I HATE YOU THE MOST

ESCAPE

Chapter Six

-Marta-

Nasa kuwarto na ako at nagpapahinga ng may biglang kumatok hindi ko sana ito pagbubuksan dahil baka si Jacinto lang ito at kung anong masasakit naman na salita ang sasabihin nito sa akin, subalit nagulat ako ng makita si Ate Erica ang nakatayo sa may pintuan at maganda pa ang ngisi nito sa akin na halata namang nakakainsulto, tinignan pa ako nito mula ulo hanggang paa subalit inirapan ko lang din ito ng sa ganoon maramdaman din nitong hindi ko ito gustong makita lalo na ang makasama sa iisang bubong. Pero alam ko ring hindi ito magpapatalo sa akin at sa aming dalawa ako ang palaging napapagalitan sa tuwing magsusumbong ito kay Daddy, kahit alam pa nilang si Ate Erica naman talaga ang may totoong kasalanan.

"Kamusta na ba ang kapatid kong walang silbi sa aming pamilya? Balita ko hanggang ngayon hind imo pa rin nakakatabi ang asawa at sa pagkakaalam ko hindi ka niya talaga gusto. Alam mo bang binabahay ka lang niya dahil sa naging kasunduan nila Daddy pero alam mo bang malapit na rin matapos ang araw mo dito sa mansion kaya naman kung ako sayo sisimulan ko ng magbalik ng mga gamit mo sa maleta dahil siguradong malapit ka na ulit bumalik sa kulungan mo.” Natatawa nitong sambit sa akin na labis ko namang ikinatakot. Ganito talaga sila kasama sa akin na hindi ko naman alam kung anong nagawa kong kasalanan sa kanila at nagagawa nilang saktan ako ng ganito.

"Yan lang ba ang sasabihin mo matagal ko na rin alam na ano mang oras ay baballik ko ng mansion ni Daddy, saka isa pa parang wala rin naman pinagkaiba kahit pa narito ako ay bilanggo pa rin naman ako kaya naman wala na rin akong dapat pang ikatakot dahil sa matagal na rin may takot sa mga taong nasa paligid ko at alam kong kaya akong gawan ng masama.” Sagot ko dito at saka ko ito tinalikuran at bumalik sa pagkakahiga at hindi ko na lang pinansin si Ate Erica dahil kilala ko naman itong sumbongera sa aming ama.

"Hindi lang naman yan ang gusto kong sabihin sayo my little sister. Gusto ko rin ipaalam sayo na ako lang naman ang papalit sa pagiging Mrs. De Lana mo? Alam mo bang lahat ng ito at mapapasaakin dahil ako naman talaga anng dapat na asawa ni Jacinto at hindi ikaw." Mataray nitong sabi sakin at humarap pa ito para lang tignan ako mula ulo hanggang paa, mas wala naman akong naging pakialam sa sinabi nito dahil kahit kaylan ay hindi ko ginusto ang maging Mrs. De Lana.

"Alam kong may balak kayo sa mga De Lana pero alam kong hindi kayo magtatagumpay." Matapang kong sabi dito subalit abigla naman ako nitong sinabunutan at gigil na gigil ito sa akin, napapadaing na rin ako sakit pero ayaw pa rin ako nitong bitiwan, naluluha na rin ako dahil ramdam kong nababanat na rin ang aking anit na ikinatutuwa pa nito.

"Oo, may balak kami pero alam mo ba kung kanino yun ibibintang s’ympre sayo kaya kung ako sayo ngayon pa lang umalis ka at magtago dahil siguradong hindi ka titigilan ng angkan nila." Sambit nito na lalong kinalaki ko ng mga mata dito, wala talaga silang kuwentang pamilya dahil kahit na ang pananahimik ko ay pinakekealam pa nila. Gusto kong kumawala sa pananabunot nito pero hindi ko magawa kaya naman tuluyan na rin tumulo ang aking luha sa sobrang sakit.

"Ba--bakit ako, wala naman akong ginagawa ah,,..?" Nauutal kong sabi dito. Pero ngumisi lang ito at sa akin at saka malakas nitong binitiwan ang aking buhok na ikinasubsob ko naman sa aking kama. Nagtatawa pa ito ngayon kaya naman inayos ko ang buhok kong tumabing sa mukha ko at masama ko itong tinignan gusto kong gumanti sa ginawa nito sa akin, pero pinipigillan ko pa rin ang labanan ito dahil alam kong sa huli ay ako lang din naman ang talo.

"Just wait, sister." Sambit nito at saka tumawa ng malakas at lumabas na ng kuwarto ko. Napatulala naman ako sa mga sinabi nito, nakaramdam ako ng takot lalo pa at kilala ko na kung paano magparusa ang mga De Lana. Narinig ko lang naman iyon sa mga tauhan nito ng minsang nakukuwenthan sila at kung paano pinahihirapan ang mga traydor sa isang tagong bodega na bihira lang din daw ang nakakaalam sa kanila. Niyakap ko ang aking sarili dahil inaamin kong gusto ko na lang din tumakas ng sag anon ay hindi ako madamay sa mga plano ng aking pamilya.

Lumipas pa ang ilang linggon na pananatili ni Ate Erica sa mansion ay daig pa nito ang amo kung makapag-utos sa mga katulong na pati si Yaya Sol ay nasisigawan nito. May edad na ito at hindi magawang igalang ng Ate ko kaya naman sa tuwing naririnig kong pinagagalitan ang matanda ay ako naman ang humihingi ng paumanhin para sa nagawa nito dahil alam kong mali ang pagturing nito sa mga kasambahay. At sa tuwing nasa harapan naman ito ni Jacinto ay akala mong mabait na tupa. Napapabuntong hininga na lamang ako sa tuwing ito ang kinakampihan ng lalaking yun mukhang nabulag na rin ito ng kapatid kong pinaglihi sa mga ahas.

At sa tagal ng binata dito ay hindi pa kami ulit nagkakaharap o nagkakausap gusto ko nan ga sanang magsabi dito ng maaaring maging plano ng mga pamilya ko pero natatakot akong madamay at ituring na rin nitong kaaway na hindi ko naman kagustuhan. Kahit papaano mahal ko ang mga ito kahit na alam kong hindi nila ako gusto o binigyan ng kahit n akonting pagpapahalaga bilang tao, pero ayaw ko paring mapahamak ang mga ito kahit gaano pa man ito mga kasama. Ngayon ay nasa garden ako para ayusin ang mga bagong deliver na mga bulaklak ni Raymond. Isa ito sa naging libangan ko dito sa mansion habang naghihintay sa pagpapalaya sakin ni Jacinto.

Kasalukuyan akong naggugupit ng mga dahon ng bilang meron humawak sa bewang ko isang pamilyar na amoy ang naamoy ko at hindi ako pwedeng magkamali. Si jacinto ito at mukhang nakainom pa. Aalis na sana ako sa pagkakayakap nito sa bewang ko ng bigla akong iharap nito at hinalikan ng walang pag-iingat sa aking mga labi. Hindi ako makasabay dito dahil narin sa wala pa akong karanasan sa paghalik at piling ko pa nga ay nangangapal na ang bibig ko sa uri ng paghalik nito. Niyakap ako nito ng mahigpit at muli ko iyong ikinagulat dahil naisandal na pala nito ako sa isang pader na narooon. Patuloy ito sa paghalik sa leeg ko hanggang sa dumako ito sa pisngi ng aking dib-dib. Hindi ko na mapigilan ang malakas ng ungol ng pumasok ang palad nito sa loob ng aking blouse. Mabilis din ako nitong nabuhat ng hindi ko na rin namamalayan at nasa loob na rin kami ng kuwarto at kung sa paanong nangyari at nagulat akong nasa malambot na nitong kama ako at nakahiga dito.

"You’re so beautiful" Sabi nito at agad na isinubo ang isang s*so ko habang ang isa naman ay hinihimas nito na parang nagmamasa pa ng tinapay na mas lalong nagpainit sa aking nararamdaman at alam kong napapaungol ako ng tuloy-tuloy na hindi ko alam. Bumaba pa ang mga halik nito sa bawat parte ng aking katawan at para akong babasagin na bagay na iniingatan nitong sambahin hanggang sa marating nito ang ang hita ko at tuluyan na niya itong binuka para naman lasapin kahit pa may nakaharang ditong tela. Huhubarin na sana nito ang p**ty ko ng pigilan ko ito at makikita sa aking mukha ang pagsusumamo na wag itong ituloy. Nguni't mabilis din itong tumayo at hinila ang damit kong suot na walang kahirap-hirap.

"Asawa kita at Karapatan mong ibigay sa akin kung ano man ang meron sayo.” Salita nito sa nakakatakot na tono, hanggang sa tuluyan na rin nitong nahubad ang lahat ng saplot ko at ang sarap kanina ay napalitan ng matinding takot at kaba at sakit sa aking puso. Hindi ko akalain na kaya ako nito gawan ng masama at para lang akong isang laruan na pwdeng gamitin kaylan man nito gustuhin.

"Teka lang baka puwedeng pag-usapan natin to, lasing ka at mali kong ipipilit mo ang ganitong bagay.” Salita ko habang iniiwasan ang halik nito sa aking buong katawan. Subalit sadayng malakas ito at hindi ko kayang labanan ano man ang kagustuhan nitong mangyari sa aming dalawa. Habang patuloy lang ito sa paggamit sa katawan ko at patuloy din ang pag-agos ng aking mga luha dahil hindi na ligaya ang nararanasan ko dahil paghihirap ang pinararanas nito sa akin ngayon.

"Huwag kang umasta na parang malinis kang babae dahil alam kong hindi ka na rin v*rgin tulad ng ibang babaeng naikama ko na, kaya kung ako sayo huwag mo akong pigilan na angkinin ka dahil lalo ka lang masasaktan. Alam kong may namamagitan sa pagitan ninyo ni Raymond ang kaibigan kong traydor kaya kung ayaw mong mamatay ibigay mo sa akin ang katawan mo, dahil akin naman talaga ito." Sabi nito sa lasing na boses naiiyak ako sa pinagsasabi nito dahil pinagbibintangan ako nito ng walang katotohanan, gusto ko itong sumbatan dahil sa mga naririnig ko dito. Subalit wala akong lakas ng loob na gawin yon dahil natatalo ako ng takot na baka paslangin lang ako nito. Alam kong lasing din ito at wala sa tamang pag-iisip pero masakit malaman na ganito ang uri ng taong minahal ko mababa din pala ang tingin nito sa akin tulad ng iba.

Ramdam ko ang pagmamadali nitong makuha ang katawan ko at pikit mata akong ibinigay dito ang nais nitong makuha kahit labag sa aking pagkatao. Mali ang panahon na nakilala ko ito dahil nagawa nitong pagsamantalahan ako at wala akong magiging laban dahil asawa ako nito at Karapatan kong ibigay ang isang bagay na pinakakaiingatan ko. Lalong tumindi ang sakit nanararamdaman ko ng bigla nitong ipasok ang kahabaan nito sa king p********e, halos takasan ako ng aking kaluluwa dahil sa naramdaman kong sakit. Pigil ang pagsigaw ko ng mga sandaling yon at tanging pag-iyak lang ang makikita sa akin. Hanggang sa huminto ito at mukhang natauhan sa kanyang ginawa pero aka ko lang pa iyon dahil pinagpatuloy lang nito ano man ang kanyang nasimulan.

Pigil ang bawal ungol na gustong kumawala sakin dahil ayokong madama nito na nagugustuhan ko ang ginagawa nitong pag-angkin sa katawan ko. Iba't-ibang posisyon ang ginawa nito sakin at makikita na wala itong kapaguran na gawin sakin ang ganong klaseng pag-angkin na hindi ko naman maramdam kung may kasamang pagmamahal o sadyang l*bog lang ng katawan ang meron ito. Hanggang sa makatulog na rin ito sa aking tabi at muli akong lumuha dahil sa isiping isa na akong maruming babae dahil sa ginawa nitong kahayupan sa akin. Dahan-dahan akong bumangon at saka tumingin sa mukha nitong malaangel ang makikita habang mahimbing ang pagkakatulog. Hinawakan ko ang mukha nito at hinayaan kong maglandas lang ang mga luha kong patuloy sa pagluto nagdesisyon na ako at buo na rin sa aking loob na iwan ito. Tutal naman ay masamang babae ang tingin nito sakin ay paninindigan ko na lang ang lahat ng yon ng sa ganoon ay hindi magiging masakit sa akin ang paglayo sa unang lalaking minahal ko.

"Masaya parin ako dahil ikaw ang lalaking nakauna sakin, sana lang ay magbunga ito para kahit papaano ay maeron akong maging ala-ala mula sayo. Salamat sa lahat at lagi ka sanang mag-iingat lalo na sa pamilya ko. Paalam Jacinto… mahal ko." Sabi ko dito at tahimik na umalis sa kuwarto nito na ngayon ay puno ng katahimikan. Mabuti na lang at walang tao ng lumabas ako sa kuwarto nito kaya naman napanatag akong walang nakakita sa akin. Umiiyak akong nagsasabon ng buo kong katawan habang naliligo, meron pa nga umaagos na dugo galing sa aking kaselanan. Pero hindi ko na lamang ito pinansin at nagmamadaling nagbihis para makaalis ako bago pa man magising ang ibang bantay. Wala akong ibang dala dito kung di isang bagback. Lumabas ako at dahan-dahan bumababa ng hagdan ng matanaw ko si Ate Erica na may kausap sa phone at galit dito. Nagtago ako ng sa ganoon ay hindi nito magawang pigilan ako sa aking gagawin na pagtakas. Hindi ko na sana ito papansinin subalit napahinto ako ng marinig ko ang sinabi nito sa kabilang linya.

"Ano ba? akala ko ba ay inaayos na n'yo ang trabaho ninyo ha, asan na si Jacinto? Sabi ko sa inyo sundan n'yo ang lalaking yon ng tuluyan na rin na mapasaakin ang binatang billionaryo. Wala siya dito sa bahay hindi ko rin mabuksan ang kuwarto niya dahil naka lock sa loob, sigurado ba kayong malakas ang drugs na nilagay n'yo sa alak niya kanina ha. Dapat sa mga oras na ito ay nasa tabi na ako nito at gumagawa ng milagro hindi yung ganito na parang nawawala siya, hanapin ninyo ang lalaking iyon at sabihan agad ninyo ako ng sa ganoon ay matapos ko na ang plano ngayong gabi at ng mapasakamay ko ang lahat ng meron sa mga De Lana. At kapag nabigo kayo ngayong gabi sisiguraduhin kong lahat kayo ay haharap kay kamatayn." Sambit nito sa kausap ako naman ay napatakip sa aking bibig dahil sa nalaman kong nasa ilalim pala ng ipinagbabawal na gamot si Jacinto at ito ang dahilan kung bakit nito nagawa ang ganong klaseng bagay, napapaisip akong huwag ito iwan at baka kung ano ang gawin ni Ate ko dito. Pero naisip ko rin naman na alam kong kakayanin nito ano man ang kanyang haharapin sa piling ng Ate at pamilya ko, ngayon niya patunayan na talagang mahusay siyang mafia lord alamin niya ang tunay na pagkatao ng kinilala kong pamilya. Nakahinga ako ng maluwag ng makalabas na ako ng mansion nagtaka pa ako dahil walang mga bantay o kahit na sinong kasambahay ang nakakita sa akin. Pero mas ikinagulat ko naman ng may isang sasakyan ang huminto sa aking harapan na hindi naman pamilyar sa akin.

"Sakay na, sagot ko na ang pagtakas mo magandang binibini." Malambing na sambit ni Raymond sa akin at may kasamang pagkindat pa, naluluha ako pumasok sa kotse nito at habang papalayo sa bahay ni Jacinto ay wala akong naramdaman na kahit na anong pagsisisi na iwan ito ngayon. Sana alng ay hindi ako nito mahanap, piping dasal ko sa aking isipan at saka pumikit para ipahinga muna ang aking pag-iisip. Nanahimik lang din muna si Raymond subalit alam kong kanina pa rin ito nakatingin sa akin.