คืนเดียวกันนั้น……
หลังจากมื้อค่ำฉันก็ช่วยแม่กับป้าบัวทำขนมนิดหน่อยก่อนจะกลับขึ้นมาบนห้องนอนของตัวเองตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือวันนี้พี่เธียร์ยังไม่โทรมาหาเลย สายตาเหลือบไปมองนาฬิกาที่หัวเตียงมันบอกเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้วปกติเขาต้องโทรมาแล้ว หรือว่ากำลังยุ่งอยู่?? หรือว่า……??
“ไม่เอาน่าไอริณแกอย่าคิดอะไรไร้สาระนะ!!” พูดเตือนสติตัวเองก่อนจะสะบัดหน้าแรงๆ เพราะไม่อยากคิดไม่ดีหรือระแวงเขา แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าทั้งเรื่องรูปถ่ายของเขากับผู้หญิงและเรื่องของแพรดาวมันกวนใจฉันอยู่ไม่น้อย แต่ก่อนที่จะคิดมากไปมากกว่านี้ฉันเลยตัดสินใจหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่าน และเลือกที่จะไม่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู
นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง อ่านไปอ่านมาก็เคลิ้มจนจะหลับเอาซะให้ได้ สายตาเหลือบไปมองนาฬิกาตอนนี้มันบอกเวลาเที่ยงคืนกว่าเข้าไปแล้ว แต่ก่อนที่เปลือกตาจะปิดลงเสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู
