บทที่6 เมียมาหา
แสงแดดจ้าในตอนเที่ยงวันสาดส่องผ้าม่านผืนบางผ่านเข้ามาด้านในห้องที่มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนอนคลุมโปงอยู่
ศีรษะหนักอึ้งแทบยกไม่ขึ้นจากหมอน ลำคอแห้งผากเหมือนขาดน้ำมาเป็นวัน เนื้อตัวปวดเมื่อยไปหมด วนาลีพาตัวออกมาจากผ้าห่มเพราะเสียงเรียกของใครบางคนจากด้านนอก
“พี่แมวน้ำ ตื่นยังครับ ทำไมพี่ตื่นสายจัง ไม่สบายรึเปล่าครับ”เสียงเรียกดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เธอจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความงัวเงีย
“มีอะไรรึเปล่าฉลาม”คนเพิ่งตื่นถามกลับทั้งที่ตายังปิดสนิทอยู่
“เปล่าครับ ผมเห็นพี่ไม่ออกจากมาห้อง นี่มันก็เที่ยงแล้วนะครับ”
“เที่ยง?”วนาลีลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ สมองคิดลำดับเหตุการณ์ที่ทำให้เธอนอนตื่นสายขนาดนี้อย่างละเอียด
เธอไปงานเลี้ยงที่หมู่บ้าน
เธอคุยสนุกสนานกับพวกลุงๆ ป้าๆ ทุกคนที่นี่น่ารักมาก
เธอดื่มเครื่องดื่มบางอย่างที่คุณลุงบอกว่าหมักดองเองเป็นปี
เธอเมามากและกล้วยไข่ก็บอกว่าจะพาเ
