“คิดถึงสิ คิดถึงมากเลย”
“โอ๋ๆ นะคะ กอดลูกอินก็ได้ค่ะ “อัครพลกระชับกอดแน่นขึ้นแต่ก็ไม่ถึงกับทำให้อึดอัด กลับกรุงเทพคราวนี้เห็นทีจะต้องรีบจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จสิ้นเสียที ไม่อยากทิ้งลูกกับเมียไปไหนอีกแล้ว
“ขอบคุณครับเด็กดี”
“ลูกอินเป็นเด็กดีใช่มั้ยคะ”
“ใช่ครับ”
“ลูกอินรักคุณลุงอัคร ขอบคุณนะคะที่กอดลูกอิน “โถลูกสาวพ่อ
“แน่ใจนะว่าฝากลูกไว้กับหมอนั่นได้”
“คุณภาคย์น่าไว้ใจมากกว่าคุณอีกค่ะ”
“ได้ไง เมื่อวานลูกอินบอกรักผมนะ “อัครพลฮึดฮัดใส่รินรดาที่กำลังยิ้มกริ่มภายในใจ เธอรู้สึกดีที่พูดปั่นเขาได้ หากเรื่องบอกรักเป็นเรื่องจริง มาถึงขนาดนี้เธอคงห้ามไม่ได้
“ลูกอินบอกรักทุกคนที่ถูกใจค่ะ คุณน่ะคนที่สองรองจากคุณภาคย์นะคะ “ให้ตายสิ ศัตรูของเขาต้องไม่ใช่เพื่อนสนิทคนนี้ ธุรกิจกำลังเริ่ม อัครพลไม่อยากหอบลูกกับเมียหนีตอนนี้
“ทำไมต้องที่สอง”
“ไม่รู้สิคะ คงเป็นเพราะลูกอินเจอคุณภาคย์ก่อนคุณ “ยิ่งได้
