้าเธอมีนัดแล้ว..... ก็ไปเถอะ อาจารย์จะช่วยคุณเขาเอง'

แหม....อาจารย์เล่นพูดมาซะขนาดนี้ เธอจะกล้าปฏิเสธได้ไงล่ะ...เธอก็เลยต้องช่วยเขาถือข้าวของต่างๆไปยังหอประชุม

"นุ่มนิ่ม...ถ้าผมจะขอ... ให้คุณอยู่ข้างๆผม! คุณจะว่ายังไง.... คือคอยช่วยหยิบเอกสารต่างๆให้หน่ะ... เดี๋ยวเลี้ยงข้าวเป็นตอบแทน" แต่ถ้าจะบอกว่าให้อยู่ข้างกายเขาตลอดชีวิต...เธอจะตอบฉันว่ายังไงนะ

" ได้ค่ะ... ไหนๆอาจารย์ก็ใช้ช่วยคุณแล้ว.. ก็ช่วยให้มันจบๆไป.. เดี๋ยวขอโทรหายัยตุ๊กตาก่อนนะคะ" พูดจบนุ่มนิ่มก็จัดการโทรหาเพื่อนรักทันที...

โปรดได้แต่มองการกระทำของนุ่มนิ่ม... น่ารักอ่ะ... ดูสิ ขนาดเถียงกับเพื่อนยังน่ารักได้ขนาดนี้..ไอปากนิ่มอวบอิ่มนั้นที่เขาเคยจูบ.... อ๊าาาาาาา อยากจูบอีกจัง... โปรดได้แต่หัวเราะ เพราะตอนนี้ท่าทางเพื่อนของตุ๊กตาคงกำลังหัวเราะเธออยู่เรื่องที่โดนอาจารย์ใช้ให้มาช่วยเขา

" เพราะคุณเลยค่ะคุณโปรด....ถ้านิ่มไม่เดินมาเจอคุณละก็... คงไม่โดนใช้แบบนี้" นุ่มนิ่มถึงกับบ่นอุบ...

ตึกตึกตึก

"ขอโทษน๊า... ^_^ " โปรดเดินมาหยุดตรงหน้าพร้อมกับก้มลงไปพูดกับเธอ...โอ๊ยยยยยย...อยากจูบปากนุ่มนิ่มจังอ่ะ

@_@ นุ่มนิ่มถึงกับสะดุ้ง เพราะคุณโปรดเล่นมาหยุดตรงหน้าพร้อมกับก้มหน้าลงมาพูดว่าขอโทษกับเธอ ... มันจะใกล้ไปไหมเนี่ย!!

" อะแฮ่ม.....รีบไปกันเถอะค่ะ... เชิญใช้ได้ตามสบายเลยนะคะนายท่าน... บ่าวคนนี้ยินดีรับใช้แล้วเจ้าค่ะนานท่าน"

"แน่ใจเหรอ?"

นุ่มนิ่มถึงกับไปต่อไม่เป็นเมื่อเขาถามแบบนี้ออกมา ไม่น่าปากไวเลย ยิ่งสายตาและท่าทางของเขาด้วย.....นังนิ่มเอ้ย.....นังนิ่ม

การให้บรรยายในวันนี้มีหลากหลายคณะที่เข้ามารับฟัง.. การดำเนินการบรรยายเป็นไปได้ดี คนข้างกายเข้าก็ให้ความร่วมมือดีมาก จับนั่นยื่นนี้มาให้เขาตลอดโดยไม่ต้องบอก นุ่มนิ่มค่อนข้างมีไหวพริบดี... นี่สิ แม่ของลูก... เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงเขาจึงชวนนุ่มนิ่มไปหาข้าวทาน นุ่มนิ่มก็เลยขออนุญาตเขาชวนตุ๊กตาและเพื่อนในกลุ่มอีก2-3คนมาทานข้าวด้วยกัน เขาก็ไม่อยากขัด เพราะพึ่งได้คุยกับเธอวันนี้วันแรก...จะให้รีบพุ่งชนเป้าหมายเลยก็ไม่ใช่ทางเขา....

สาวๆเลือกทานอาหารกันในมหาวิทยาลัย เพราะตอนบ่ายต้องเข้าฟังการบรรยายอีก....

นุ่มนิ่มเป็นคนจัดการซื้อข้าวให้เขา เพราะเขารับปากเธอแล้วว่าจะเลี้ยงข้าว เธอชวนเพื่อนอีก2คนไปช่วยถือ แต่ผมบอกเดี๋ยวจะไปช่วยเอง ไหนๆก็ต้องจ่ายเงินให้อยู่แล้ว นุ่มนิ่มก็ไม่ได้ว่าอะไร

ในขณะที่ทานข้าวกันอยู่ ก็มีน้องๆนักศึกษาเข้ามาขอถ่ายรูปบ้าง สอบถามอะไรต่างๆนาๆ ผมก็บอกแค่ว่ารอฟังช่วงบ่ายเอา... ผมรู้ว่าน้องๆพวกนั้นอยากคุยกับผมเป็นการส่วนตัว.. แต่ผมไม่ชอบถ้าเป็นไออรรถก็ไม่แน่... ผมเข็ดตั้งแต่ที่มันชวนผมไปกินกะหรี่พัฟครั้งนู้น... สมัยยังเรียนอยู่

'คุณปภังกรมีแฟนรึยังค่ะ !

^__^ " ยังไม่มีครับ กำลังหาอยู่" เพื่อนในกลุ่มของนุ่มนิ่มและตุ๊กตาเอ่ยถามขึ้น... ใช่เขากำลังหา และตอนนี้ก็เจอแล้วด้วย...เจอตั้งแต่งานแต่งของเควินและตุ๊กตาแล้ว

'ขอยื่นใบสมัครเลยแล้วกันนะคะ... คริคริ'

" ถามผัวแกก่อนไหม... นู้น.... มานู้นแล่ว " นุ่มนิ่มรีบร้องทัก...

'เฮ้อ.... คนสวยเซ็ง...'

ฮ่าๆๆ ^___^

โปรดได้แต่อมยิ้ม... นุ่มนิ่มกันซีนเพื่อนมาก... พวกเรานั่งทานข้าวกันจนถึงเวลาที่ต้องเข้าไปในหอประชุมอีกครั้ง ..เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงที่ทุกคนสามารถสอบถามในเรื่องที่อยากรู้ คำถามแรกๆก็พอเป็นงานเป็นการหน่อย แต่ช่วงหลังๆนี่... มันออกไปไกลประเด็นที่เกี่ยวกับการฝึกงาน และการหางานในอนาคตอย่างเช่น

'คุณวิทยากรมีแฟนรึยังค่ะ'

'คุณวิทยากร อายุเท่าไร บลา บลา บลา'

ผมได้แต่หันไปมองคนข้างๆ ตอนนี้เธอทำหน้าทำตาได้ตลกมาก บางทีก็กรอกตามองบน บางทีก็เบ้ปากใส่ เมื่อเห็นว่าเป็นเช่นนั้น ผมเลยแนะนำตัวอย่างระเอียดอีกครั้ง

- ผมชื่อ ปภังกร หยาง หรือโปรด อายุ 30ปี ผมเป็นลูกครึ่งไทย-จีน มีพี่ชายฝาแฝดชื่อป้อง มีพี่สาว1คน ทุกคนยังโสดครับ...

เพียงแค่นั้น เสียงกรีดเสียงโห่ร้องก็ดังกังวานไปทั่วหอประชุม ด้วยเพราะความที่มีลักยิ้มที่มุมปากเล็กๆ ทำให้สาวๆยิ่งกรี๊ดกร๊าด้ข้าไปใหญ่ ส่วนคนข้างๆผมก็ทำหน้าเซ็งต่อไป

! แต่ว่า.... ผมเจอคนที่ถูกใจแล้วครับ! กำลังตามจีบเธออยู่...!

วู้.....

^__^ เพียงแค่นั้นจากเสียงที่กรี๊ดกร๊าดในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นเสียงโห่ร้อง และเสียงที่สุดแสนจะเสียดายของน้องๆนักศึกษา เมื่อทุกอย่างจบลง ผมก็ขอปิดการดำเนินหน้าที่เป็นวิทยากรที่บรรยายในวันนี้ลง

" นุ่มนิ่มกลับยังไง" ผมรีบถามเธอทันที... ก็คนมันอยากไปส่งสาวนิ

" อ๋อ... นิ่มเอารถมาหน่ะค่ะคุณโปรด พอดีจะไปส่งยัยตุ๊กตาด้วย.."

" อ๋อ... ^_^ " ว๊า..... เสียดายจัง

"เออ ถ้านิ่มกับตุ๊กตาได้ที่ฝึกงานรึยัง ถ้ายังไม่ได้ลองไปดูที่บริษัทผมได้นะ" โปรดรีบเสนอตัวอย่างรวดเร็ว อันที่จริงเขาไม่ได้รับนักศึกษาฝึกงานหรอก แต่สองสาวเป็นกรณีพิเศษน่ะ จะชวนคนเดียวก็ดูโจ่งแจ้งไป

" ขอบคุณล่วงหน้านะคะ... เดี๋ยวขอดูก่อนว่ายัยตุ๊กตาได้ที่ฝึกงานรึยัง "

โปรดภาวนาให้ทั้งคู่ยังไม่ได้ที่ฝึกงาน.... เขาจะได้มีเวลาศึกษาดูใจกับแฟนทิพของเขา