***
Gözlerimi açmaya çalışırken soğuk sanki bedenimi ele geçirmiş gibiydi, içim titredi. İlk başlarda nerede olduğumu algılayamadım. Yerimden kalktıkça yan tarafta Gizem ve Tuğçe’yi gördüm. İkisi de benim gibi yerde yatıyordu.
Etrafın bulanıklığı geçmeden onlara ses vermek istedim, boğazımın acısı izin vermedi. Sürünerek bana en yakın Gizem'in yanına gittim. Bedenim tam olarak açılmadı.
"Gizem..." boğazım yandı. Ömer olsa şimdi çay iç, boğazın açılsın derdi.
"Gizem... Tuğçe," diye tekrar boğazımı zorladım. İkisi de gözlerini zorla açtı.
"Melis, başım..." diye inledi Tuğçe.
"Eterden dolayı abla, bize koklattılar."
Gizem hafif sallansa da kendine gelmeye başladı. Tuğçe de fena gözükmüyordu.
"O kıt beynini sktiğimin orspu çocukları bizi niye kaçırdı lan?"
Tuğçe küfredince beyninin aç
