Few months passed...
Ramdam na ramdam ko ang simoy ng hangin habang nasa loob ako ng sasakyan. Nakasabit na ang mga parol sa bawat tahanang aming nadadaanan ngayon ni Brentford. Hindi ko gaanong namamalayang malapit na pala ang ika-dalawampu’t lima ng Disyembre. Kasalukuyang nasa ika-unang Linggo ngayon ng huling buwan ng taon at malapit na rin ang Christmas vacation namin.
Marami ang naganap sa iilang buwang nakalipas at galak naman ako nang dahil sa matiyagang pagbabantay ni Brentford sa akin. Sa paghatid at pagsundo niya sa akin sa paaralan ay wala nang Tiyo Joaquin ang namalayan kong muli akong binalikan. Sa family park ko siya muling unang nakita at huling nakausap kaya’y nagpapasalamat ako nang matindi kay Brentford sa pagiging desidido niyang bantayan ako kahit saan ako magpunta.
