บทที่ 17: การตื่นของซัคคิวบัส
— จุดเดือดของการสอดใส่และการบีบคั้นสุดท้าย —
เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เป็นจังหวะที่ ป่าเถื่อนและเร็วรี่ นนท์ (ที่ถูกสิง) กระแทกลำควย เข้าสู่ ร่องหี ของมารีอย่างบ้าคลั่ง มารีถูกบังคับให้รับรู้ถึงการเติมเต็มของพลังงานที่หลั่งไหลจากเธอไปสู่เขา ความรู้สึกที่ร่างกายตอบสนองด้วยความปรารถนาอันน่ารังเกียจท่วมท้น แม้จิตใจจะทุกข์ทรมานก็ตาม เสียงครวญครางของเธอปนเปื้อนด้วยความเจ็บปวดและความปิติที่เธอไม่ได้ต้องการให้เกิดขึ้น
"ซีดดดดด... อ๊าาาา... นนนท์..." เสียงครางที่แผ่วลงเรื่อย ๆ บ่งบอกถึงการพ่ายแพ้ทางกาย
ในห้วงแห่งความบ้าคลั่งที่ดำเนินไปอย่างยาวนานนั้น มารีสัมผัสได้ว่า พลังงานชีวิตของเธอกำลังถูกดูดไปจนเกือบหมดสิ้น นี่คือจุดสุดท้ายที่เธอจะยอมได้ เธอตัดสินใจใช้พลังเฮือกสุดท้าย—พลังที่เธอพยายามปิดบังไว้ตลอดชีวิตของเธอ
นนท์ (ที่ถูกสิง) ร้องครางออกม
