Chapter 9- Prinsipe
1140 Words
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso habang nakatingin sa mga mata ni Valentin. Kami ay mag-asawa na, at ang aming pagmamahalan ay patuloy na lumalakas.
Ngunit sa kabila ng aming pagmamahalan, may mga panganib na naghihintay sa amin. Si Leonardo ay patuloy na nagbabalak na sirain ang aming buhay, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga plano.
"Valentin, kailangan nating mag-ingat," sabi ko, habang nakatingin sa kanya nang may pag-aalala.
Tumingin siya sa akin nang may pagmamahal. "Huwag kang mag-alala, Ava," sabi niya. "Protektahan kita."
Ngunit sa kabila ng kanyang mga salita, naramdaman ko ang pagdududa sa aking puso. Kaya ba naming makaligtas sa mga panganib na ito?
Bigla, may narinig kaming ingay mula sa labas ng aming bahay. Si Leonardo ay dumating, at may dala siyang mga tauhan.
"Ava, Valentin, oras na para magpasya kayo," sabi niya, habang nakangiti nang malawak.
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso habang nakatingin sa mga mata ni Valentin. Kami ay mag-asawa na, at ang aming pagmamahalan ay patuloy na lumalakas.
Ngunit sa kabila ng aming pagmamahalan, may mga panganib na naghihintay sa amin. Si Leonardo ay patuloy na nagbabalak na sirain ang aming buhay, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga plano.
"Valentin, kailangan nating mag-ingat," sabi ko, habang nakatingin sa kanya nang may pag-aalala.
Tumingin siya sa akin nang may pagmamahal. "Huwag kang mag-alala, Ava," sabi niya. "Protektahan kita."
Ngunit sa kabila ng kanyang mga salita, naramdaman ko ang pagdududa sa aking puso. Kaya ba naming makaligtas sa mga panganib na ito?
Bigla, may narinig kaming ingay mula sa labas ng aming bahay. Si Leonardo ay dumating, at may dala siyang mga tauhan.
"Ava, Valentin, oras na para magpasya kayo," sabi niya, habang nakangiti nang malawak.
Ano ba ang gagawin namin?
Sige, susubukan ko mag-iba ng estilo.
Sa gitna ng labanan, naramdaman ko ang takot at pag-aalala. Si Valentin ay lumalaban sa mga tauhan ni Leonardo, at ako ay sinusubukan kong makatulong. Ngunit sa kabila ng aming mga pagsisikap, hindi ko alam kung kaya naming manalo.
Bigla, may isang tauhan ni Leonardo ang lumapit sa akin. Nakita ko ang galit sa kanyang mga mata, at alam ko na kailangan kong mag-ingat.
"Ava, lumayo ka!" sigaw ni Valentin.
Ngunit huli na ang lahat. Ang tauhan ni Leonardo ay nakahawak na sa akin, at hindi ko alam kung ano ang kanyang mga plano.
Sinubukan kong makawala sa pagkakahawak ng tauhan ni Leonardo, ngunit hindi ko magawa. Siya ay masyadong malakas, at ako ay hindi ko makontrol ang aking sarili.
Bigla, dumating si Valentin at iniligtas ako sa pagkakah sa akin. Nakita ko ang galit sa kanyang mga mata, at alam ko na handa siya na ipagtanggol ako.
"Valentin, lumayo ka!" sigaw ng tauhan ni Leonardo.
Ngunit hindi nakinig si Valentin. Sa halip, siya ay lumaban pa sa mga tauhan ni Leonardo, at nakita ko ang kanyang mga kakayahan sa labanan.
Naramdaman ko ang paghanga sa kanya, at alam ko na mahal ko siya nang tunay.
Sa gitna ng labanan, si Valentin ay patuloy na lumalaban sa mga tauhan ni Leonardo. Nakita ko ang kanyang mga galaw na mabilis at matulin, tulad ng isang leon na lumalaban para sa kanyang buhay. Ang kanyang mga suntok at sipa ay tumatama sa mga kalaban, at nakita ko ang takot sa kanilang mga mata.
Ngunit hindi nagpapigil si Leonardo. Siya ay patuloy na nagpapadala ng mga tauhan niya upang labanan si Valentin. Nakita ko ang determinasyon sa kanyang mga mata, at alam ko na hindi siya susuko hangga't hindi niya nakakamit ang kanyang mga plano.
"Ava, lumayo ka!" sigaw ni Valentin, habang lumalaban siya sa mga kalaban.
Ngunit hindi ko kayang lumayo. Gusto kong tulungan siya, at ipagtanggol ang aming pagmamahalan. Kaya naman, sinubukan kong makahanap ng paraan upang makatulong sa kanya.
Bigla, nakita ko ang isang pagkakataon. May isang tauhan ni Leonardo na lumapit sa akin, at nakita ko ang pagkakataon upang makapag-aksyon. Sinubukan kong makawala sa kanya, at nagtagumpay ako.
Naramdaman ko ang pagtaas ng aking kumpiyansa, at alam ko na kaya kong ipagtanggol ang aking sarili. Lumaban ako sa mga kalaban, at nakita ko ang paghanga ni Valentin sa akin.
"Magaling, Ava!" sigaw niya, habang lumalaban siya sa mga kalaban.
Naramdaman ko ang pagmamalaki sa aking sarili, at alam ko na kaya kong ipagtanggol ang aming pagmamahalan. Patuloy kaming lumaban, at hindi kami susuko hangga't hindi namin nakakamit ang aming mga layunin.
Patuloy kaming lumalaban ni Valentin sa mga kalaban. Nakita ko ang mga bagong kalaban na dumating, at alam ko na kailangan naming mag-ingat.
"Valentin, may mga dumating pang kalaban!" sigaw ko, habang lumalaban ako sa mga kalaban.
Tumingin siya sa akin nang may pag-aalala, ngunit hindi siya nagpapigil. Patuloy siya sa paglaban, at nakita ko ang kanyang mga galaw na mabilis at matulin.
Nakita ko ang mga kalaban na dumating, at alam ko na kailangan naming magtulungan upang makapagtagumpay. Kami ni Valentin ay nagtutulungan, at nakita ko ang aming mga kakayahan sa labanan.
Ngunit sa kabila ng aming mga pagsisikap, hindi ko alam kung kaya naming manalo. Ang mga kalaban ay marami, at nakita ko ang kanilang mga plano na magtutulungan upang makapagtagumpay.
Bigla, nakita ko ang isang pagkakataon. May isang kalaban na lumapit kay Valentin, at nakita ko ang pagkakataon upang makapag-aksyon. Sinubukan kong makawala sa mga kalaban ko, at nagtagumpay ako.
Lumabas ako sa likod ng kalaban na lumapit kay Valentin, at nakita ko ang pagkakataon upang makapag-aksyon. Ginamit ko ang aking mga kakayahan, at nakita ko ang kalaban na bumagsak sa lupa.
"Valentin, mag-ingat ka!" sigaw ko, habang lumalaban ako sa mga kalaban.
Tumingin siya sa akin nang may pasasalamat, at patuloy siya sa paglaban. Kami ni Valentin ay patuloy na lumalaban, at hindi kami susuko hangga't hindi namin nakakamit ang aming mga layunin.
Sa gitna ng labanan, nakita ko ang paglabas ng kapangyarihan ni Valentin bilang Prinsipe ng mga Bampira. Ang kanyang mga mata ay nagliwanag, at ang kanyang mga kamay ay nagpalabas ng isang malakas na enerhiya.
Ngunit sa sandaling iyon, nakita ko ang pagbabago sa kanyang mga mata. Hindi niya ako nakikilala, at ang kanyang mga mata ay puno ng lamig at pagmamalupit.
"Ava, lumayo ka!" sigaw ko sa aking sarili, ngunit hindi ko magawa. Ang takot ay bumalot sa aking puso, at alam ko na kailangan kong mag-ingat.
Si Valentin ay lumapit sa akin, ngunit hindi niya ako nakikilala. Ang kanyang mga mata ay tumitingin sa akin bilang isang kalaban, at alam ko na kailangan kong lumaban.
"Huwag kang lumapit!" sigaw ko, ngunit hindi nakinig si Valentin. Siya ay patuloy na lumalapit, at nakita ko ang kanyang mga kamay na nagbabanta.
Naramdaman ko ang takot at pag-aalala, at alam ko na kailangan kong gumawa ng isang bagay upang makapagligtas sa aking sarili. Ngunit paano ko magagawa iyon kung ang lalaking pinakamamahal ko ay hindi ako nakikilala?
- Writer
