One Night Son

KABANATA 2

KABANATA 2

ISANG masigabong palakpakan ang bumalot sa buong paligid nang tawagin si Gov upang magbigay ng mensahe. Nakatuon ang atensyon ng lahat sa kanya lalong-lalo na nang mga kababaihan na hindi maipagkakailang may paghanga sa gobernador. 

Nakitawa ako sa mga nakakatawa niyang linya at hindi ko mapigilang maintimida sa mga titig na ipinupukol niya habang nagsasalita. May iilan na ring napapasulyap sakin, marahil ay napansin nila ang panaka-nakang pagsulyap ni Gov sa gawi ko.

Nagpapalakpakan ang lahat sa mga mabubuting balitang hatid niya. Nandoon parin ang mga panaka-naka niyang tingin na nakakaintimida lalo pa't nasa entablado siya at tanaw ng lahat.

Upang makawala sa sentro ng atensyon ay minabuti ko na lamang na hanapin si mama. Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar...ngunit isang bulto ng katawan ang biglang sumulpot sa aking harapan. 

"Hi." Pantay pantay ang mapuputi niyang ngipin. He looks fresh in his barong, he has a small cut above his eyebrow at parang may—kahawig.

"Ahm. Hi..." I said with equal politeness, returning his smile.

"Megan Buenaflor, right?" 

Sa ginawa nitong pagbanggit sa pangalan ko ay nakuha niya ang buo kong atensyon. 

"Nice to meet you, Megan. I am Lorenzo." Inilahad niya ang palad na sya ko namang tinanggap.

"Megan," I said stupidly. Of course alam na niya ang pangalan ko. Kasasabi niya lang. I forced a smile at bahagyang naintimida nang hindi niya pa binibitiwan ang aking kamay.

He looked at me for a long moment. "You're a Buenaflor?"

Napatango ako at pilit na ngumiti. Hindi ko na nasundan ang mga pangyayari sa entablado. 

Umugong ang palakpakan at tumunog ang isang malamyos na awitin.

"Y-yung kamay ko pala." I said awkwardly.

"Oh sorry!" Napahalakhak siya at wari ay tuwang tuwa. Binitiwan niya ang aking kamay na agad ko namang itinago sa aking likuran. Napakunot noo lamang ako at ngumiti. 

"The music is nice!" Puri niya sa malamyos na  tugtuging pumailanlang sa buong lugar. Tumango ako bilang pagsang-ayon.

"Do you mind?" Paglalahad ulit niya ng kamay. "—Wala naman sigurong magagalit kung isasayaw kita diba?" 

I smiled and glanced over his shoulder, to Rake who was now watching us with dark eyes. He tore off his gaze when someone held his elbow. Ipinakilala siya ng kasamang babae sa dalawa pang babae.

Napatingin akong muli sa kaharap. 

"W-wala naman, pero kasi hindi ako marunong sumayaw at baka mamantal lang ang mga paa mo kung sakaling maaapakan ko." 

Kinuha niya ang kamay ko at dinala sa gitna ng mga nagsasayawan.

"I don't care about my feet Megan, as long as walang magagalit ay isasayaw kita. " Pinihit niya ako palapit sa kanya at dinala sa bawat galaw ng mga paa. 

Pumailanlang ang tunog ng takong ng mga babaeng nagsasayawan. May iilan naring magkakaparehang panay ang tawanan. Halatang nageenjoy ang lahat.

Ilang beses ko na syang naaapakan ngunit hindi niya ininda ang sakit at patuloy lang sa pagsayaw.

"S-sorry, naku sorry talaga di ko sinasadya." Hinging paumanhin ko nang muli kong naapakan ang kanyang paa.

"No, it's okay. I guess I need to endure it if I want to dance with you." Muli ay sumilay ang kanyang mapaglarong ngiti. "—so, ngayon lang kita nakita sa matagal kong pamamalagi dito. Kung hindi ko pa narinig noong ipinakilala ka ng iyong ina sa aking kapatid ay hindi ko pa malalaman ang iyong pangalan. It's great to know you."

Nabigla ako sa narinig mula sa kanya. 

"K-kapatid mo si Gov?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Pinagmasdan kong maigi ang mukha niya at natansyang may pagkakatulad nga ang dalawa. Ngunit mas matikas lamang si Rake at mas prominanteng tingnan kesa rito.

Isang tipid na ngiti lamang ang naging tugon niya. 

Another Romualdez huh? 

"Nasa linya karin ba ng pulitika katulad ng iyong kuya?" 

"No, wala akong hilig sa ganyan. I want to live in peace. Becoming a politician is like stepping the botton of death. Hindi nawawala ang gulo sa mundo ng politika and I hate it. Kontento narin ako sa pagpipinta."

Napatango ako at ngumiti. 

"Kani-kanina lang on his way here ay tinadtad ng bala ang sasakyan ni Rake." Natigil ako sa pagsasayaw. Maging siya ay napatigil rin.

"Totoo?"

Nang banggitin niya ang kapatid ay bigla akong dinalaw ng kaba. Ang isiping pinapuputukan ito ng bala ay sadyang nakakapanindig balahibo.

"Some maggots tried to kill him and I guess may kinalaman ito sa politika. Dalawang motor ang sumalubong sa sasakyan nya. Buti nalang at bullet proof yung kotse. Hindi naman napuruhan." 

"Asan yung mga bantay niya?"

Hindi ko mapigilang mag-alala. Sa pwestong kinalalagyan niya ay nararapat lang na handa na siya sa anumang posibleng mangyari. Ang mundo ng politika ay hindi basta-basta. Lahat ay posibleng maging katunggali. Hindi na bago ang madugong digmaan sa pagitan ng ibat'ibang partido. Ang mga bantay na nakatalaga sa kaligtasan niya ay nararapat lamang na mas paigtingin pa.

"Belive me, hindi na nya kailangan ng bodyguards. He doesn't want shits like that. Kaya na nya ang sarili nya, he's a monster with guns." Natatawang saad niya na kung aanalisahin ko ay hindi naman talaga nakakatawa. Kaagad napawi ang ngiti niya nang mapansing hindi ako ngumiti man lamang.

"Hindi naman ibig sabihin na kung magaling sya sa baril ay kaya na nya ang sarili niya." Maging ako ay nagulat sa tuno ng aking pananalita. "—I mean, hindi dapat sya makampante kasi buhay na nya yung pinag-uusapan diba?"

He smiled at parang may napupuna na. 

"You're right. But Rake will always be Rake. He hates being guarded. He makes his own way. Play his own games. Gets whatever he wanted to. No one says no to him." 

Sa sinabi niya ay napatingin ako kay Gov na kasalukuyang nakikipagtawanan sa kausap niyang tatlong babae...and when his eyes found mine, his smile instantly faded.

My heart beats fast...

"Oo nga pala! Bago ko makalimutan..." Hinawi niya ang kaunting buhok na tumatabing sa aking mukha. Nahigit ko ang aking hininga. "...can I invite you to my studio?"

Nagdugtong ang aking mga kilay.

"I want you to be my next piece. If it's okay—for my painting." Saad niya nang mahinuhang hindi ko nakuha ang ibig niyang sabihin. Saglit akong natigilan. I forced a smile.

"Hindi ko muna masasagot iyan sa ngayon kas—" Napatigil ako nang marinig ang kalabog. Napaharap ako sa pinanggalingan ng ingay at tyempo namang natapon sakin ang alak na dala ng tagapagsilbi. Saglit akong natigilan.

"Do your job properly!" Galit na sigaw ni Lorenzo. Nagulat ako roon. 

"O-okay lang!" 

"I'm sorry! Sorry po." Paghingi ng paumanhin ng babaeng kasambahay. 

Espesyal ang gabing ito para sa buong hacienda. Kumuha pa ang mga Romualdez ng mga tauhan sa ibang bayan para maging tagapagsilbi ngayon. Lahat ng mga nakatira sa lupang sakop ng kanilang hacienda ay imbitado bilang panauhin. Pagpapasalamat narin daw sa tulong sa kakatapos lang na kampanya.

"Nako okay lang. Wala lang to! Konting punas at hangin lang ang katapat nito."

"Sure you're okay?" Si Lorenzo.

"Oo, okay lang ako. Pupunta lang ako saglit sa labas." 

Hindi ko na hinintay ang sagot niya at nagtuloy na sa paglalakad. Imbes na magpatuloy sa labas ay lumiko ako nang mahagip ng tingin ang isa sa mga tagapagsilbi. Nagtanong ako rito kung saan ang banyo. May itinuro siya pero hindi ako sigurado. Nagmamadali kasi ito at sa palagay ko ay may importanteng gagawin. 

Binuksan ko ang pinto ng isang silid sa pag-aakalang ito ang banyo ngunit iba ang bumungad sakin. Isang maliit na ring sa gitna at work out materials ang naroon. 

Mali yata ako ng napasukan. 

Akma na sana akong pipihit paatras nang mabangga sa isang matigas na tila'y pader. Mabilis ko itong nilingon and the blood drained from my face. I looked up at him big-eyed. 

"G-gov?" 

I took a step back pero kaagad niyang nahuli ang aking bewang, putting me in place—so close to him. His grip was strong and warm. His touch was...distracting.

"What are you doing here, Megan?" He asked in a very authoritative tone. Nawala ang kaninang malambing niyang pakikitungo. Bago pa ako makasagot ay humakbang na siya palapit. Napaatras ako at tuluyang nakapasok sa silid. 

Bahagya pa akong nalungkot nang mawala sa aking bewang ang kanyang bisig. Get a grip, Meg!

"Hinahanap ko ang banyo..." 

Matalim ang kanyang mga mata kung makatingin. His expression turned serious.

"Nasa kabila ang banyo."

Nilagpasan niya ako. Sumunod ang tingin ko sa kanya na umupo sa ring.

"Ganon ba? S-sige maiwan na kita. Pupunta lang ako saglit sa banyo para mag-ayos." 

Pumihit ako paalis pero kaagad ring natigilan.

"Stay for a second, Megan. Close the door. I want to talk to you." He said formally. The fierce wolfs smile never left his red face.

Hindi ko alam kung paano ako nito napasunod. Nakita ko na lamang ang sariling tinutugon ang utos niya. 

He swept his gaze over me. He stared at me for a moment, his face was hard—and angry? 

"What are you up to?" He asked after a long silence.

I looked at him quizzically. "A-ano?"

"Stacy Buenaflor walked into my office naked and offer me some company not long ago. And now you...with that outfit." He said, his voice growing hard as a frown clamped down on his angry face. 

I drew in a slow and careful breath. Alam ko ang tungkol doon dahil panay ang iyak ni ate sa kahihiyang dinulot noon sa kanya.

Hindi ako nakaimik. 

"I though you're here to finish your sisters unfinished business." Akusa niya. Nanliit ako sa narinig. Napaka bulgar nitong magsalita. Nanlalamig ako ngunit namamawis. Nanunusok ang kanyang makamandag na mga mata. Tumatagos sa aking mga buto't kalamnan.

"I'm sorry for this misunderstanding. Nagkakamali po kayo sa akusa niyo sakin. Hindi ako naparito para..." Napapikit ako sa kahihiyan "...para sa iniisip niyo."

"Yes, I know. I was wrong. You're not here for me..." He pause for a moment. "...but for my brother. " He sounded grouchy and frustrated. 

Tila bomba sa aking pandinig iyon. Sinalubong ko ang kanyang mga mata. 

"Nagkakamali ka Gob." Napapikit ako sa kakaunting iritasyon. Ayaw kong umamin na ganoon nga.

"Wearing that fvcking dress! Being so damn sexy and pretty innocent! What else Megan? What else can you do to please a Romualdez?!"

Tumayo siya at dahan-dahan akong nilapitan. Nag-igting ang kanyang panga at kumuyom ang mga kamao. Nawala ang kanina'y malumanay nitong pakikitungo sakin. Pawang pakitang tao lang pala ang lahat.

Nanatiling tikom ang aking bibig

"Will you strip your dress? Kneel infront of me? Unzip my pants and svck my d**k—"

Isang sampal ang nagpatigil sa kanya. Kaagad kong pinagsisihan iyon. Mas naging mapangahas ito. Hinawakan niya ako sa mga braso't marahas na isinandal sa pader. His strong body instantly cover me.

"What else can you do huh?!" His voice was like thunder.

"Tama na, Rake! Huwag mo akong bastusin ng ganito!" My voice trembled a little and I felt the color drained from my face. Magkakapatid na kurot ang aabutin ko kay mama kapag nalaman niya ang lahat ng ito. Baka ay ipatapon na naman ako nito kila tiya Agnes. 

Pilit ko siyang itinutulak ngunit sadya siyang malakas kaya't hindi ko nagawang kumawala sa tila preso niyang mga braso. Sana ay may kung sinumang tao na mapadpad rito. Hindi rin naman ako pwedeng sumigaw at humingi ng tulong. Ayaw kong maiskandalo. 

"That's right Megan! Say my name! Not my brother's."

Natigilan ako roon ngunit sandali lamang iyon. Hindi makuha ang ipinupunto niya! Huminga ako ng malalim at pinakalma ang sarili sa kabila ng matinding takot. 

"Im sorry kung sa tingin mo ay narito ako upang akitin ka at ituloy ang hindi natapos ng aking kapatid noon. Patawad sa pagsampal at pagtataas ko ng boses sayo. Hayaan mo lang akong umalis at ipinapangako kong hindi na ulit magkukrus ang landas natin. Kalilimutan ko ang nangyari ngayon. Walang anumang masasamang salita ang lalabas sa bibig ko na makakasira sa maganda mong imahe. Hayaan mo lang akong makaalis." Magkapatid na sampal ang aabutin ko kay mama nito panigurado. 

Mas lalo lamang humigpit ang pagkakahawak niya sakin. Nasasaktan na ako. Ngumiwi ako at napakagat labi sa pagpipigil.

"I wont let you..."

Kunot-noo ko siyang tiningnan. 

"Go on with your plan. Hindi kita pinipigilan Megan basta't ito lamang ang tatandaan mo..." 

He cupped my face. His eyes black with fury.

"Flirt only with me. Not with my brother. Not with anyone else. Just me."

—mimi