I HOPE IT'S OVER

2488 Words

Chapter Twenty-one -Jacinto- Napapangiti ako habang nasa loob ng aking sasakyan habang nagmamaneho papunta sa office ko. Dahil sa tuwing naiisip ko kung anong nangyari kanina sa aming dalawa ng aking asawa ay hindi ko mapigilan ang matuwa at maging masaya dahil alam kong kahit papaano ay nagiging ok na kami nito kahit alam kong may pagdududa pa rin ito sa kanyang nararamdaman para sa akin. Wala man ako masagot sa mga naging tanong nito sa akin ay hinayaan na lang din nito, dahil hindi ko kayang aminin dito kung ano ang ginawa ko noon at kung anong klaseng pagsasama meron kami bilang mag-asawa. May kasiyahan man akong nakikita dito ay hindi ko mapigilang marinig sa boses nito ang kalungkutan. Nasa ganoon akong pag-iisip ng marinig kong tumunog ang phone ko at nakikita kong tumatawag ang a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD