Olivia’nın bakış açısıyla,
Isadora kalabalığın arasından ilerledi, gözleri kötü niyetli bir zaferle parlıyordu.
Hızla öne çıktı, uzanıp arabanın kapı kolunu çekmek istiyordu.
Öne çıktım ve yolunu kestim. “Isa, dur!”
Bana yaklaştı, sesi sadece benim duyabileceğim bir fısıltıya dönüştü. “Kardeşim ve Clara'nın şu anda arabada oynaştığını biliyorum.”
Kanım damarlarımdan dondu.
“Bu kadar insanın gözü önünde bunu saklayamazsın.” diye devam etti, gülümsemesi giderek genişledi.
“Kardeşimin sadakatsizliğini hoş görüyorsun, ama beni Alaric ile olan eş bağımı koparmaya zorladın, bu da Alaric'in sürüsünün iflasına neden oldu.”
Sözleri bana fiziksel darbeler gibi çarptı. “Iris sadece babasını kaybetmedi, aynı zamanda geleceğini de kaybetti.”
“Ay Tanrıçası seni kutsasın, şimdi intikamın geldi.”
