Power

"Mag-asawa nagpakamatay matapos mapatalsik sa kompaniyang pinagta-trabahuan" I continue brushing my hair. I still have 30 minutes bago ang klase kaya dahan-dahan lang ang ginagawa kong pag-suklay. "Kilala ang Cuenca fishing bilang isa sa pinakamalaking kompaniyang nagsu-supply ng isda sa boung bansa" I put my hair brush down and focus my attention on the television. "Nabulabog ang boung bansa ng ianunsiyo ng isang staff galing sa nasabing kompaniya na ibinebenta pa rin ng kompaniya ang mga sirang isda sa iilang supplier at ginagawang processed food. Ito ang itinuturong dahilan kung bakit laganap ang food poisoning ngayon. Pansamantalang ipinatigil ang distribyusiyon ng naturang produkto" I wonder if this can take them down. They already encountered bigger issues nakaya nga nilang takasan iyon ito pa kaya? "Kanina ay naglabas na ng pahayag ang Cuenca fishing. Ani nila ang whistleblower ay mag-asawang nagta-trabaho sa kanilang kompaniya. Nagpalabas umano ito ng mga kasinungalingan matapos malaman ng kompaniya ang katiwaliang ginawa ng mag-asawa. Lumabas sa imbestigasiyon ng kompaniya na nag-nakaw ang mag-asawa ng milyon mula sa kompaniya. Pinatalsik na ang dalawa matapos magpakalat ng mga kasinungalingan" Ipinakita ang picture ng mag-asawa na sinasabi nilang nagnakaw. I smirk. Really? "Matapos lumabas ang resulta ng imbestigasiyon at nalaman ang katiwalian ay nagpakamatay ang mag-asawa" I turned the TV off. Useless. I thought they can bring them down. They should have strike them once iyong diretso patay but I commend them aba they are just average person pero nagawa nilang gumawa ng ganito ka laking isyu. "Miss" my room's door open at ipinakita si Arnold. He's my butler.  Tumayo ako at kinuha ang aking bag. He held the door open for me as I go out. "Can you do a background check on Cuenca's company whistleblower?" "Yes, Miss"  He's professional. Dad gave him to me noong nagkaisip na ako at madami ng gustong gawin. He arrange everything for me. "Have you seen the news?" I was about to enter the dining when I heard Dad's question.  "Yeah" "Don't you dare help them"  I entered the dining. I can feel Dad's anger through his eyes. Tahimik naman na nakikinig ang Kuya at Ate ko. Nakayuko lang si Mommy at tumango. "I won't" They already started eating when I entered the dining. Napatingin sila sa akin. "Oh nandito ka na pala, Lexi" tumayo agad si Mommy para ihanda ang pagkain ko. "I'm leaving" Mommy is currently pulling my chair when my sister stood up and leave the dinning. Hindi ko inaasahan na nadito pa siya. Usually kapag bumaba na ako ay tapos na silang kumain ni Kuya. I don't know kung napaaga ba ako o matagal silang kumain. Napaatras ako ng banggain niya ang balikat ko. Hindi ako nag-reklamo. I don't have the rights. "I'm done too" tumayo na rin si Kuya. While walking ay nakatingin siya sa akin. Iniwas ko ang tingin at nagpagilid. "Nandito ako para magpa-alam" I told Dad and Mom.  Wala naman akong balak na kumain dito when I saw my sibling sitting. Ayokong makipag-kompetensiya at mas lalong ayoko ng away. "You should join us. Umalis na rin naman sila" Tumango ako when I saw Dad's serious face. Umupo ako sa upuan at tahimik na kinain ang inihanda ni Mommy. This is my daily routine. Kumakain ako kapag wala na ang mga kapatid o kung meron pa sila ay aalis na agad ako. We don't really talk in the dinning too. Tahimik ang boung hapag until we are done eating. Tumayo si Daddy at umalis na walang pasabi. Binilisan ko ang pagkain para makaalis na. "I'm sorry, Lexi" "It's fine, Mom. Hindi araw-araw ay hihingi ka ng sorry. I'm already used to it" Nagpaalam ako kay Mommy. Hindi ako pwedeng mag-tagal dahil male-late na rin ako. Palabas na ako when I saw Dad. He's talking with his secretary. I think he's giving instruction. Nasa likod ng sasakyan niya ang service ko.  "Move the car" he instructed his driver. Mabilis na tumalima ang driver ni Daddy. He manuever the car and let my service pass through. Bumaba agad ang butler na driver ko rin at pinagbuksan ako ng pinto. "Aalis na po ako" I told Dad. He nodded. "Avoid issues, Lexi" "Opo" Pumasok ako sa sasakyan. Malaki at malawak ang bahay namin but it's suffocating. It's suffocating me at kung hindi lang dahil kay Mommy at Daddy ay matagal na akong umalis.  "Asikasuhin mo na ang inutos ko after mo akong ihatid"  "Yes, Miss" I open my Ipad and scrolled on my social media account. Laman ng feed ko ang balita na napanoud kaninang umaga. Halos lahat ay nakatoun doon ang atensiyon. Ang galing naman nila. They weren't able to end the Cuenca family but I can already see the damage.  "Oh my god!" Muntikan na akong sumubsob sa harap mabuti na lang at may seatbelt ako. Medyo malakas ang pagpapatakbo ni Manong and he suddenly step on break. Muntikan pa akong mawalan ng kaluluwa. "Ayos ka lang, Miss?" Masama ang tingin ko kay Manong. Does he think I am okay after what he did? "May biglang sumulpot po kasi na lalaki" lumihis sa labas ang tingin ko. May lalaking nagkukumahog na tumayo. Halos lakad-takbo na ang ginawa niya. He's in a hurry that he didn't bother looking at us. "What was that?" "Kukunin ko ang pangalan, Miss" "Huwag na. Let's go" Nakatingin pa rin ako sa likuran ng lalaki. He didn't look back as if nothing happened to him. Dire-diretso ang lakad niya hanggang sa mawala na siya sa tingin ko.