One Night Son

SIMULA

ONE NIGHT, SON

SIMULA

"My lawyer just sent this over. I need your signature on it." Itinapon niya ang dala-dalang envelop sa mesang nasa pagitan naming dalawa. 

"Ano yan?" walang ganang tanong ko. Saglit lamang ang pagdapo ng aking tingin sa mesa bago tumingin muli ng diretso sa kanya.

Hindi ko na pinagkaabalahan pang tignan ang laman nito dahil nakakasiguro akong hindi ko magugustuhan ang kung ano mang nakapaloob dito. Knowing him, isa siyang tuso at sakim. Ilan sa mga katangian niyang hindi ko alam kung mabuti ba o hindi. 

Magaling siyang mamalakad, sa katunayan ay kuhang kuha niya ang loob ng kanyang mga nasasakupan. Na kahit mali na ay tama parin sa mata ng mga taga La Carlota. Tila'y bulag at mga piping tumatango lamang sa kahit anong utos. At hindi ko ipagkakaila na minsan narin akong nabulag dito.

"Why don't you get it and read?" Nakadekwatro siyang umupo sa couch na katapat ko. Nakahilig sa upuan habang himas-himas ng kanang kamay ang pag-ibabang labi. Napatingin ako doon at nag-iwas ng tingin. 

"Bakit di mo nalang sabihin para mas madali?" Itinuon ko ang atensyon sa ibang direksyon. Iniiwas ang tingin sa kanyang mga matang mapang-akit. 

Tumayo siya at umikot sa sofa para malapitan ako. He crouched a bit dahilan para magpantay ang aming mga mukha. He cupped my face in his palms, a smile tugging at the corner of his mouth.

"You're still the same Megan Buenaflor I used to know before. Nothing change." His voice was a husky whisper. Marahas kong iwinaksi ang kamay niyang nakahawak sa baba ko. 

His smile became a full-fledged grin.

"Oh! believe me, Governor. I have change a lot. Can we make this quick? My son is probably waiting for me." I said, ending my agony.

"Our son Meg," He corrected. 

"I don't give a damn, Rake. Now make me understand this s**t! I don't have the entire day to chat with you." Pinanatili kong matatag ang mukha ko sa kabila nang pagkabalisang nararamdaman. Bahagya siyang umayos ng tindig at napatango tango.

"Oh! you cussed too much, honey. I guess that was the change you are talking about." 

Umikot siya sa upuan ko at nanatili sa aking likod. Itinukod niya ang dalawang kamay sa aking magkabilang braso at inilapit ang mukha.

"That is a prenuptial agreement," Gulat akong napatingin sa kanya. I can feel his warm and minty breath in my left cheek. "—It has a lot of fancy words but basically, it says that if there's a divorce, then you can walk out of the marriage the way you came in with nothing." He said firmly. Taking control.

I looked at him quizzically.

"And?"

"And it says that if we divorce, I get the sole custody of any children." 

It took me a moment to analyzed what he just said. And when it finally sink in, I laugh without humor and shook my head.

His smile faded.

"Dream on Rake. Natukso na ako sa paraang iyan noon...and now, I wont make the same mistake again." I said with full of conviction.

Muli itong umupo sa silya at ipinatong ang mga paa sa lamesa.

"You have my child. Isn't that enough?" 

Something flickered in his eyes, something dark and pained.

"It's not enough, Rake. Hindi ako magpapakasal sayo at hindi mo makukuha ang anak ko. End of the discussion."

"Try me, Meg. You dont know what I am capable of doing."

---mimi