ผ้าห่มยังคลุมกายเปลือยของทั้งสอง
ลลิษากำลังหอบหายใจช้า ๆ ซบอยู่บนอกเขา
กลีบเนื้อของเธอยังเต้นตุบเบา ๆ ตามจังหวะที่เพิ่งรับแรงกระแทกไปเต็ม ๆ
แต่แล้ว...เธอก็รู้สึกได้
แท่งเนื้อของเขายังไม่อ่อนตัวลงเลยแม้แต่นิดเดียว
“ยัง...อีกเหรอคะ?”
เสียงเธอเบา หอบ ยังไม่ทันหายเหนื่อย
แต่น้ำเสียงเขา ต่ำ ลึก และหอบหนักกว่าเดิม
“ที่บ้าน...ผมไม่กล้ารุนแรงกับคุณหนู”
“แต่ที่นี่…ผมขอเป็นตัวเองบ้างได้ไหม”
เธอกำลังจะพยักหน้า
แต่ไม่ทันแล้ว ครามพลิกตัวเธออย่างรวดเร็ว
วางร่างเธอคว่ำลงกับเตียง แล้วดึงสะโพกกลมมนขึ้นมาด้วยมือเดียว
“คุณ...อ๊า!”
เสียงของลลิษาหลุดออกมาก่อนจะพูดจบ
เพราะเขาดันแท่งเนื้อเข้าไปทางด้านหลัง รวดเดียวจนสุดลึก
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังก้องห้อง
มือเขาขย้ำสะโพกเธอแน่น ลมหายใจร้อนเป่ารดแผ่นหลังขาว
“ตรงนั้นคุณหนูยังตอดผมแรงเหมือนเดิม”
“หรือคุณตั้งใจให้มันทำแบบนี้…”
“คราม...มันลึกเกิ
