CHAPTER 57
HAZEL POV
Gabi na, tahimik na ang buong bahay. Tulog na ang kambal sa kwarto nila. Kahit pa nag-siesta sila kanina, hindi rin kinaya ng katawan nila ang buong hapon ng habulan, sayawan, at tawanan. Para silang mga cellphone na mabilis ma-lowbat pero mabilis ding mag-charge — ang natutulog lang para mag-recharge para bukas ay uulit na naman.
Lumabas ako ng kwarto nila pagkatapos kong tiyaking nakaayos ang kumot at may katabi silang maliit na night lamp. Bumaba ako sa kusina para uminom ng tubig. Habang humihigop ng malamig na tubig mula sa baso, sumagi sa isip ko ang mga tawa ng kambal kanina habang kumakain kami ng spaghetti. Ang saya nilang dalawa. Nakakagaan ng loob. Nakakalimot.
Pagkababa ng baso, iniwan ko sa lababo at bumalik na sa taas. Tahimik ang buong bahay, pero hi
