CHAPTER 10
I TRIED to calm my heart down when Greg maneuvered his wrangler. Halos ilang segundo akong natahimik dahil sa matinding kaba.
Gusto ko sana siyang pigilan kanina sa paghatid sa akin pero ang nangyari ata kahapon ang hindi na niya kaya pang maulit muli.
I never thought that Greg was this jealous… Kung kanina pa siguro ako hindi kinakabahan ay baka walang katapusang ngiti na ang ginawa ko mag-isa. It’s just that I never saw this side of him ahead.
In so many times that I dreamed about this, it seems like I can even accept the reality anymore.
Shit! Kailangan ko pa bang isipin ito?
I then cleared my throat. Umagang umaga ay ganito na kaagad ang iniisip ko.
Nilingon ko siya ng dahan dahan.
Hindi gustong matunugan niya ang kilos kong halatang kinakabahan ay napagpasiyaha
