จ้าวปราบเมือง

ตอนที่ 9 แอบถ่าย

โต๊ะ VIP1

"เครื่องดื่มมาเสริฟ์แล้วค่ะ" จันจ้าวหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมกับเครื่องตามที่โต๊ะของเจ้าเมืองได้สั่งเอาไว้มาเสริฟ์

"ขอบคุณมากครับ ตอนนี้ไอ้เมืองมันไม่อยู่รีบกลับไปทำงานเถอะ" พารัสบอกกับจันจ้าวเพราะเขาเองก็รู้สึกสงสารเธอเหมือนกันเอาจริงแล้วจันจ้าวไม่ได้ผิดอะไรเลย แม่ของเธอต่างหากที่ผิดและเธอแค่ปกป้องแม่ตัวเองเท่านั้นแต่กลายเป็นว่าตอนนี้จันจ้าวเป็นที่รองรับอารมณ์ของเจ้าเมืองไปซะแล้ว

"ค่ะ งั้นจ้าวขอตัวก่อนนะคะ"

"จะไปไหน?" แต่ยังไม่ทันได้เดินออกมาจากตรงนั้นเลยเสียงของเจ้าเมืองก็ดังขึ้นพารัสส่ายหัวนิดหน่อยอย่างเซ็ง ๆ ทั้งที่เขาอยากจะมาดื่มให้สนุกแต่ต้องมาฟังเพื่อนตัวเองทะเลาะกับจันจ้าว

"ไปทำงานสิ"

"ไปรินเบียร์ให้หน่อยทำงานบริการไม่ใช่เหรอ?" เขาพูดและเดินผ่านไปนั่งที่เดิมของเขาแล้วมองจันจ้าวตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ฉันแค่เชียร์สินค้าไม่ได้มีหน้าที่ให้การบริการถ้าลูกค้าต้องการเด็กมารินเครื่องดื่มให้ฉันจะไปเรียกพนักงานของร้านมาให้" จันจ้าวพยายามใจเย็นและพูดจาให้สุภาพที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้

"ฉันสั่งให้ทำก็ทำหรือว่าอยากมีปัญหาละ?" แต่เจ้าเมืองไม่สนใจและทำหน้าตากวนประสาทให้เธออีกด้วย

"ก็ได้" สุดท้ายแล้วจันจ้าวก็ต้องยอมไปก่อนเพราะว่าถ้าไม่ยอมและทะเลาะด้วยไม่ใช่แค่โดนไล่ออกจากร้านแต่จะโดนไล่ออกจากบริษัทด้วยและเธอก็ยังไม่พร้อมที่จะออกจากงานตอนนี้ด้วย

"ก็แค่นั้นแหละไม่รู้ว่าจะพูดมากเพื่ออะไรเหอะ!" เขาแค่นเสียงในลำคออย่างหงุดหงิดและขณะเดียวกันเขาก็พอใจที่จันจ้าวอ่อนลงให้เขาแต่เขาก็รู้ว่าที่เธอยอมเพราะว่าไม่อยากมีปัญหาแต่ทำยังไงได้เขาอยากมีนิ

"เชิญดื่มได้เลยค่ะ" จันจ้าวเทเบียร์ให้เขาเต็มแก้มและส่งให้

"นั่งลงสิจะยืนค้ำหัวเพื่อ?"

"ฉันนั่งกับลูกค้าไม่ได้" จันจ้าวพยายามหลีกเลี่ยง

"งั้นก็ออกจากบริษัทได้เนอะ ฉันจะรายงานบริษัทสังกัดที่เธอทำงานว่าเธอทำงานไม่ได้เรื่อง!" หมับ! เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่จันจ้าวมือไวแย่งมาก่อน

"ไม่ได้นะ!"

"งั้นก็นั่งลงเร็ว ๆ ดิ! อย่าให้พูดมาก" พรึ่บ! สุดท้ายก็เป็นอีกครั้งที่จันจ้าวยอมเขาเธอนั่งลงอย่างไม่พอใจทันที

"ก็แค่นั้นหรือว่าเธอชอบให้ขู่?"

"กิน ๆ เข้าสิจะรินให้ใหม่" หลังจากนั้นจันจ้าวก็เติมเบียร์ให้เขารัว ๆ หมดแก้มปุบเติม...หมดแก้วปุบเติมทันทีจนภายในเวลาไม่นานเจ้าเมืองก็ดื่มคนเดียวหมดไปหกขวดตามที่สั่งมาแล้ว

"เบาก่อนดีไหมจันจ้าวมันแดกไปเยอะแล้วน่ะ" กวินเห็นอย่างนั้นก็รีบบอกกับจันจ้าวทันที

"ก็เขาอยากให้รินให้ก็ทำให้แล้วไง"

"ก็ใช่แต่ว่าถ้ามันเมาเธอต้องรับผิดชอบนะเพราะว่าพวกเราไม่ว่างไปส่งมัน" พารัสบอกกับจันจ้าว

"กูไม่เมาเว้ย! แค่หกขวดจะทำอะไรกูได้! ไปเอามาอีกหก!" เจ้าเมืองได้ยินเพื่อนพูดอย่างนั้นก็ไม่ยอม

"ถ้าเมากลับไม่ได้ก็ทิ้งไว้ที่นี่แหละ" จันจ้าวพูดและไปเอาเบียร์มาเพิ่มเธอตั้งใจจะให้เขาเมาแบบสุด ๆ ไปเลยและเธอนี่แหละจะทำให้เขารู้ว่าเธอก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน!!

"กล้าทิ้งฉันเหรอวะ?" เจ้าเมืองยื่นหน้าเข้าถามจันจ้าวเธอต้องถอยหนีทันทีเพราะว่าเขาเข้ามาใกล้เกินไปมากจนเธอตกใจตาโตเลย

"ชะใช่ไง! กิน ๆ เข้าไปเยอะ ๆ เลยนะจะได้เมาและหลับแถวแถวถังขยะแถวนี้แหละ!!" หมับ! จันจ้าวหยิบแก้วของขึ้นมาและจับกรอกปาก

"อือออ! ยัยบ้า! เบียร์มันหกเนี่ย!!"

"ก็นายอยากพูดมากทำไมละ?!"

"ใครกันแน่วะที่พูดมาก!พูดมากไม่พอโง่อีก!" เจ้าเมืองมองหน้าของจันจ้าวและนึกถึงเรื่องที่เขาได้ยินมาในห้องน้ำ

"โง่เรื่องอะไรอีกฮะ?!" จันจ้าวทนไม่ไหวเพราะโดนเขาด่าโง่บ่อยมาก

"ไม่บอกหรอกปล่อยให้งง"

"ตามใจเถอะ! จะสั่งเบียร์อีกป่ะจะไอ้ไปเอามาให้"

"เอามาสิวะจะแดกแม่งให้หมดร้านเลย"

"ดี^^" จันจ้าวยิ้มและลุกไปเอาเบียร์มาให้เพราะว่าถ้าเขาซื้อเยอะเธอก็ได้ยอดเยอะไปด้วย

บาร์น้ำ

"เบียร์ลีนที่อยู่ในสต็อกตอนนี้มีเท่าไหร่เหรอ?" จันจ้าวถามบาร์เทนเดอร์

"ก็ประมาณยี่สิบลังครับ"

"เอาหมดเลย"

"หาาา?! จริงเหรอครับลูกค้าดื่มหมดเหรอครับนั่น?" บาร์เทนเดอร์ถามตาโตอย่างตกใจเพราะว่าจันจ้าวสั่งเยอะมาก

"ไม่หมดหรอกแต่ว่าลูกค้าอยากได้น่ะยังไงก็จัดการให้หน่อยนะ ตัดผ่านบัตรนี้ได้เลย^^" จันจ้าวส่งบัตรเครดิตที่เจ้าเมืองให้มาส่งให้กับเคาท์เตอร์คิดเงิน

"ได้ค่ะ ทั้งหมด26400 บาทค่ะ นี่ค่ะเรียบร้อยแล้ว" แคทเชียร์ส่งบัตรคืนให้

"ถ้าได้จันจ้าวมาเชียร์แล้วได้แบบนี้ทุกวันก็ดีน่ะสิเนอะ" เอกเดินเข้ามาและพูดกับจันจ้าวอย่างชื่นชมตั้งแต่เขาเป็นผู้จัดการร้านยังไม่มีให้ขายได้ยอดขนาดนี้เลย

"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะก็ต้องขอบคุณลูกค้าคนนี้ด้วยนะคะที่ช่วยซื้อถ้าไม่ได้เขาคงแย่แน่"

"งั้นเดี๋ยวผมช่วยยกไปให้นะครับ" บาร์เทนเดอร์เสนอตัว

"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่ช่วยจันจ้าวเองเราก็ทำงานไปเถอะ" เอกบอกกับลูกน้องและเสนอตัวแทนซึ่งจันจ้าวก็ยิ้มแห้ง ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดและช่วยยกอีกแรง

โต๊ะ VIP1

ปึก! ปึก!

"เฮ้ยย!! อะไรกันวะ?!" ลังเบียร์จำนวนมากมายมาวางที่โต๊ะของเจ้าเมืองพารัสและกวินทำหน้าตาตกใจมาก

"พอดีว่าเจ้าเมืองให้ไปซื้อเบียร์ก็เลยซื้อมาทั้งหมดเลยเขาไม่ได้ระบุบอกนิว่าต้องการกี่ขวดกี่ลัง"

"ยัย...! แดกหมดนี้ก็ตายห่าพอดี" เขาโวยวายใส่เธอ

"ไม่ตายหรอกไม่หมดก็เอากลับได้ไม่มีปัญหา"

"หรือว่าจะฝากไว้ที่ร้านก็ได้นะครับ ถ้ามาก็แจ้งได้เลยว่าต้องการกี่ขวด" เอกพูดขึ้นมาทำหน้าที่ของผู้จัดการที่ต้องดูแลลูกค้า

"มึง.." เจ้าเมืองมองหน้าและคิ้วขมวด

"ครับ?" เอกทำหน้างง

"มึงแอบถ่ายยัยจั๊ดง่าวนั่นสินะ" กึก! คำถามด้วยน้ำเสียงเมา ๆ ของเจ้าเมืองทำเอาทุกคนในที่นี้ชะงักไป

"เอ่อ พูดอะไรครับเนี่ยลูกค้าผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะครับ" เอกรีบแก้ตัวทันที

"ในห้องน้ำไงมึงพูดกับเพื่อนมึงว่าแอบถ่านยัยนี่!!" ชี้ไปที่จันจ้าว

"ว่าไงนะจริงเหรอ?!" ขวับ!! จันจ้าวหันไปมองหน้าของเอกทันที

"เฮ้ย!! ไม่ใช่นะจันจ้าวพี่จะไปทำแบบนั้นทำไมละ?!"

"จะเชื่อฉันหรือเชื่อมันละ?" เจ้าเมืองถามและหยิบแก้วเบียร์กระดก

"เชื่อในสิ่งที่เห็น" จันจ้าวรีบสับขาและเดินไปที่ห้องแต่งตัวของเธอ เพื่อดูว่ามันมีกล้องอยู่จริง ๆ หรือเปล่า?!

ห้องแต่งตัว

หมับ!! พรึ่บ!!

จันจ้าวเข้ามาแล้วก็พยายามค้นตามตู้ตามโซฟาแต่ก็ยังไม่เจออะไรทั้งนั้น เอกก็ตามด้วยเขาทำท่าทางเลิ่กลั่กอย่างมีพิรุธจันจ้าวพยายามคิดว่ามันจะจริงเหรอและเธอจะเชื่อเจ้าเมืองได้เหรอแต่ว่าเขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องโกหก? หรือว่ามันเป็นแผนให้เธอมีปัญหาในที่ทำงานกันนะ? ตอนนี้สมองของจันจ้าวพยายามประมวนผล

"เห็นไหมมันไม่มีสักหน่อยจันจ้าวจะเชื่อเขาเหรอเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้อะ" เอกเมื่อเห็นว่าจันจ้าวยังไม่เจออะไรก็รีบพูดให้ร้ายเจ้าเมืองทันที

"...." จันจ้าวเม้มปากแน่นพยายามครุ่นคิดว่ามันมีจุดไหนที่เธอมองพลาดไปหรือเปล่าจนเธอไปเห็นสายตาของเอกที่จ้องมองถาดอาหารไม่หยุดเธอเลยคิดออกมายังมีถาดอาหารที่เธอยังไม่ได้ยกดูเลยและเอกก็เป็นคนเอาเข้ามาให้ด้วย

"พี่ว่าเราไปทำงานต่อให้เสร็จเถอะนะได้ยอดแล้วแต่ก็ต้องรอร้านปิดอีกนิ..." หมับ!! เพล้งงง!! จันจ้าวไม่ได้สนใจฟังสิ่งที่เอกพูดเธอหยิบถาดขึ้นมาและปาลงพื้นก่อนจะพบว่ามีกล้องตัวเล็กกระเด็นออกมาด้วย

"นี่ไงเจอแล้ว" ปึก! ปึก! จันจ้าวกระทืบกล้องตัวนั้นทันที

"เอ่อ คะคือว่ามัน..."

"หนอยยยยย!!ไอ้กามเอ๊ย!!" หมับ!! ตุบบบบบ!!! จันจ้าวพุ่งเข้าหาเอกก่อนจะจับเขาทุบลงพื้นดีนะที่เธอพอมีพื้นฐานของยูโดอยู่บ้าง

"อ๊ากกกกกกก!!"

"กล้ามากนะที่แอบซ่อนอะไอ้เลวเอ๊ย!!!" หมับ!! ตุบบบบบ!!! ด้วยความโมโหจันจ้าวลากคอของเอกขึ้นมาและจับทุ่มอีกครั้ง

"โอ๊ยยยยยยยยยยยย!! พะพอแล้วขะขอโทษ!!พี่ขอโทษ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เอกเมื่อรู้ว่าจันจ้าวไม่ธรรมดาก็รีบยกมือไหว้ขอโทษทันที

"แฮ่ ๆ ไอ้เลวเอ๊ย!!แกทำแบบนี้มากี่คนแล้วฮะ?!"

"น่าจะหลายคน"เสียงของเจ้าเมืองพูดเขาเดินตามมาและก็ยืนโยกไปมาด้วยเพราะว่าเมามากแล้วตอนนี้

"ตามมาทำไม?" จันจ้าว

"มาดู๊ว่าเธอจะทำยังไงกับมานนน เฮอะ!"

"เมาเหรอ?"

"ป๊าวววววว!!ไม่เมา ๆ ใครเมาไม่มี๊นะ!!!"

"งั้นนายก็กลับไปได้แล้วไป" จันจ้าวไล่เขา

"กลับแน่ไม่ต้องไล่!!แต่ว่านะ...ความจริงแล้วไอ้นั่นมันคิดผิดนะที่แอบถ่ายเธอ..."

"..?"

"เธอไม่มีอะไรดีสักหน่อยจะดู๊ววววทำมายยยยย"

"ไอ้นี่!!"