“ดะ เดี๋ยวสิเฮียบัส! เฮียจะพาฉันไปไหนคะ?”
ฉันโดนผู้ชายเอาแต่ใจบังคับลากจูงผ่านฝูงชนออกมาหน้าผับด้วยความทุลักทุเลสุด ๆ ในตอนนั้นฉันพยายามขัดขืนเขาแต่มันก็ไม่ได้ผล มองไปทางโซนวีไอพีก็ไม่เห็นโต๊ะของโบอิ้งเลยสักนิดเพราะมันอยู่ด้านใน จะร้องขอความช่วยเหลือจากใครก็ไม่มีความกล้าพอ สุดท้ายจึงลงเอยด้วยการถูกเขาฉุดออกมาอย่างที่เห็นนี่แหละ
“พากลับบ้านไง”
“กลับบ้าน? ไม่ได้นะเฮีย ฉันมาที่นี่กับยัยโบนะคะ ถ้าฉันหายไปยัยนั่นเป็นห่วงแน่ ๆ” ฉันพยายามยื้อตัวเองไม่ยอมขึ้นรถไปกับเขาง่าย ๆ แอร์บัสชะงักไปเล็กน้อยก่อนหันมาสบตากับฉัน
“มากับยัยโบงั้นเหรอ? แล้วตอนนี้ยัยตัวแสบอยู่ไหน?”
“ก็อยู่ด้านในน่ะสิ ปล่อยฉันได้หรือยังคะ” ฉันสะบัดมือออกจากการจับกุม ซึ่งเขาก็ยอมปล่อยโดยง่าย แต่พอฉันจะเดินกลับ ร่างสูงดันเบี่ยงตัวมาขวางทาง “อะไรอีกล่ะเฮีย ฉันต้องรีบกลับไปหายัยโบนะ ยัยนั่นเมามากด้วย”
“แต่ชุดเธอเปียกอยู่นะ แถ
