แม่ผมเป็นซัคคิวบัส

บทที่ 3: เก้าวันสุดท้ายแห่งความมืด

บทที่ 3: เก้าวันสุดท้ายแห่งความมืด

เหลือเวลาอีกเพียง เก้าวัน สี่สิบวันแห่งความทรมานใกล้จะสิ้นสุดแล้ว ความหมกมุ่นของนนท์ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย เขายิ่งโหมโรงค้นคว้าข้อมูลและเตรียมการสำหรับค่ำคืนเดือนดับอย่างเข้มข้น

นนท์ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์และตำราโบราณที่ยืมมาจากอิสรา ซึ่งเป็นเอกสารเก่าแก่ที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์และภาษาที่อ่านยาก เขาจดจ่ออยู่กับการรวบรวมรายละเอียดของ "พิธีสมบูรณ์" และการเตรียม "พื้นที่ปิดผนึก" เพื่อให้แน่ใจว่าซัคคิวบัสที่ถูกเรียกมาจะถูกผูกมัดกับเขาโดยสมบูรณ์

เขาเดินไปรอบบ้านราวกับคนขาดสติ มีเพียงเป้าหมายเดียวในหัวคือการเตรียมทุกอย่างให้พร้อม ห้องนอนของเขากลายเป็นห้องทดลองที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์และแผนผังที่วาดด้วยดินสอ นนท์เริ่มรู้สึกได้ว่าพลังงานบางอย่างในบ้านกำลังเปลี่ยนแปลงไป

ค่ำวันหนึ่ง นนท์ลงมาที่ชั้นล่างเพื่อหาน้ำดื่ม เขาพบมารีกำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่คนเดียว

"นนท์? ทำไมลูกดูแปลกๆ นะช่วงนี้" มารีถาม พลางหันมายิ้มอย่างอ่อนโยน "พักผ่อนบ้างเถอะลูก หรือมีปัญหาอะไรให้แม่ช่วยไหม?"

"ไม่มีอะไรครับแม่" นนท์ตอบเสียงสุภาพ เขาหยิบแก้วน้ำดื่มอย่างรวดเร็ว เขาเพียงแค่ไม่อยากให้แม่เห็นสภาพตัวเองที่หักโหมเตรียมพิธี

"แม่เป็นห่วงนะ" มารีบอก "พรุ่งนี้แม่จะทำซุปบำรุงให้"

หลังจากกลับถึงห้อง นนท์เริ่มทำพิธีเตรียมพื้นที่ชั้นสุดท้าย เขานำ ผ้าคลุมสีดำสนิท ที่เตรียมไว้มาวางกลางห้อง และเริ่มวาดตราสัญลักษณ์ป้องกันโดยรอบขอบห้องเพื่อไม่ให้พลังงานเล็ดลอดออกไป

ขณะที่กำลังวาดสัญลักษณ์สุดท้าย เขาก็รู้สึกถึง ความผิดปกติ

รอยข่วนจางๆ สามรอย ปรากฏอยู่บนพื้นไม้ใกล้ประตูห้อง ไม่ได้เกิดจากตะปู แต่คล้ายกับรอยเล็บที่ยาวและแหลมคมข่วนอย่างรวดเร็ว นนท์แน่ใจว่ามันไม่เคยมีมาก่อน

นนท์หยุดมือ หัวใจเต้นช้าลงด้วยความตื่นเต้น

— พลังงานบางอย่างเริ่มพยายามเข้ามาในห้องของฉันแล้วงั้นหรือ?

เขาไม่กลัว แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ปีศาจที่เขาเรียกร้องนั้นกำลังใกล้เข้ามาแล้ว และเขากำลังจะบรรลุสิ่งที่ปรารถนาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

(จบ บทที่ 3)