BAHAGYA pa rin nahihilo si Isla nang magising sa isang estrangherong silid. Agad niyang naramdaman na may humawak sa kamay niya.
“Isla…” anang isang tinig ng lalaki.
Unti-unting rumehistro sa isip niya ang nagmamay-ari ng boses na iyon.
“Spencer…” halos nanghihina pa rin na sambit niya.
“I’m here. How do you feel?”
Muli siyang pumikit, saka muling dumilat makalipas ang ilang segundo at napahawak sa ulo. Natigilan si Isla nang makapa na may benda siya doon. Pilit niyang inaalala ang nangyari sa kanya kanina. Ang tangi lang natatandaan niya ay nasa kalagitnaan na siya ng hagdan pababa nang biglang umikot ng matindi ang paningin niya. Pagkatapos ay hindi na niya alam ang sumunod na nangyari.
“Nahihilo pa rin ako.
