Nakatayo ako sa harap ng salamin, tinitingnan ang aking sarili. Hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman ang ganitong emosyon. Mahal ko si Valentin, pero may kakaiba sa aking nararamdaman kapag kasama ko si Lucas.
Naisip ko ang mga nangyayari sa aking buhay. Mahal ko si Valentin, pero may mga sandali na nararamdaman ko ang pag-aalala para kay Lucas. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
Bigla, narinig ko ang boses ni Valentin sa likod ko. "Ava, anong ginagawa mo?" tanong niya.
Lumingon ako sa kanya at ngumiti. "Wala lang, Valentin," sagot ko. "Naisip ko lang ang mga bagay-bagay."
Tumingin si Valentin sa akin nang malalim. "Ava, mahal kita," sabi niya. "Gusto kong malaman mo na laging nasa tabi mo ako."
Ngumiti ako at yumakap sa kanya. "Mahal din kita, Valentin," sabi ko. "Gusto kong malaman mo na laging nasa tabi mo rin ako."
Pero sa aking puso, may ibang nararamdaman ako. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, pero gusto kong malaman ang katotohanan tungkol sa aking mga nararamdaman.
Habang yakap-yakap ko si Valentin, nararamdaman ko ang init ng kanyang katawan at ang t***k ng kanyang puso. Pero sa likod ng aking isipan, may ibang tanong na gumugulo. Ano ba talaga ang nararamdaman ko para kay Lucas? Mahal ko ba siya? O ito ba ay pag-aalala lang bilang kaibigan?
Bigla, may narinig kaming ingay mula sa labas ng kwarto. "Valentin, may problema," sabi ng isang boses.
Lumingon si Valentin sa akin at sinabing, "Ava, kailangan kong umalis sandali. May importante akong kailangang asikasuhin."
Ngumiti ako at sinabing, "Okay lang, Valentin. Ako'y mag-iisa lang dito."
Pero sa totoo lang, hindi ako komportable. May kakaiba akong pakiramdam. At bigla, nakita ko si Lucas sa labas ng bintana. Tumingin siya sa akin at ngumiti.
"Ava, pwede ba kitang makausap?" tanong ni Lucas, habang nakatingin sa akin nang malalim.
Lumingon ako kay Valentin, na abala sa pagtanggap ng tawag. "Sige, Lucas. Ano ba ang gusto mong sabihin?" tanong ko, habang lumalabas sa kwarto at sumasama sa kanya sa balkonahe.
"Gusto kong malaman mo na hindi ako komportable sa mga nangyayari sa pagitan mo at ni Valentin," sabi ni Lucas, habang nakatingin sa akin nang seryoso.
"Ano ba ang ibig mong sabihin?" tanong ko, habang kinakabahan.
"Gusto kong malaman mo na mahal kita, Ava," sabi ni Lucas, habang lumalapit sa akin. "At hindi ko gusto na makita kang nasasaktan."
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso. Ano ba ang gagawin ko? Mahal ko si Valentin, pero may kakaiba akong nararamdaman para kay Lucas.
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso habang nakatingin kay Lucas. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Mahal ko si Valentin, pero may kakaiba akong nararamdaman para kay Lucas.
"Ava, pakinggan mo ako," sabi ni Lucas, habang lumalapit sa akin. "Gusto kong malaman mo na hindi ako gusto na makita kang nasasaktan. Mahal kita, at gusto kong maging sa tabi mo."
Naramdaman ko ang pagtibok ng aking puso nang malakas. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Bigla, narinig ko ang boses ni Valentin sa likod ko.
"Ava, anong nangyayari?" tanong ni Valentin, habang nakatingin kay Lucas nang may pag-aalala.
Lumingon ako kay Valentin at sinabing, "Wala lang, Valentin. Nakikipag-usap lang kami ni Lucas."
Tumingin si Valentin kay Lucas nang may pagdududa. "Lucas, ano ba ang gusto mong sabihin kay Ava?" tanong niya.
Naramdaman ko ang pagtaas ng tensyon sa pagitan ng dalawang lalaki. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Bigla, may narinig kaming ingay mula sa labas ng bahay.
"Ava, Valentin, may problema!" sigaw ng isang boses.
Lumingon kami sa direksyon ng ingay at nakita namin ang isang grupo ng mga tao na papalapit sa amin. May kakaiba sa kanilang mga mata...
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso. Ano ba ang gagawin namin? Si Valentin ay nakatingin kay Leonardo nang may pagdududa, pero hindi siya nagsalita.
"Anong grupo ng mga bampira?" tanong ni Valentin, habang nakatingin kay Leonardo nang malalim.
"Isang grupo ng mga bampira na gustong maghasik ng lagim sa ating mundo," sagot ni Leonardo. "Sila ay pinangungunahan ng isang makapangyarihang bampira na gustong sirain ang lahat ng ating mga buhay."
Naramdaman ko ang pagtaas ng tensyon sa pagitan ng dalawang bampira. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
"Valentin, kailangan nating mag-ingat," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay.
Tumingin si Valentin sa akin nang may pag-aalala, pero hindi siya nagsalita. Sa halip, tumingin siya kay Leonardo nang malalim.
"Anong gusto mong gawin namin, Leonardo?" tanong ni Valentin.
"Gusto kong makipag-alyansa tayo sa ibang mga bampira upang labanan ang grupo ng mga bampira na ito," sagot ni Leonardo. "Kailangan nating magtulungan upang maprotektahan ang ating mga buhay."
Naramdaman ko ang pagdududa sa aking puso. Pwede ba naming pagkatiwalaan si Leonardo?
"Valentin, hindi ko alam kung pwede ba nating pagkatiwalaan si Leonardo," sabi ko, habang nakatingin kay Leonardo nang may pagdududa.
Tumingin si Valentin sa akin nang may pag-aalala, pero hindi siya nagsalita. Sa halip, tumingin siya kay Leonardo nang malalim.
"Leonardo, bakit mo namin pagkatiwalaan ka?" tanong ni Valentin.
Ngumiti si Leonardo nang malawak. "Dahil gusto kong protektahan ang ating mga buhay, Valentin. Gusto kong makipag-alyansa tayo upang labanan ang grupo ng mga bampira na ito."
Naramdaman ko ang pagtaas ng tensyon sa pagitan ng dalawang bampira. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
Sa paglipas ng mga araw, ang tensyon sa pagitan ng mga bampira at ng grupo ni Leonardo ay patuloy na tumataas. Si Valentin at ako ay patuloy na nag-iingat, ngunit hindi namin alam kung kailan susugurin ng grupo ni Leonardo.
Isang gabi, habang kami ay naglalakad sa kalye, bigla kaming tinambangan ng grupo ni Leonardo. Nakita ko si Leonardo na nakangiti nang malawak, habang si Valentin ay nakatingin sa kanya nang may pagdududa.
"Ava, Valentin, oras na para magpasya kayo," sabi ni Leonardo. "Kayo ba ay sasama sa amin o mag-iisa kayong lalaban sa grupo ng mga bampira na ito?"
Naramdaman ko ang pagbilis ng t***k ng aking puso. Ano ba ang gagawin namin?
"Valentin, ano ba ang gagawin natin?" tanong ko, habang nakatingin sa kanya nang may pag-aalala.
Tumingin si Valentin sa akin nang may determinasyon. "Ava, hindi ako papayag na saktan ka ng grupo ni Leonardo. Sasama tayo sa kanila, ngunit mag-iingat tayo."
Ngumiti ako nang malungkot. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyong ito.
"Sige, sasama kami sa inyo," sabi ni Valentin. "Ngunit kailangan ninyong protektahan si Ava."
Tumingin si Leonardo sa akin nang may pagmamalasakit. "Huwag kang mag-alala, Ava. Protektahan ka namin."
Ngunit sa aking puso, hindi ako sigurado kung pwede ba naming pagkatiwalaan si Leonardo.