พอจัดการกับการล้างจากเสร็จฉันก็ค่อยๆ เดินออกมาจากห้องครัวเห็นพี่เธียร์นั่งก้มหน้าก้มตาแถมคิ้วหนานั่นยังขมวดเข้าหากันจนยุ่งไปหมด ในมือของเขาถือโทรศัพท์มือถือไว้เหมือนกำลังตั้งใจอ่านอะไรอยู่ ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ เขาถึงได้รู้ว่าเขากำลังทำอะไร หน้าจอโทรศัพท์ของเขาโชว์ข้อมูลการฉีดยาคุมกำเนิด และเขาเองก็กำลังตั้งใจอ่านมันอย่างละเอียดโดยไม่สนใจฉันที่เดินมานั่งข้างๆ เลย
“โกรธไอเหรอคะ?” เอ่ยถามออกไปพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ด้วย
“เปล่า... พี่ไม่ได้โกรธ... พี่แค่กลัวไอจะเป็นอัตราย แต่พี่อ่านข้อมูลแล้วมันก็โอเค... แต่พี่ก็ยังไม่อยากให้ไอทำแบบนี้อยู่ดี... ถ้าวันหนึ่งเราอยากมีลูกขึ้นมาจะทำยังไง ต้องรอนานเลยนะไอ” สิ้นคำพูดของพี่เธียร์ฉันก็นิ่งไป ...นี่เขาคิดจะมีลูกกับเราเหรอเนี้ย... รอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะคนตรงหน้าดูท่าทางจริงจังมาก
“พูดอะไรของพี่คะ ไอยังเรียนไม่จบซะหน่อยใครจ
