ฮ่องเต้หมิงนิ่งไปครู่หนึ่ง เขามิได้สนใจตระกูลจีเลยนับตั้งแต่ขึ้นครองราชย์
“ท่านชายจีอย่างนั้นหรือ?”
“ใช่ พะยะค่ะ เสด็จพี่ ท่านอย่าลืมว่าพวกเขาถือตรามังกรคู่ไว้”
“เจ้าคงไม่ลืมคำทำนายที่ร่ำลือกันของท่านผู้เฒ่าฝู่กั๋วกงผู้นั้นดอกกระมัง?”
“พะยะค่ะ แต่หม่อมฉันคิดว่าเสด็จพี่ดูแลบ้านเมืองได้เรียบร้อยเป็นแน่ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาใด?” ชินอ๋องสบตาพี่ชาย “เราเพิ่งผ่านกบฏฮองเฮามาไม่นาน หลายฝ่ายสงบนิ่งอยู่ ท่านเองก็จัดระเบียบเหล่าขุนนางแล้ว หากมีสิ่งใดซุกซ่อนอยู่เราจะค่อยๆ ค้นหามัน”
หมิงเฟยหลงพยักหน้า “ข้ามีเจ้าช่วยจัดการปัญหาพวกนี้ก็จริง แต่เรื่องของตระกูลจีอย่างไรก็ประมาทไม่ได้ พวกเขาถือตรามังกรคู่ที่รู้กันว่ามีสิทธิ์ในการครองราชย์หากตระกูลหมิงไม่สามารถดูแลบ้านเมืองได้”
“ยามนี้ท่านชายจีก็ไปเป็นครูฝึกในค่ายของหม่อม
