HANNA’s POV
Patay ang ilaw sa kwarto, madilim at tahimik na kaming natutulog ni Gino. Ngunit sa kalaliman ng pagtulog ko, nakarinig ako ng mahihinang pag-ungol. And I know it’s him.
He’s groaning in pain and fear. At dama ko ang bahagyang panginginig ng katawan niya dahil nakayakap ako sa kaniya—sa baywang niya.
“Gino?” Mahina ko siyang tinawag pero bakas sa boses ko ang pagkataranta. Nang hindi siya sumagot at patuloy pa rin sa pagdaing niya, hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at agad na bumangon. Halos magkandarapa ako sa pagbaba sa kama at pagkapa sa switch ng ilaw.
Nang mabalot ng liwanag ang kwarto, siya agad ang binalingan ko. Mabilis akong lumapit sa kaniya. Naupo ako sa tabi niya. Nanginginig ang katawan niya. Kahit may aircon ay pawis na pawis din siya. Bahagyang pabiling-bil
