ผมขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของไอริณแต่ก่อนที่เธอจะลงจากรถผมก็รั้งมือเล็กไว้พลางจ้องมองในตาคู่สวยกลมโตตรงหน้านิ่งพร้อมกับเอ่ยคำหนักแน่นเพื่อให้เธอมั่นใจ
“สำหรับพี่เมย์คือเพื่อนจริงๆ เหมือนอย่างที่พี่เคยบอกไอ... ฉะนั้นถ้ามีใครส่งอะไรแบบนี้มาให้อีกสัญญาได้ไหมว่าไอจะบอกพี่”
“ค่ะ... ไอสัญญา” รอยยิ้มหวานผุดขึ้นบนใบหน้าของเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมสัมผัสได้ว่ามันไม่มีความกังวลเจือปนอยู่แล้ว สายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานของคนตรงหน้าอยู่นาน ริมฝีปากอิ่มสวยนั่นยังคงหวานละมุนในความรู้สึกจนอยากจะสัมผัสมันอีกครั้ง
“ไอ... จูบพี่หน่อยได้ไหมครับ” เอ่ยออกไปเสียงเรียบพร้อมรอยยิ้มแต่ทำเอาคนฟังถึงกับชะงักแล้วตามมาด้วยเสียงหวานที่แหววใส่ผม
“พี่เธียร์!! หยุดพูดไปเลยนะค่ะวันนี้พี่จูบไอไปกี่ครั้งแล้วค่ะ!!”
“ก็พี่จูบไอแต่ไอยังไม่เคยจูบพี่เลยนะ... ฉะนั้นจูบพี่หน่อยสิครับ”
“พี่จะบ้าเหรอ! ไม่เอาหรอกค่ะ” ไอริณดูเขินม
