CHAPTER 17.2

2010 Words

LAURA POV SIX in the morning nang makasakay ang sasakyan sa barko na papaalis ng 6:30AM, fifteen minutes na lang ang need namin hintayin. Nakaupo kami sa pʼwesto na may table dahil ang ibang pasahero ay nasa loob, may kama itong nasakyan namin. “Thereʼs a bed, Garvin. Matutulog ka ba?” baritonong sabi ni Ninong Gavin sa kakambal niya. “Yes. Kulang ang tulog ko dahil sa pinagawa mo sa aking work. f**k!” Kinilig ang pempem ko nang marinig ang soft curse niya. Napatingin silang dalawa sa amin ni Diane at nanlaki ang kanilang mata. “Sorry, inaanak. Sorry kung nagmura ako.” Humingi agad ng pasensya si Ninong Garvin ko. Okay lang, Ninong Garvin ko. Kinilig nga ang aking pempem dahil sa soft curse mo. Rawr. “Pasensya na kay Garvin, ganito ang isang ito kapag kulang sa tulog. Maiwan m

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD