CHAPTER 15
MR. BELFORT 0 POV
Tahimik ang gabi sa opisina. Nakatitig ako sa lumulubog na araw sa labas ng bintana, habang hawak ang cellphone at hinihintay sumagot ang kabilang linya.
"Hello, anak," bati ni Mama mula sa kabilang dulo, ang boses niya’y banayad, may halong pananabik. "Ayos ka lang ba riyan?"
Tumango ako kahit hindi niya kita. "Ayos lang po, Ma. Kayo? Ang kambal?"
"Naku, hindi na sila mapakali. Gusto ka na raw nilang makita. Bukas ng madaling araw ang flight namin pabalik. Inayos ko na lahat—passport, ticket, at mga laruan nila."
Napangiti ako kahit bahagya lang. May kung anong init sa dibdib ko tuwing maririnig kong uuwi na ang kambal. Sila lang ang dahilan kung bakit nagpapatuloy ako sa kabila ng lahat.
"Salamat, Ma. Hindi ko alam kung paano ako makakabawi sa inyo."
