CHAPTER 12
Ashero’s POV
Hawak ko ang cellphone habang nakatitig sa malayo. Ramdam ko ang bigat ng boses ng Head Doctor namin sa kabilang linya, halatang stressed sa dami ng pasyenteng kailangang operahan.
"Dr. Guil, urgent ito. Kulang tayo ng surgeons. May dalawang critical cases na kailangang operahan within the next few hours."
Huminga ako nang malalim. Gusto ko pang magtagal kasama si Mae, pero bilang doktor, alam kong may responsibilidad akong dapat gampanan.
"Sir, nasa Baguio pa ako ngayon, pero makakabalik ako bago mag-11 PM," sagot ko.
"Good. Please hurry, Dr. Guil. Kailangan ka namin."
Pagkababa ko ng tawag, napabuntong-hininga ako. Napatingin ako kay Mae na walang kaalam-alam sa nangyayari. Nakangiti siya habang nakatitig sa tanawin, halatang enjoy pa rin sa moment namin.
