Napalingon ako sa suite nang bumukas iyon. It's Miguel. Kaagad akong bumangon mula sa kama at sumalubong sa kanya.
"Daddy!" Tila ama ko na talaga siyang sinalubong dahil kaagad akong yumakap sa kanya.
"Patrick, mukhang ready ka nang umuwi," pansin niya sa mga maletang naka-ready na.
"Inayos ko na para hindi tayo nagmamadali bukas kahit late tayong magising," malambing kong sabi sa kanya, umaasang maa-appreciate niya ang ginawa ko.
"Hmm," huni niya ngunit hindi na nasundan iyon. Wala ang inaasahan kong pasasalamat o konting appreciation man lang. Iniwan pa nga niya ako sa kinatatayuan ko habang naglalakad papunta sa munting living room ng suite at inilagay doon ang coat niya. I felt something punch my chest for what he did.
Bakit ganon? Parang... Kalat lang ako sa kuwarto niya. Wa
