ตอนที่ 13 อีกครั้ง
มารีอารีบยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวอีกครั้ง ภายในใจเต้นระทึก เมื่อนึกว่า…ตอนที่เธอยังไม่ได้สติ
เขาจะ….
“คะ คุณ คุณทำอะไรฉัน”
ลี่คุนยกชามข้าวต้มเดินมาจากในครัวก่อนวางไว้ที่หัวเตียง
“ผมไม่ได้ทำอะไร” เขาตอบหน้าตาย
“แล้วทำไมฉันถึงได้ เออ…” มารีอาก้มลงมองที่เสื้อผ้าตัวเองแทนคำถาม
“ก็คุณเป็นลม เพื่อนผมที่เป็นหมอบอกว่าเสื้อผ้าที่คุณสวมอยู่น่าจะอึดอัด ผมก็เลย…”
“คุณก็เลย….อ่า”
“ทำไมล่ะ เราเคยนอนด้วยกันมาแล้วนี่ อีกอย่างตัวคุณทั้งตัว ผมก็สัมผัสมาหมดแล้วด้วย ทุกส่วน”
เฮือกกกก มารีอาเหมือนจะเป็นลมอีกรอบ
ทำไมต้องย้ำด้วย ทุกส่วน!
“กินข้าวต้มก่อนสิ มาผมป้อน” ลี่คุนเดินมานั่งข้างๆ พร้อมยกชามข้าวต้มมาใกล้ เตรียมจะป้อน
“มะ ไม่เป็นไร ไม่หิว”
ครืดดดดด เสียงท้องร้องของมารีอาดังอีกครั้ง ราวกับแกล้ง จนทำให้ลี่คุนอดหัวเราะไม่ได้ เพราะเธอดูน่ารักและไร้เดียงสากว่าที่เขาคิดไว้ ยิ่งเวลาท
