1
936 Words
วันตรวจสุขภาพประจำปี ของมหาวิทยาลัย JR
"สวัสดีค่ะ พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ นักศึกษาทุกคน เราชื่อเจ้าถิ่นนะคะเรียนแพทย์ศาสตร์ปีสาม วันนี้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้ากลุ่มนักศึกษาแพทย์ที่มาทำการตรวจร่างกายประจำปีให้แก่คณะวิศวกรรมศาสตร์ค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำทีมงานก่อนนะคะ" เสียงยัยเจ้าถิ่นเพื่อนสาวหน้าสวยขาวหมวยและรวยมากของฉันกล่าวเปิดงานพร้อมแนะนำตัว
เสียงปรบมือ โห่ร้อง เสียงโฮแซว จากหนุ่ม ๆ วิศวะ ฮือฮาซ้ำไปซ้ำมาเมื่อสาว ๆ คณะแพทย์ออกมาแนะนำตัวคนแล้วคนเล่า
"หวัดดี เราชื่อเรดาห์นะคะเรียนแพทย์ปีสาม" เรดาห์เพื่อนสาวสุดสวยหุ่นเอ็กซ์ดีกรีดาวคณะ และพ่วงด้วยตำแหน่งนางแบบที่โด่งดังตอนนี้แนะนำตัว การปรากฏตัวของเธอเรียกเสียงฮือฮา เสียงโฮแซวกึกก้องหอประชุม
"และคนสุดท้ายของทีมเราค่ะ..." ถึงคิวฉันแล้วสินะ....
"สวัสดีค่ะ เราชื่อน้ำแข็งเป็นนักศึกษาแพทย์ปีสาม" ฉันแนะนำตัวก่อนจะโปรยยิ้มทักทายทุกคนที่ยืนปรบมือให้พวกเราอยู่ก่อนจะแยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่
การตรวจสุขภาพประจำปีครั้งแรกของชั้นปีที่พวกเราเรียนอยู่ มีรุ่นพี่ตั้งแต่ปีสี่ ปีห้าและรุ่นพี่ปีหกคอยให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิด และคอยทำหน้าที่บางอย่างที่นักศึกษาแพทย์ชั้นปีพวกเราไม่สามารถทำได้ ทำให้ทุกอย่างในวันนี้ไม่มีอุปสรรค์อะไร แต่เป็นประสบการณ์ที่ดีและเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นของพวกเรา
"เฮ้อ! เสร็จสักที เก็บของกันเถอะพวกเรา"
เสียงยัยเจ้าถิ่นที่เอ่ยบอกเพื่อน ๆ ในทีมหลังจากช่วยกันทำหน้าที่ตรวจสุขภาพให้เพื่อน ๆ ต่างคณะเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่นางจะเดินไปช่วยเพื่อน ๆ คนอื่นเก็บอุปกรณ์
" น้ำแข็ง วันนี้หลังเอาผลตรวจสุขภาพออกจากแลปส่งอาจารย์เสร็จ อาจารย์ให้พวกเราพักผ่อนได้ ไม่ต้องเข้าเรียน พวกเราไปกินหมูกะทะกันมั้ยแก ฉันชวนยัยเรดาห์แล้วนางโอเค" ยัยเจ้าถิ่นหันมาถามฉันขณะที่ยกกล่องอุปกรณ์มาตั้งข้าง ๆ ฉัน
"อาทิตย์นี้แกกินไปเยอะแล้วนะถิ่น ที่สำคัญอาหารประเภทปิ้งย่าง รมควัน ผ่านความร้อนที่ไม่สมบูรณ์จะก่อให้เกิดสารพีเอเอช ลอยขึ้นมาพร้อมเขม่าควัน เกาะตามบริเวณผิวของอาหารโดยเฉพาะเวลาที่แกย่างจนไหม้เกรียม พอกินบ่อย ๆ แกจะมีโอกาสเสี่ยงเป็นโรคมะเร็ง โดยเฉพาะมะเร็งตับ ไหนจะน้ำจิ้มที่ทำไว้ทีละเยอะ ๆ ซึ่งไม่รู้ว่าค้างคืนไว้กี่วันก็จะทำให้แกเสี่ยงเป็นโรคท้องร่วงได้นะ" ฉันหันไปขมวดคิ้วใส่นางก่อนจะเทศนายาวเหยียด จนคนได้ฟังต้องกรอกตามองบนด้วยความเบื่อหน่าย ซึ่งฉันเห็นจนชินแล้วล่ะ
"ถิ่น ฉันว่าเรายังตรวจไม่ครบอะแก ในใบรายชื่อยังมีอีกหลายคนเลยนะที่ยังไม่มาตรวจ ฉันว่าเรารอพวกเขาก่อนดีมั้ย?" ยัยเรดาห์ที่ทำหน้าที่ลงทะเบียนตรวจสุขภาพหันมาพูดกับคนตรงหน้าฉัน ทำให้พวกเราหลายคนที่กำลังเก็บอุปกรณ์ต้องชะงักมือเอาไว้และตั้งโต๊ะใหม่อีกรอบ
ตึก ตึก ตึก
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
"พวกเรามาทันใช่มั้ย แฮ่ก ๆ" เสียงเหนื่อยหอบของใครบางคนที่วิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้ายัยเรดาห์เอ่ยถาม ก่อนจะลุกลี้ลุกลนค้นหาปากกาในกระเป๋ามาลงชื่อหน้าเคาเตอร์เพื่อตรวจสุขภาพ
"ทันค่ะ มีคนอื่นอีกมั้ยคะนอกจากคุณ" เสียงยัยเรดาห์ถาม แต่ฉันไม่มีเวลามากพอที่จะสนใจใครเพราะมัวแต่รื้ออุปกรณ์ที่เก็บลงกล่องไปแล้วช่วยรุ่นพี่ออกมาตั้งโต๊ะอีกครั้ง
"เหี้ย! โคตรเหนื่อยเลย มึงจะพาพวกกูวิ่งเอาโล่รึไงไอ้เทอร์โบ" เหมือนจะมีใครบางคนวิ่งมาสมทบคนมาใหม่ที่กำลังลงทะเบียนอยู่
"มึงจะบ่นทำเชี้ยไรวะเหมันต์ ถ้ามึงวิ่งมาไม่ทันรอบนี้ มึงก็ต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลเลยนะโว้ยเสียเวลา" ผู้ชายที่ชื่อเทอร์โบหันไปด่าเพื่อนตัวเองที่เพิ่งวิ่งตามมาก่อนจะหันไปลงชื่อต่อ
"กูเป็นลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลนะ กูต้องไปโรงบาลทุกวันอยู่แล้วมั้ยไอ้ห่าจะเสียเวลาอะไร"
"แล้วมึงจะตรวจที่นี่มั้ย ถ้าไม่ก็หลบไปดิ๊เกะกะ"
"เออตรวจ ๆ"
"ผมชื่ออัคคีครับ วิศวะปีสี่ รหัสxxxxxxxxxx"
"ส่วนผมชื่อพายุครับ วิศวะปีสี่ รหัสxxxxxxxxxx"
เหมือนจะเริ่มมีคนมาเพิ่มเรื่อย ๆ ทำให้พวกเราที่นั่งอยู่ด้านหลังต้องเร่งมือตั้งโต๊ะใหม่ ใครหลายคนเริ่มวิ่งเข้ามาในหอประชุมราวกับกลัวว่าจะไม่ทัน อาจเป็นเพราะคงไม่มีใครอยากไปตรวจที่โรงพยาบาลเอง
"เดี๋ยวพวกคุณลงทะเบียนเสร็จแล้วเข้าตรวจร่างกายให้ครบทุกจุดได้เลยนะคะ ตามจุดต่าง ๆ จะมีบอกค่ะว่าตรวจอะไรบ้าง แต่พวกคุณอย่าเพิ่งวัดความดันกับตรวจเลือดนะคะ เพราะยังเหนื่อยกันอยู่ สองอย่างที่ว่ามาให้ตรวจเป็นอย่างสุดท้ายเลยค่ะ" เสียงยัยเรดาห์และเพื่อน ๆ ที่ทำหน้าที่ลงทะเบียนอธิบายรายละเอียดให้คนที่เพิ่งมาถึงหลาย ๆ คนก่อนจะจัดคิวให้แต่ละคนไปตามจุดต่าง ๆ ที่ตั้งรอ
- Writer
