Boston
ค่ำคืนนี้ผู้คนมากมายออกมาเที่ยวและใช้ชีวิตมาปลดปล่อยก่อนวันพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุด นักศึกษาและพนักงานบางคนออกมาเที่ยวเพื่อผ่อนคลายและที่นี่ก็เป็นแหล่งรวมของนักท่องเที่ยวจำนวนมากเพราะที่นี่คือ “Boss Bar” สถานที่แห่งความบันเทิงโดยมีผมคนนี้ ‘บอสตัน’ เป็นเจ้าของ...
“ขออนุญาตเสริฟ์เครื่องดื่มครับเฮีย” และในขณะที่ผมกำลังมองดูลูกค้าด้านล่างก็มีเครื่องดื่มที่ผมไม่ได้สั่งมาเสริฟ์ให้ที่โต๊ะ
“กูไม่ได้สั่ง”
“วีต้าสั่งเองค่ะก่อนไปเข้าห้องน้ำ” และเสียงของผู้หญิงที่ผมควงวันนี้ก็เดินเข้ามาพร้อมกับเฉลยว่าเธอเป็นคนสั่งมันมา ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกแค่เครื่องดื่มราคาไม่กี่บาทผมสามารถจ่ายได้อยู่แล้วละ
“อ่อ คุณเองเหรอครับงั้นมึงวางไว้ที่โต๊ะนั่นแหละ” ผมหันไปบอกกับพนักงาน
“ครับเฮีย” หลังจากที่เสริฟ์เสร็จแล้วมันก็เดินออกไป
“นี่ค่ะ วีต้าสั่งมาเผื่อคุณด้วย”
“ขอบคุณครับ” ผมรับแก้วเหล้ามาถือเอาไว้ก่อน
ปกติถ้าเป็นร้านอื่นผมไม่กล้าที่จะดื่มหรอกแต่ผมไว้ใจพนักงานของผมว่าจะไม่มีทางทำอะไรไม่ดีกับผมแน่นอนเพราะงั้นก็เลยกล้ารับเครื่องดื่มแก้วนี้มา
“บาร์เทนเดอร์บอกว่าเป็นเมนูใหม่คุณบอสตันเองก็ยังไม่เคยลอง วีต้าก็เลยเอามาฝากคุณด้วยค่ะ”
“ขอบคุณนะครับ วีต้ามีน้ำใจจริง ๆ เลยนะครับ” ผมตอบกลับไปโดยที่ยังไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มที่เธอให้มา
วีต้า...ผู้หญิงที่ผมพึ่งเจอไม่กี่ชั่วโมงก่อนเธอเข้ามาทักทายและก็ชั้นเชิงดีผมเลยคุยกับเธอด้วยเป็นเรื่องปกติของเจ้าร้านอยู่แล้วและอีกอย่างผมชอบผู้หญิงที่เข้าหาก่อนมันดูน่าสนใจดี และผมไม่ชอบวิ่งตามใครด้วยแล้วแบบวีต้าผมก็มองออกมาเธอนั่นตั้งใจเข้าหาเพราะว่าอะไร
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะเพราะงั้นคุณก็จ่ายอยู่แล้ว”
“นั่นสิผมไม่ปล่อยให้คุณผู้หญิงต้องจ่ายหรอกครับ...อึก!” ผมพูดและยกแก้วเครื่องดื่มสีสวยขึ้นมาเพื่อดื่มมัน
“ยะอย่าพึ่งค่ะ!!” และในขณะนั้นเองก็มีคนเข้ามาห้ามแต่ไม่ทันแล้วไงผมกลืนมันลงคอไปแล้ว
เธอสวมชุดยูนิฟอร์มร้านผมแต่ผมไม่ค่อยคุ้นหน้าเธอเท่าไหร่หรือว่าจะมาใหม่กันนะ?
“มีอะไร?” ผมถามเธอเด็กผู้หญิงที่กำลังเหนื่อยหอบจากการวิ่งมาหาผม
“แฮ่ ๆ เอ่อ คะคืออย่าดื่มเครื่องดื่มแก้วนั้นนะคะ” เธอเงยหน้ามองผมและนั้นทำให้ผมเห็นดวงตาสวย ๆ ของเธอ หน้าเรียวเป็นไข่ผิวขาวละเอียดหน้าแดง ๆ เพราะอาการเหนื่อยยิ่งมองเธอเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้ผมสงสัยว่าทำไมผมไม่เคยเจอเธอเลย?
“ทำไม?” ผมถามและเดินเข้าไปใกล้เธอส่วนวีต้าก็ทำหน้าตาเลิ่กลักแปลก ๆ จนผมเริ่มสงสัย
“กะก็เพราะว่าอยากแก้วมียาค่ะ!” เธอบอกกับผม
“จะบ้าหรือไงเธอเป็นใครเนี่ย?!” วีต้าได้ยินอย่างนั้นก็โวยวายทันที
“ฉันได้ยินคุยกับเพื่อนในห้องน้ำว่าใส่ยาไปแก้วเครื่องดื่มเพื่อให้เฮียบอสตันกิน”
“ยาอะไร?” ผมถามเธอออกไปแต่ถึงอย่างนั้นผมก็พอเดาได้ว่ามันจะเป็นยาอะไรเพราะตอนนี้อาการมันเริ่มออกมาแล้ว
แม่งเอ๊ย! เธอมาห้ามผมช้าไป
“บะบอสตันคะอย่าไปเชื่อมันนะคะ มันแค่อิจฉาวีต้าที่ได้อยู่ใกล้คุณเท่านั้นเองเลยก่อเรื่องขึ้นมาอะ!” วีต้าพยายามแก้ตัวและแน่นอนว่ามันไม่ได้ผลหรอก
“ฉันไม่จำเป็นต้องอิจฉาค่ะ -_-” เธอแสดงสีหน้าเบื่อหน่าย
“บะบอสคะ...”
“แม่งเอ๊ย!” หมับ! เหมือนว่ายาตัวนี้มันจะแรงมาก ๆ เลยทำให้ผมไม่สามารถอยู่ตรงนี้ได้อีกต่อไป ผมจัดการคว้ามือของวีต้ามาในเมื่อเธออยากได้นักผมจะจัดการให้และอย่าคิดว่าผมจะรับผิดชอบอะไรเลย
ตึก ๆ ๆ ๆ
ห้องนอนเฮียบอสตัน
ปัง!
“อะอ๊ะ! ฮะเฮียบอสคะ...” กึก! เสียงนั่นทำให้ผมต้องชะงักไปแต่ตอนนี้ผมมาถึงห้องพักที่ผมทำขึ้นในร้านตัวเองแล้ว
“เธอ...” แม่งเอ๊ย! ผมคิดว่าตัวเองคว้ามือของวีต้ามาซะอีกแต่กลายเป็นพนักงานในร้านซะงั้นและตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมตัวเองได้แล้วด้วย
พรึ่บ! หมับ!
“วะไหวไหมคะเนี่ย?!” ผมลงมากองที่พื้นเพื่อกดอารมณ์ของตัวเองเอาไว้และแทนที่เธอจะรีบออกไปกลับเข้ามาและจับตัวของผมเอาไว้อีก ผมให้ร่างกายของผมตอนนี้มันเหมือนไฟฟ้าช๊อตและความต้องการก็เพิ่มขึ้นด้วย
“อะออกไป”
“แล้วเฮียบอสจะเป็นยังไงละคะถ้าไม่มีรับการปลดปล่อย ฉันได้ยินมาว่าอาจจะช็อกตายได้เลยนะคะ”
“แล้วเธอจะมานอนกับฉันหรือไงละ?” ผมถามเธอกลับไป
“0.0” ซึ่งเธอก็มีสีหน้าตกใจกับคำถามของผมเป็นอย่างมาก
ดูจากรูปร่างหน้าตาแล้วเนี่ยไม่รู้ว่าพ้นอายุ 20 ปีหรือยังถ้าน้อยกว่านี้ตำรวจได้มาจับผมพอดีน่ะสิ
“แฮ่ ๆ ถ้าเธอไม่ช่วยอะไรก็ออกไป ทิ้งฉันไว้ตรงนี้แหละ แฮ่ ๆ หรือไม่ก็ไปเรียกไอ้แอดซ์มา...” แอดซ์คือลูกน้องของผมที่สนิทมาก
“ลุกไปที่ห้องน้ำก่อนเถอะค่ะแล้วฉันจะไปเรียกให้...” เธอพยายามประคองผมอย่างไม่ระวังตัวเองเธอลืมไปแล้วหรือไงว่าผมกำลังต้านกับยาปลุกเซ็กส์อยู่น่ะ?? และสติของผมตอนนี้ก็เริ่มเลือนราง...
ห้องน้ำ
ซ่า~
“เฮียบอสอยู่ในนี้และแช่น้ำเอาไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปเรียกเฮียแอดซ์มาให้เผื่อว่าเขาจะช่วยอะไรได้บ้าง...” หมับ! พรึ่บ! ผมได้ยินเสียงราง ๆ ของเธอว่ากำลังไปตามคนมาช่วยแต่ตอนนี้มันไม่ทันแล้วผมต้องการปลดปล่อยตอนนี้เลย
“ไม่ทันแล้ว...”
“อื้อออออ!” ผมคว้าตัวของเธอกลับมาก่อนจะประกบปากตัวเองลงไปที่ริมฝีปากของเธอและความหวานจากปากเธอก็ทำให้ผมไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป
นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมมีอะไรกับผู้หญิงที่เขาไม่เต็มใจและพยายามเล้าโลมเธอให้เคลิ้มตามมากับสัมผัสของผม เธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กแถมยังเป็นพนักงานในร้านของผมอีก เธอพยายามช่วยผมแท้ ๆ แต่ผมกลับกำลังทำร้ายเธออย่างขาดสติ
“ขอโทษนะ...ฉันจะรับผิดชอบเอง” ผมผละออกนิดหน่อยก่อนจะพูดขึ้นอย่างเลือนลอยและจัดการฉีกชุดยูนิฟอร์มของออกด้วยมือเดียว
แควกกกกก!
“อ๊ะ! ดะเดียวก่อนค่ะ”
“อื้มส์! จ๊วบบบบบ!” ผมจัดการซุกไซร้และดูดเม้มซอกคอขาวของเธอรวมทั้งเนินอกด้วย ร่างกายของเธอและผมเปียกปอนด้วยน้ำจากฝักบัวมันเพิ่มความเร้าแรงและเซ็กซี่มากขึ้น
“อ๊ะ ๆ ฮะเฮียบอส อื้ออออ!” เสียงเล็กๆ ของเธอที่เรียกชื่อผมทำให้ผมอดใจไม่ไหวกดจูบลงไปอีกครั้ง
“ขอนะ” ผมจัดการถอดเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ออกไปจนหมดและควักแก่นกายออกมาก่อนจะเสียบเข้าไปทันทีโดยไม่ได้เปิดทางแต่อย่างใดเพราะคิดว่าเธอคงจะเคยมีแฟนมาบ้างแล้ว...
กึก!สวบบบบ
“กรี๊ดดดดดดดดดดด!!” และเมื่อผมยัดแก่นกายเข้าไปก็พบว่า...ผมเป็นคนแรกของเธอ
“หู้ยยยย! ซี๊ดดดดดโคตรแน่นเลยอ๊า!” แต่ผมในตอนนี้ก็ไม่สามารถห้ามตัวเองได้แล้วยิ่งเข้ามาขนาดนี้แล้วถอยไม่ได้นอกจากทำต่อไปจนจบ
“จะเจ็บ ฮือออออ~”
“อดทนหน่อยนะเดี๋ยวก็หาย ซี๊ดดด!”
“อ๊า! อ๊า!” ยิ่งเสียงครางของเธอดังขึ้นเรื่อย ๆ สติของผมก็หายไปเรื่อย ๆ เช่นกันผมไม่รู้ว่าค่ำคืนนี้ผมทำกับเธอไปกี่รอบ และเรื่องราวของคืนนี้จะจบลงที่ตรงไหนแต่นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องรับผิดชอบอะไรสักอย่าง...
“เสียว!ซี๊ดดดดด!”
“เฮียบอส อ่าส์~”