21
Ada
Kaan'ın bana inanması o kadar kolay olmuştu ki, onu çok iyi tanıdığım halde ben bile bu kadar olmasına şaşırdım.
Kaan ile mantıcıda oturmuş mantı yerken sürekli gülümsüyor, bir şeyler anlatıyor, beni ne kadar sevdiğine dair güzel sözler sıralıyordu.
Bunların hiçbiri umurumda değil. Kaan da öyle... Ama ona ihtiyacım var.
"Kaan biliyor musun, Mustafa beylerle komşuyuz. İstersen yarın okula birlikte gidelim. Babamın şoförü bizi bırakır."
"Ya ben de geçen sana benzeyen bir kız gördüm sokakta, hatta yanına gidip bakıcaktım sen misin diye ama sonra gözden kayboldu. Demek ki senmişsin... Komşu olmamıza çok sevindim. O halde bizimkiler yaz tatilinde taşındığında aynı sokakta bi yer bulmalarını söylerim. Annem sever Firuze ablayı, çok ister."
"Çok iyi düşündün, eskisi gi
