Mihra’dan
Yüzbaşı çıkınca kapıyı sıkı sıkıya kilitledim. Yatağı düzeltirken Emine annem aradı. Gelip gelmediğini sordu. Akşam geç saate kadar beklediğimi ve beraber uyandığımız kısmı atlayıp sadece geldiğini, beni yalnız bırakmadığını söyledim. Tarçınlı sütlacı yediğini duyunca hem keyiflendi hem de şaşırdı.
Evde yapacak iş yoktu. Ev alışverişi yaparken bana kıyafet de almıştık. Onları yerleştirme fırsatım olmamıştı; onları yerleştirme işine giriştim. İç çamaşırı mağazasında ihtiyacım olanı aldım. Yaren de alışveriş yaptı. Poşetlerin arasında onun aldığı paketi görünce aradım. Karışıp buraya gelmiş anlaşılan.
“Maviş yengem.”
“Yaren, sen yenge deyince ben bir değişik hissediyorum. Garip geliyor.”
“Alışırsın, alışırsın.”
“Ya ben seni şey için aramıştım.”
“Yengem, bugün oğlanın kreşte
