โบราณว่าฝันเห็นงูจะได้เจอเนื้อคู่
“โบราณว่าฝันเห็นงูจะได้เจอเนื้อคู่นะ!!!”
“จริงดิ” แพรทองหัวเราะร่วนเมื่อเพื่อนรักบอกกับเธออย่างนั้น หลังจากเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนเธอฝันเห็นงูขนาดใหญ่ไล่เขมือบเธออย่างน่ากลัว “ถ้าอย่างนั้น เนื้อคู่ของฉันก็คงอิ่มหมีพีมันไปแล้วล่ะ เพราะมันไล่เขมือบฉันแล้วก็ฉีกร่างฉันเป็นริ้วๆ ก่อนจะกินเหมือนตายอดตายอยาก”
“เฮ้ย! แกคิดว่าฉันล้อเล่นเหรอวะ เขาว่าอย่างนั้นจริงๆนะโว้ย ไม่เชื่อแกถาม...”
“พอเถอะ ฉันฝันถึงงูยักษ์ตัวนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่เนื้อคู่ก็ไม่เคยปรากฏตัวสักที ฉันว่าแทนที่มันจะเป็นเนื้อคู่ มันอาจจะเป็นศัตรูกับฉันมากกว่านะ อึ๋ย!!!! คิดแล้วขยะแขยง!!!”
แพรทองทำท่าขนลุกขนพอง ก่อนชิงปิดตาเสียเพื่อจบการสนทนาที่หาสาระไม่ได้ แม้เพื่อนรักจะพยายามเขย่าตัวให้ลุกขึ้นมาฟังเธอพร่ำต่อ
“แก...ไม่เชื่อแกถามใครก็ได้ ลุงป้าน้าอา คนเฒ่าคนแก่ แกโทรไปเลย หรือไม่ก็เสิร์ชหาในอินเทอร์เน็ต..”
“ไร้สาระ ขี้เกียจฟัง ฉันจะนอน”
“เฮ้ยยัยผึ้ง!” เธอมีชื่อเล่นว่าผึ้ง ส่วนเพื่อนจอมตื๊อคือวิมาลา หรือวิ เธอสองคนกำลังนั่งรถทัวร์โดยสารสายเหนือระหว่างกรุงเทพฯ-พะเยา เพื่อเดินทางไปร่วมงานแต่งของเพื่อนรักอีกคนที่ชิงสละโสดก่อนใคร
แพรทองสาวสวยทรงโตที่มีเรือนร่างงดงาม สมสัดส่วน ผิวพรรณนวลเนียนขาวหมดจดทุกอณูเนื้อ เธอมีนิสัยถือตัว แต่ไม่หยิ่ง เชิดใส่ผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบ เพราะรู้สึกไม่น่าสนใจ ส่วนผู้ชายที่เธอสนใจ จนป่านนี้ก็ยังไม่เจอ!!!
ส่วนวิมาลาสาวอวบขาว หน้าหมวย ร่ำรวยความแรด เธอมีนิสัยพูดมาก และอยากกินผู้ชายใจจะขาด แต่ผู้ชายก็ไม่ค่อยจะตกถึงท้องเลย เพราะไอ้พวกที่เข้ามาก็มักจะมาหลอกเอาเงินแล้วตีจากไปแบบไร้ร่องรอยเสมอ ซึ่งจนแล้วจนรอด ยัยนี่ก็ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเช่นกัน
สำหรับวันวิสา สาวร่างบางผู้ที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในวันมะรืนนี้ เธอเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม มีนิสัยดุบ้างในบางครั้ง แต่ก็ไม่ถึงกับเข้มงวด ร่าเริงแจ่มใสและใจกว้าง รักเพื่อน รักสัตว์ รักแฟน
ใช่แล้ว! เธอมีแฟนมาตั้งแต่มัธยม โดยผู้ใหญ่รับรู้ทั้งสองฝ่าย
ทั้งสามสาวเป็นเพื่อนเรียนมหาวิทยาลัยกันมา พอสำเร็จการศึกษาก็ยังได้ทำงานที่เดียวกันอีกด้วย ความสัมพันธ์จึงแน่นแฟ้นชนิดซี้ปึ๊กเลยทีเดียว
“ผึ้ง แกไม่เชื่อจริงๆเหรอ งูใหญ่ขนาดนี้นะโว้ย ต้องเป็นเนื้อคู่กระดูกคู่ร่วมบุญร่วมชาติกันมาหลายร้อยชาติแล้วแน่ๆ”
“เว่อร์” เจ้าหล่อนพูดใส่หน้าวิมาลาเสียงดังจนผู้โดยสารรอบข้างหันมอง ก็เลยจำต้องเบาเสียงลงในประโยคต่อมา “โอเค ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้ แต่มันก็ไม่ได้จริงเสมอไปไงแก บอกแล้วไงว่าฝันถึงงูตัวนี้มาหลายครั้งแล้ว หลายครั้งจนฉันจำหน้ามันได้แล้วนะ นี่ถ้าโผล่มาอีกทีนะ ฉันจะสับให้เละเอามาทำลาบทำน้ำตกเลยคอยดู”
แพรทองหลับตาอีกครั้ง เพื่อบอกลาการสนทนาที่เธอเบื่อหน่ายสุดๆ ขณะวิมาลาเริ่มจะหมั่นไส้เพื่อนรักเข้าแล้วสิ ที่เจ้าหล่อนดื้อด้านไม่ยอมเชื่อ
“สาธุ ขอให้มาจริงๆเหอะ อยากรู้นักว่าจะสับให้เละหรือถลกผ้าถุงให้” วิมาลาแบะปากใส่เพื่อน ก่อนจะวางหลังพิงพนัก แล้วบ่นเหมือนคนแก่ “เฮ้อ ยัยสาก็กำลังจะแต่งงาน ส่วนแกก็อาจจะได้เจอเนื้อคู่เร็วๆนี้ สงสัยเหลือแค่ฉันคนเดียวแหง๋ ที่ต้องนอนตีพุงบนคาน ทำไงดีวะ อยากมีผัวกับเขามั่ง ทำยังไงให้ฝันเห็นงูกับเขาบ้าง เจ้าประคู้ณ ขอให้หนูฝันเห็นงูตัวใหญ่ๆหรืออนาคอนด้าก็ได้เจ้าค่ะ แล้วหนูจะถวายหัวหมูเลยเอ้า!”
วิมาลาบ่นและบนคนเดียวไปตามประสาคนอยากมีผัว ก่อนจะหลับไปเพราะความเพลียในที่สุด
แต่คนที่ตื่นตลอดคืนและนอนไม่หลับคือแพรทองนั่นเอง ใช่ว่าเธอไม่คิดเรื่องที่เพื่อนพูดกรอกหูตั้งแต่รถออกจาก บขส.หมอชิต กระทั่งเดินทางผ่านมาหลายจังหวัด
เนื้อคู่เหรอ...เธอคิดถึงมันตลอดแหละ...เนื้อคู่ที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน?