" Eşyalarını topla Destan. Arabada bekliyorum " diyerek kapıya yöneldi babam. Hatem yamuk direk misali hâlâ kapıda bekliyordu. Asmin önüne geçti. Hiç beklemediğimiz bir tavırla " öfkeyle kalkan zararlar oturur Fırat bey. Kardeşimi yalnış anladınız. O sizi başkası sanmıştır, ondan bu hali " dedi.
Babam elleri belinde Hatem'e yüzünü buruşturarak baktı. " bu daha da kötü. Hiç sevmediğim insan türüdür. Anlamadan dinlemeden olaya bodoslama dalan. Kızım için yaptıklarınıza teşekkür ederiz. Misafirliği buraya kadar. Hadi Destan! Topla eşyalarını"
Korumalar dışarı çıktı. Hatem tek kelime etmeden, babamın geçmesi için kenara çekildi.
" Eşyalarım yok Baba"
" anlamadım kızım. Nasıl eşyaların yok"
" yok işte!. Ayrıca biraz sakin olur musun " diye yanına yaklaştım.
" Gidiyoruz Destan! Heme
