'ก๊อกๆๆ'
"คุณเพลิงครับ คุณพายัพบอกว่าเดี๋ยวเย็นนี้จะไปถามพราวให้ว่าอยากเจอคุณหรือเปล่า ถ้าอยากเจอพรุ่งนี้คุณก็ไปหาพราวที่บ้านได้เลยครับ" ธารรายงานเจ้านายหนุ่มด้วยท่าทางดีใจ
"แล้วถ้าเขาไม่อยากเจอล่ะ? กูไม่รอให้ถึงพรุ่งนี้หรอก กูจะไปหาพราวตอนนี้แหละ มึงห้ามให้คุณพายัพรู้เด็ดขาด" เพลิงสั่งลูกน้อง
"แต่ผมว่าคุณคงไม่ต้องไปหาพราวตะวันถึงบ้านแล้วล่ะครับ เธอมาโน่นแล้ว" ธารชี้นิ้วไปยังหญิงสาวที่กำลังเดินตามหาบิดาอยู่ด้านนอก
"โธ่เอ๊ย! ไม่รู้จะมาทำไม" เพลิงสบถเบาๆด้วยความหงุดหงิดใจเพราะเขาตั้งใจจะไปหาเธอที่บ้านอยู่แล้ว
"นั่นยัยพุดตานกำลังเดินไปหาพราวนี่ครับ ผมไม่รู้จักนิสัยใจคอยัยพุดตามมากนักนะครับ แต่ปากนี่ร้ายมาก ผมเจอมาเองกับตัว" ธารบอกเจ้านาย
"ก็แค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง แกคิดมากเกินไปหรือเปล่า" เพลิงพูดพลางมองไปยังพราวตะวันด้วยความคิดถึง
"พราว พราว!" พุดตานเรียกพราวตะวันและกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข
