ร้าน YoYo
"สวัสดีค่ะเป็น PC จากเบียร์ลีนค่ะ" หลังจากเลิกงานที่ห้างสรรพสินค้าแล้วจันจ้าวก็มาที่ร้านเหล้าตามที่แป้งรุ่นพี่ได้บอกเอาไว้ มาถึงจันจ้าวก็มาทักทายคนในร้านและแนะนำตัว
"มาแล้วเหรอสวัสดี ๆ มาแทนแป้งใช่ไหม?" ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาหา
"ค่ะ ชื่อจันจ้าวค่ะ" เธอแนะนำตัวเองตามมารยาท
"โอเคร ๆ จันจ้าวห้องแต่งตัวอยู่ทางนู้นนะใช้ได้ตามสบายเลย พี่ชื่อเอกนะเป็นผู้จัดการร้านต้องการอะไรก็บอกได้เลย"เอกผู้จัดการร้านพูดกับเธออย่างเป็นกันเอง
"ค่ ขอบคุณมากนะคะผู้จัดการ"
"ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองร้านเปิด 6 โมงนะไปเตรียมตัวเถอะ"
"ค่ะ" เมื่อรู้ว่าห้องของเธออยู่ไหนจันจ้าวก็แยกออกมาเพื่อไปแต่งหน้าและแต่งตัว ร้านนี้เหมือนจะเป็นร้านใหม่ในแถวนี้เพราะอะไร ๆ ก็ใหม่ไปหมดแถมยังเป็นร้านห้องแอร์ด้วยแบบนี้เธอก็สบายหน่อยไม่ต้องทนร้อน จันจ้าวอาบน้ำมาจากฟิตเนสในห้างแล้วตอนนี้ก็เหลือแค่แต่งหน้ากับเปลี่ยนชุดเท่านั้นซึ่งเครื่องดื่มแบรนด์นี้ก็แอบโป๊อยู่เหมือนกันแต่ดีที่เธอเคยใส่แล้วเลยไม่ได้เขินมากมายอะไร
ห้องแต่งตัว
ก๊อก ๆ ขณะที่จันจ้าวกำลังเปลี่ยนชุดอยู่นั่นเองเสียงประตูห้องก็ดังขึ้นดีที่เธอสวมชุดเรียบร้อยแล้ว เธอกลัวว่าจะเป็นผู้จัดการร้านน่ะสิเพราะว่าเขามองเธอแปลก ๆ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
"ใครคะ?" จันจ้าวตะโกนถามก่อน
"พี่เอง...พี่เอก" และก็เป็นเขาจริง ๆ ด้วย เธอถอนหายใจเบา ๆ นิดหน่อยก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้โดยเอาตัวขวางเอาไว้ไม่ให้เขาเข้ามาในห้องได้
"มีอะไรเหรอคะ?" จันจ้าวถามและในมือของเขาก็มีถาดอาหารและเครื่องดื่มอยู่ด้วย
"พี่เอาข้าวกับน้ำมาให้มันเป็นสวัสดิการของร้านน่ะอาหาร 1 มื้อด้วย ขอโทษที่ไม่ได้ถามว่าอยากกินอะไรนะ"
"อ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะอะไรจ้าวก็กินได้ ขอบคุณมากนะคะที่เอามาให้" จันจ้าวยื่นมือไปรับถาดอาหาร
"เดี๋ยวพี่เอาไปว่างให้แล้วกันนะ" แต่ว่าเอกไม่ยอมและเดินเบียดเข้ามาเลยจันจ้าวกรอกตาอย่างไม่พอใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
"ขอบคุณค่ะ"
"งั้นพี่ขอตัวก่อนและอีกสามสิบนาทีก็ออกไปทำงานได้เลยนะ" เอกพูดจบก็เดินออกไปจันจ้าวก็มองอาหารที่วางอยู่แต่ไม่ได้มีการแตะต้องอาหารใดใดทั้งสิ้น เธอถือคติไม่ทานของคนแปลกหน้า ไม่รับของคนแปลกหน้า และไม่หยิบอะไรทานมัว ๆ ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย เธอเป็นพวกค่อนข้างระวังตัวน่ะ จันจ้าวมองอาหารอีกครั้งก่อนจะเลิกสนใจและไปเตรียมตัวต่อ
สามชั่วโมงต่อมา...
"ร้านนี้เหรอวะร้านเปิดใหม่ของมึงอะ?" เจ้าเมือง พารัส และกวินมาเที่ยวที่ร้านนี้พอดีและเขาก็กำลังเดินเข้าร้าน
"เออไงร้านนี้แหละมีเด็กเสิร์ฟสวย ๆ ด้วยนะเว้ย! แต่แค่เสิร์ฟไม่ได้นั่งดื่มด้วย" พารัสอธิบายเพราะว่าเขาเคยมาก่อนแล้วรอบนึงและเขาก็ชอบบรรยากาศด้วยมันไม่ร้อนและก็กว้างดีเดินไปไหนก็ไม่อึดอัด
"ถ้าไม่ดีมึงตายแน่ไอ้รัส" กวินข่มขู่เพื่อนตัวเองเพราะคนที่ชวนมาวันนี้นั่นก็คือพารัสนั่นเอง
"เออ! กูไม่ตายหรอกสัสเข้า ๆ กันเถอะกูจองโต๊ะวีไอพีไว้แล้ว" พารัสพูดและเดินนำเข้ามาในร้าน
"สวัสดีค่ะมีโต๊ะหรือยังคะ?...!!" จันจ้าวเดินมารับแขกโดยไม่ทันได้มองหน้าของคนที่เดินเข้ามา
"อ้าว!"
"ฉิบหายแล้ว" พารัสและกวินอุทานออกมาเพราะกลัวว่าเพื่อนตัวเองจะมีเรื่องอีก
"เหอะ!" เจ้าเมืองแค่นเสียงออกมาจากลำคอก่อนจะมองจันจ้าวตั้งแต่หัวจรดเท้าและยิ้มมุมปากอย่างเยาะเย้ย
"เอ่อ..."
"เดี๋ยวโต๊ะนี้พี่รับเองจ้าวไปดูโต๊ะอื่นเถอะ" และขณะที่ทุกคนกำลังอึ้งอยู่ก็มีพนักงานในร้านเดินเข้ามาและเสนอตัวดูแลโต๊ะของเจ้าเมืองกับเพื่อนแทน
"ค่ะ พี่น้ำพลอย" จันจ้าวรีบตอบกลับทันทีเพราะว่าเธอเองก็ไม่ได้อยากดูแลโต๊ะของเขาด้วย
"จ๊ะ^^" น้ำพลอยเห็ยจันจ้าวพูดง่าย ๆ ก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเธออยากรับโต๊ะนี่เองเพราะรู้ว่าเป็นโต๊ะวีไอพีและเธอเคยเจอพารัสมาก่อนเลยรู้ว่าเขาดื่มหนักทิปก็หนักด้วย
"ไม่เอา" แต่เจ้าเมืองกลับพูดขึ้น
"คะ?" น้ำพลอยทำหน้างงไม่เข้าใจว่าเจ้าเมืองเรื่องอะไร
"ให้ยัยนั่นดูแลโต๊ะฉันถ้าไม่ใช่ก็ไม่เอา" เจ้าเมืองแล้วชี้หน้าของจันจ้าวเธอที่คิดว่าตัวเองรอดตัวแล้วก็มองหน้าของเขาอย่างไม่พอใจทันที
"เอ่อ น้องคนนี้เป็นแค่ PC เชียร์เบียร์เท่านั้นค่ะไม่ได้มีหน้าที่ดูแลลูกค้า..."
"ถ้าไม่ใช่ยัยนี่ก็กลับหรือว่าอยากมีปัญหาละ?" เจ้าเมืองมองหน้าของจันจ้าวและเธอเองก็ไม่ได้อยากมีเรื่องด้วย ถ้าเธอมีปัญหาตอนทำบริษัทได้ไล่ออกแน่นอน
"ไม่อยากมี"
"ก็แค่นั้นแหละมานี่ดิ!" หมับ! เจ้าเมืองกระชากแขนของจันจ้าวอย่างแรง
"เบา!" จันจ้าวตวาดเขา
"ไอ้พารัสนำดิโต๊ะเราโต๊ะไหน?"
"เฮ้ออ! ตามมา" พารัสส่ายหัวนิดหน่อยก่อนจะเดินนำเพื่อน ๆ ไปที่โต๊ะ เขารู้สึกว่าวันนี้เที่ยงไม่สนุกแล้วละ
โต๊ะ VIP1
พรึ่บ!!
"ร้านนี้มีอะไรแนะนำบ้าง?" ทั้งสามนั่งลงมีจันจ้าวที่ยืนคนเดียวเพราะว่าต้องรับออเดอร์โต๊ะของเขาก่อน
"ร้านก็มีทั้งเหล้าและเบียร์นายแดกอะไร เอ๊ย! ดื่มอะไร?" จันจ้าวตั้งใจจะกวนประสาทของเขาด้วย
"แดกเหล้าเธอเชียร์เบียร์เนาะมีอะไรแนะนำไหมละ?" เขาถามต่อ
"ก็มีโปรเบียร์ลีนปกติขวดละ 89 บาท แต่ถ้าซื้อ 6 ขวด เหลือ 499 บาทแถมน้ำแข็ง 1 ถัง"
"เอาโปรเบียร์" เจ้าเมืองสั่ง
"หมด" จันจ้าวตอบหน้ามึน
"เอ้า!!อะไรวะพึ่งสามทุ่มเบียร์หมดขายวันสองขวดเหรอวะ?" เจ้าเมืองทำเสียงดังโวยวายเพราะว่าต้องการให้เธออาย
"เบียร์ไม่ได้หมดแต่โปรโมชั่นนี้หมดแล้วก่อนสามทุ่มน่ะ ดื่มเป็นราคาเต็มแล้วกันเนอะ 6 ขวด" จันจ้าวกดเครื่องสั่งออเดอร์ทันที
"เอาเหล้ามาชุดหนึ่งมิกซ์เอาเป็นโซดาสองน้ำสองโค้กสอง" พารัสสั่งบ้างเพราะเขาสายดื่มเหล้าไม่ใช่เบียร์
"ได้ค่ะ รับเป็นชุดใหญ่ไหมคะจากราคาเดิม 2599 บาท เหลือ 2499 บาทค่ะ"
"ได้ครับ" พารัสบอก
"เอ้าา! แล้วทำไมของมันไม่หมดวะ?" เจ้าเมืองหงุดหงิด
"สั่งอาหารด้วยไหมคะที่นี่มีพวกยำ ของทอด แล้วก็พวกต้มยำด้วย" จันจ้าวเมินเจ้าเมืองไป
"เอาเอ็นไก่ทอด ยำทะเล แล้วก็ต้มยำทะเลแล้วกัน" กวินสั่ง
"ได้ค่ะ เดี๋ยวอาหารสักครู่นะคะส่วนเครื่องดื่มเดี๋ยวเอามาให้ค่ะ^^" จันจ้าวยิ้มให้แต่ไม่ได้ยิ้มให้เจ้าเมืองหรอกนะก่อนจะเดินออกไปเพื่อเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้
"น้องเขาก็น่ารักดีนะถ้าไม่ติดว่าแม่น้องเขาเป็นเมียน้อยพ่อมึง" กวินพูดขึ้นหลังจากที่จันจ้าวเดินออกไปไกลแล้ว
"น่ารักห่าอะไรหาความสวยไม่เจอ"
"แต่นั่นสเปคมึงไม่ใช่เหรอ?" พารัสมองหน้าของเจ้าเมือง
"พูดเหี้ยอะไร?"
"ตัวเล็ก สวย น่ารัก ผมยาว ยิ้มสวย ไม่อ่อนแอ แถมยังเล่นกีฬาอีกต่างหาก น้ำเสียงก็เพราะพูดจาฉะฉาน" พารัสพูดอย่างรู้ดีเพราะเขาเป็นเพื่อนเจ้าเมืองมานานรู้ว่าเพื่อนเขาชอบผู้หญิงแบบไหนและจันจ้าวตรงตามที่เจ้าเมืองชอบทุกอย่างเลย
"ตรงสเปคแค่แต่ถ้าเป็นลูกของผู้หญิงคนนั้นกูก็ไม่เอาหรอก" พรึ่บ!! เจ้าเมืองลุกขึ้น
"ไปไหนวะ?"
"เยี่ยว! จะตามไปแดกไหมละ?!" เจ้าเมืองตอบกลับเพื่อน
"อ้าว! ไอ้สัสนี่คนถามดี ๆ เสือกหงุดหงิด" กวินโวยวายเมื่อโดนเพื่อนกวนประสาท
ห้องน้ำ
"พี่เอกเห็นเด็กเบียร์ลีนป่ะโคตรสวยเลยขาวด้วยวะพี่" ขณะที่เจ้าเมืองกำลังทำธุระอยู่เด็กในร้านก็เข้ามา
"เออ เห็นแล้วแต่เหมือนจะรู้ทันไปซะหมดเลยวะ"
"ทำไมเหรอพี่ไม่ได้ตั้งกล้องไว้เหรอ?"
"ตั้งแต่กว่าจะเข้าไปได้ระวังตัวฉิบหายเลย แต่ว่าระดับกูแล้วไม่มีพลาดดดด!!" เอกพูดกับเด็กในร้านเขาเป็นพวกชอบแอบถ่ายพนักงานผู้หญิง
"แจ๋วววว! ผมขอดูบ้างนะพี่ข้างนอกยังขาวขนาดนี้ข้างในจะขนาดไหน ฮ่า ๆ ๆ "
"อยากดูก็จ่ายมาเว้ย!" เอกบอก
"โห่พี่คนกันเองงงงงไม่งั้นผมบอกเด็กนั่นนะว่าพี่แอบถ่ายอะ"
"ไอ้เวร" เจ้าเมืองมองสองคนนั้นเดินออกไปจากห้องน้ำ เขาก็เดินไปล้างมือก่อนจะออกมาอย่างไม่ได้สนใจอะไร