Aybars'dan
Dört gündür aynı havayı soluyoruz. Sık sık kar küremeye çıkıyorum. Kız o kadar çocuksu ki hoplaya zıplaya evin içinde dolaşıyor. Bazen şarkı mırıldanıyor. Yeni gördüğü, öğrendiği şeylere gözleri kocaman açılıp öyle bir parlıyor ki gece karanlığında yol gösteren kuzey yıldızı misali…
Sobayı merak etmiş; yakınca yanından ayrılmadı. Kestaneyi çok sevdi mesela, yarın da isteyecek belli; bir avuç aşırdı sanki anlamadık. Akşam oturduğu yerde uyuya kalıyor; kucaklayıp götürmekte bana. El kadar şey taşırken ağırlık basıyor. Başka odaya bırakamadım; ne zaman kucağıma alsam ayaklarım bizi benim odama götürdü.
Hani kedi gibi sırnaşıyor tabiri tam bu kıza göre, tam yatırdım, yakamı bırakmadı; başını göğsüme bastırdı. Benim ateş 45… Yatağa ben onu bıraktım, o beni bırakmadı. Mecbur sabır
